<html>
<head>
<meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=UTF-8">
</head>
<body text="#000000" bgcolor="#f9f9fa">
<p>D66,<br>
</p>
<p>In het strafrecht geldt zoiets wat ze onschuldpresumptie noemen.
Je hoeft vragen van een rechter niet te beantwoorden. Je hoeft
jezelf niet te belasten.</p>
<p>Zodra je echter een psychiatrische diagnose aangesmeert krijgt
ligt de zaak weer anders, dan moet je voortdurend bewijzen dat je
niet 'geestelijk gestoord' bent. Dan ben je voor altijd belast met
een 'diagnose'. Een psychiatrische diagnose is echter een
fopdiagnose, de DSM bestaat uit een classificatie van 'symptomen'
en is geen werkelijke etiologische diagnose. Het is classificatie
en geen diagnostiek. Psychiatrie is geen legitieme medische
specialisatie, al gelooft het publiek en de politiek nog steeds in
hun biomedisch narratief.</p>
<p>Men is in de veronderstelling dat als ze ervoor geleerd hebben de
'medische' specialisatie ook wel legitiem zal zijn. Psychiaters
hoeven niet steeds te bewijzen dat ze legitiem handelen, het is de
'patiënt' die moet steeds moet bewijzen dat hij alles 'op een rij
heeft. '</p>
<p>In de psychiatrie geldt dus geen onschuldpresumptie, je bent bij
voorbaat gestoord als er ergens in je dossier een DSM-code staat.
En misschien weten lijsters dat niet, maar een psychiatrisch
dossier wordt nooit gesloten. De wettelijke bewaartijd is minimaal
5 jaar, dacht ik. Zodra er een nieuwe Wvggz-zitting volgt worden
irrelevante details en voorvallen van 10 jaar geleden (dus al lang
verjaard) aan de orde gesteld door de psychiater-inquisiteur om je
te belasten tegenover de onafhankelijk rechter.</p>
<p>In het strafrecht kan je niet tweemaal voor hetzelfde feit
veroordeeld worden, maar in de psychiatrie wel.</p>
<p>Begrijpt u de weerzin die deze discriminatie in een
vrijheidslievend persoon opwekt die zwaar hecht aan autonomie?</p>
<p>De WvGGZ is een totale mislukking, een feit die de bewindsvrouw
ook al een keer opmerkte.<br>
</p>
<p><br>
</p>
<p>R.O./<br>
Venlo</p>
<p><br>
</p>
</body>
</html>