[D66] Tien nieuwe steden, want waarom niet?

[René Oudeweg]

Tien nieuwe steden, want waarom niet?

D66 heeft weer eens een idee: laten we tien nieuwe steden bouwen in 
Nederland. Niet tien nieuwe speeltuinen, niet tien nieuwe rotondes, nee: 
tien hele steden. Want waarom zou je bestaande steden ontwikkelen, 
woningen bouwen waar al infrastructuur is, of het openbaar vervoer 
verbeteren, als je ook een soort SimCity-project kunt opstarten met 
belastinggeld?

Het plan klinkt als een brainstormsessie die iets te laat op de 
vrijdagmiddag plaatsvond. “We hebben woningnood, dus bouwen we gewoon 
tien steden!” Klaar is Kees. Alsof je naar de kapper gaat, vraagt om een 
centimeter eraf, en met een kale kop naar buiten loopt: probleem opgelost.

Je kunt je de ambtenarenvergaderingen al voorstellen. “Waar zullen we de 
nieuwe steden neerzetten?” — “Nou, ik zag nog een leeg grasveld bij 
Almere.” — “Perfect! Daar kunnen we vast wel een futuristische stad 
neerknallen die niemand kan betalen.”

Het idee dat je tien steden even uit de grond stampt, negeert dat steden 
niet alleen uit huizen bestaan. Een stad is een netwerk van mensen, 
bedrijven, geschiedenis en cultuur. Maar D66 denkt waarschijnlijk: als 
we er maar genoeg bakfietspaden, windmolens en avocado-winkels 
neerzetten, dan komt die ‘ziel’ vanzelf wel.

Bovendien, hoe noemen we ze? Nieuwe-Nieuwegein? Almere II – de Wraak? Of 
gewoon D66-Stad, waar de gemeenteraad elke ochtend gezamenlijk begint 
met een cappuccino en een morele overweging?

En wie gaat er eigenlijk wonen? Het klinkt als een plan dat alleen in de 
notulen goed lijkt. In de praktijk krijg je waarschijnlijk een paar 
halflege Vinex-wijken met een treinstation dat pas twintig jaar later 
wordt aangelegd, terwijl de snelweg erheen al vanaf dag één vaststaat.

Kortom, het D66-plan voor tien nieuwe steden is alsof je tegen iemand 
met een lekkend dak zegt: “Koop gewoon een tweede huis, dan merk je die 
lekkage niet meer.” Briljant, maar totaal onpraktisch.