[D66] D66: van democratische vernieuwing tot regenboogkitsch

[René Oudeweg]

D66: van democratische vernieuwing tot regenboogkitsch

D66 was ooit de partij van Hans van Mierlo, die met zijn sigaret en 
intellectuele patina nog de illusie wekte dat de democratie vernieuwd 
kon worden. Vandaag rest er slechts een carnavaleske optocht van morele 
pavlovreacties, geleid door figuren die eerder influencers lijken dan 
politici.

Sigrid Kaag ging ten onder in haar eigen theatrale verhevenheid: ze 
zweefde boven de Haagse moerasbodem in diplomatieke hoogmoed, maar viel 
keihard terug toen bleek dat Nederland geen VN-zaal is waar applaus 
vanzelfsprekend klinkt. Rob Jetten, zelfverklaard “klimaatdrammer”, 
maakte van de partij een uithangbord voor de homo-emancipatie 2.0: geen 
gelijke rechten (die allang verworven zijn), maar een permanente cultus 
van vlagvertoon, slachtofferretoriek en morele chantage.

Waar de regenboogvlag wappert, daar hijst D66 hem het liefst dubbel. In 
elke gemeente, op elk ministerie, en als het aan Jetten ligt 
waarschijnlijk ook op de maan zodra Elon Musk er een voet zet. Niet 
omdat het nog nodig is, maar omdat er zonder dit symbool niets 
overblijft van D66’s identiteit.

De partij die ooit pleitte voor een gekozen burgemeester, maakt zich nu 
drukker om genderneutrale toiletten in buurthuizen. Het 
progressief-liberale gedachtegoed is verworden tot een schrale mix van 
woke-reflexen en klimaatkitsch, met af en toe een quasi-intellectueel 
sausje van Alexander Pechtold-achtige ijdelheid.

En toch: niemand heeft D66 nodig. Voor klimaat is er GroenLinks. Voor 
sociaal-liberalen de VVD-light-vleugel. Voor identiteitspolitiek hele 
legers NGO’s en actiegroepen. D66 is een doublure, een overbodige echo 
die zichzelf overeind houdt met de symboliek van regenbogen en verheven 
praatjes over ‘nieuwe bestuurscultuur’ – die telkens eindigt in 
hetzelfde oude Haagse geritsel.

De partij die ooit de democratie wilde vernieuwen, is verworden tot een 
clubje zelfingenomen moralisten dat zichzelf als regenboogkoor op de 
achtergrond van het Binnenhof positioneert. Niemand zou hun afwezigheid 
merken. Behalve misschien de fabrikanten van regenboogvlaggen, die hun 
grootste klant verliezen.