[D66] D66: Regenboogsek te op weg naar de Derde Kamer

[René Oudeweg]

D66: Regenboogsek­te op weg naar de Derde Kamer

D66 is allang geen politieke partij meer. Het is een sekte, compleet met 
rituelen, vlaggen en heiligenbeelden van Hans van Mierlo in 
regenboog-hologramvorm. Elk congres begint met een gezamenlijke 
vlaggenzwaaiceremonie, waarbij Rob Jetten op een wolk van 
glitterconfetti neerdaalt, gekleed in een regenboogmantel die langer is 
dan de A2.

Sigrid Kaag is in dit universum de hogepriesteres. Haar toespraken 
bestaan uit verheven mantra’s in zes talen tegelijk, terwijl partijleden 
in trance zachtjes fluisteren: bestuurscultuur… transparantie… 
inclusiviteit… Toen ze vertrok in haar helikopter, geloofde menigeen dat 
ze rechtstreeks naar de hemel van Brussel vloog om daar de nieuwe 
Europese godin van de Moraal te worden.

Het partijbureau zelf is een soort tempel. Aan de muren hangen 
levensgrote portretten van Alexander Pechtold, die glimlachend naar 
zichzelf kijkt, terwijl er onderaan staat: “Zelfvertrouwen is beleid.” 
In de kantine serveert men uitsluitend quinoa en regenboogcupcakes, en 
wie het waagt om te vragen naar een kroket wordt geëxcommuniceerd en 
overgedragen aan GroenLinks.

En Rob Jetten? Ex-minister, maar in werkelijkheid de Opper-Rabbi van de 
Regenboogkerk. Hij predikt elke ochtend dat regenbogen niet langer een 
meteorologisch fenomeen zijn, maar een grondrecht. Er ligt al een 
conceptwet waarin staat dat elke Nederlander verplicht één regenboog in 
de woonkamer moet hebben hangen, bij voorkeur met WiFi-verbinding zodat 
D66 kan controleren of u wel genoeg straalt.

De groteske climax komt in de verkiezingstijd. Dan trekt de partij in 
een processie door de straten van Amsterdam: Kaag op een draagstoel van 
elektrische steps, Pechtold in een spiegelzaal van zijn eigen ego, en 
Jetten die met een brander regenbogen in de lucht projecteert. De 
partijleden zingen ondertussen het lijflied: “Democratie! Diversiteit! 
D66 voor eeuwigheid!”

Maar zodra de stemmen geteld zijn, blijkt D66 natuurlijk wederom 
overbodig. Want alles wat ze beweren uniek te doen, wordt elders al 
gedaan – en vaak beter. Toch blijven ze zichzelf zien als de Verlichte 
Voorhoede. Niet beseffend dat ze voor de meeste Nederlanders slechts 
overkomen als een musicalgezelschap dat per ongeluk de politiek is ingerold.

Als D66 ooit ophoudt te bestaan, zal niemand dat merken – behalve 
misschien het KNMI, dat plots een raadsel moet oplossen: hoe komt het 
toch dat de regenbogen ineens weer spontaan verschijnen, zonder 
subsidie, zonder motie, en zonder Rob Jetten met een confettikanon?