[D66] Hitler's kritiek op parlementarisme

[René Oudeweg]

[geen flame bait...]

Prima 👌 – hier is een samenvatting van Hoofdstuk 9, Deel II van Mein 
Kampf (“Das Problem des Parlaments”):

Kernpunten

Kritiek op parlementarisme

Hitler beschouwt parlementaire democratie als zwak en inefficiënt.

Hij stelt dat gekozen vertegenwoordigers vaak onbekwaam zijn en alleen 
handelen uit partijbelang in plaats van nationaal belang.

Parlementen zouden meer bezig zijn met eindeloze discussies en 
compromissen dan met daadkrachtig regeren.

Partijen als machtsfactor

Volgens Hitler controleren politieke partijen de staat, in plaats van 
dat de staat het volk dient.

Partijdiscipline zorgt ervoor dat parlementsleden hun “geweten” moeten 
onderdrukken en stemmen volgens partijbelang.

Verwerping van meerderheidssystemen

Hij beweert dat waarheid en juist beleid niet afhankelijk mogen zijn van 
een simpele meerderheid van stemmen.

Het meerderheidsprincipe zou middelmatigheid bevorderen en sterke 
individuen ontmoedigen.

Het Führerprinzip

Als alternatief pleit Hitler voor een systeem waarin een bekwame leider 
(“Führer”) de macht heeft.

Deze leider moet verantwoordelijkheid dragen en beoordeeld worden op 
succes of falen.

In dit model ligt de nadruk op hiërarchie, discipline en persoonlijke 
verantwoordelijkheid, in plaats van op collectieve besluitvorming.

Samenvatting in één zin

Hitler verwerpt in dit hoofdstuk de parlementaire democratie als zwak, 
corrupt en gebaseerd op middelmatigheid, en stelt daar zijn 
Führerprinzip tegenover: een autoritair systeem waarin één sterke leider 
alle macht en verantwoordelijkheid draagt.