[D66] Onschuldpresumptie

[René Oudeweg]

D66,

In het strafrecht geldt zoiets wat ze onschuldpresumptie noemen. Je 
hoeft vragen van een rechter niet te beantwoorden. Je hoeft jezelf niet 
te belasten.

Zodra je echter een psychiatrische diagnose aangesmeert krijgt ligt de 
zaak weer anders, dan moet je voortdurend bewijzen dat je niet 
'geestelijk gestoord' bent. Dan ben je voor altijd belast met een 
'diagnose'.  Een psychiatrische diagnose is echter een fopdiagnose, de 
DSM bestaat uit een classificatie van 'symptomen' en is geen werkelijke 
etiologische diagnose. Het is classificatie en geen diagnostiek. 
Psychiatrie is geen legitieme medische specialisatie, al gelooft het 
publiek en de politiek nog steeds in hun biomedisch narratief.

Men is in de veronderstelling dat als ze ervoor geleerd hebben de 
'medische' specialisatie ook wel legitiem zal zijn. Psychiaters hoeven 
niet steeds te bewijzen dat ze legitiem handelen, het is de 'patiënt' 
die moet steeds moet bewijzen dat hij alles 'op een rij heeft. '

In de psychiatrie geldt dus geen onschuldpresumptie, je bent bij 
voorbaat gestoord als er ergens in je dossier een DSM-code staat. En 
misschien weten lijsters dat niet, maar een psychiatrisch dossier wordt 
nooit gesloten. De wettelijke bewaartijd is minimaal 5 jaar, dacht ik. 
Zodra er een nieuwe Wvggz-zitting volgt worden irrelevante details en 
voorvallen van 10 jaar geleden (dus al lang verjaard) aan de orde 
gesteld door de psychiater-inquisiteur om je te belasten tegenover de 
onafhankelijk rechter.

In het strafrecht kan je niet tweemaal voor hetzelfde feit veroordeeld 
worden, maar in de psychiatrie wel.

Begrijpt u de weerzin die deze discriminatie in een vrijheidslievend 
persoon opwekt die zwaar hecht aan autonomie?

De WvGGZ is een totale mislukking, een feit die de bewindsvrouw ook al 
een keer opmerkte.


R.O./
Venlo

-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/20230513/acfb7071/attachment.html>