[D66] Essay: Technologie Non Grata

[René Oudeweg]

L.S.

Waarom kent de burgerlijke ideologie het idee van "Persona non grata" 
maar niet "Rechtspersoon non grata"  ?

Een rechtspersoon non grata verklaren zou de door de Staat opgetuigde 
juridische constructies betreffende eigendomrecht en 
handelingsbekwaamheid van internationaal kapitaal onderuit halen.

Overigens hoeft de Staat mij niet tot persona non grata te verklaren om 
mijn antiburgerlijke ideëen en intellectueel vagebondisme, de 
Maatschappij heeft  allang NEE tegen me gezegd en me het psychiatrisch 
circuit ingewerkt. De eenvoudigste manier om een dissident  politiek te 
neutraliseren, ook al heeft hij geen cognitieve of intellectuele 
beperkingen.

In mijn vorige posts schreef ik dat het politiek concept van de trias 
politica invalide is. De determinerende factor vandaag is immers 
technologie.  Er zijn uiteraard meerdere factoren van belang in de 
civilisationele crisis van het techno-industriële totalitarisme, maar 
Jacques Ellul heeft overtuigend aangetoond dat er maar één dominante 
factor is: technologie. De trias politica is ook invalide omdat er een 
vierde peiler is: de machtspolitiek van de psychiatrie. Psychiatrie is 
in wezen een clandestiene justitionele macht om de burgerlijke trias 
politica te verdedigen. Psychiatrie heeft slechts een politionele 
functie en ontleent zijn definitiemacht aan de Amerikaanse DSM. Niet de 
gezondheid van de zorgvrager is van belang, maar de zogenaamde mentale 
gezondheid van burgermans die in bescherming moet worden genomen tegen 
deviante ideeën die buiten het burgerlijk kader vallen.

De politieke façade genaamd democratie is een burgerlijke 
bezweringsformule van wetenschappers, iatrokapitalisten, politicologen, 
sociologen,communicatieadviseurs, bankieren, ingenieurs, administrateurs 
en hun techneuten van het militair- en agrilogistiek complex. Een 
politieke oplossing is niet mogelijk, de gemiddelde politicus is 
onbekwaam, hij vertrouwt immers op experts, administrateurs en 
techneuten maar is niet in staat om de aangereikte kennis te verwerken 
en de juiste politieke conclusies te trekken. Ook al zou de ferme en 
standvastige politicus niet zijn oren laten hangen naar de publieke 
opinie en de waan van de dag, dan nog zou hij moeten vertrouwen op het 
oordeel van zogenaamde experts. En daartoe is hij niet in staat.

Dit kwam wel erg naar de voorgrond tijdens de covidcrisis. 
Wetenschappers en Big Pharma waren niet in staat om een effectief en 
veilig vaccin te ontwikkelen maar waren wel in staat om grof geld binnen 
te harken en geheime clausules af te dwingen mbt niet-aansprakelijkheid. 
De politiek schrok zich een hoedje en vadertje Rutte kwam voor de buis 
vertellen dat alles plat gaat met lockdowns, avondklokken, 
vaccinatiediscriminatie met op het oog een abstract begrip als het 
belang van de publieke volksgezondheid.

Het feit dat de politiek geen zin heeft haar eigen onbekwaamheid te 
etaleren in een parlementaire enquete lijkt me duidelijk. Dat is dan ook 
de echte reden. Dat zou de vertrouwenscrisis tussen politiek, overheid 
en burgermans alleen maar verergeren...

Heidegger had gelijk in 1966 dat we aan de goden zijn overgeleverd. Die 
goden zijn echter non-existent, en ik moet u teleurstellen dat ik geen 
God ben maar slechts een intellectuele dissident en een revolutionaire 
vagebond. De enige God die burgermans aanbidt is, u raadt het al, de 
grandiose technologie. Politici zijn met hun onbekwaamheid niet in staat 
tot het creëeren van 'draagvlak'. Er is maar één draagvlak, en dat is de 
superstructuur, de middelen van de productie en de arbeidsdeling, 
technologie dus. Dit draagvlak kan echter beter vergeleken worden met 
een rottende dakconstructie en rotte draagbalken.  Het technologisch dak 
is topzwaar geworden. Technologie vormt allang geen infrastructuur meer 
zoals politici en marxisten ons willen voorspiegelen, maar een 
superstructuur die enkel nog kan functioneren met een communautaire 
supranationale staat, de EU.  Daar worden voornamelijk de belangrijkste 
technologische beslissingen genomen, ver uit het zicht van de nationale 
politiek en de sufferds van het NOS-Journaal en het bureau 
staatsinfluistering.

Dat de EU af en toe aan morele window dressing doet door Big Tech 
torenhoge boetes op te leggen vanwege monopolie- en privacykwesties legt 
de vinger wel erg op de zere plek. Technologie staat niet ter discussie, 
maar privacy en de persoonlijke levensfeer van burgermans wel. Zo kan 
het brave electoraat met goed gevoel weer zijn parlementariër kiezen en 
zijn stem weggeven aan  de ecomodernist Frans Timmermans. En als Big 
Tech  het echt bont maakt dan zijn er nog altijd rechtsfilosofen en 
ethici, de poortwachters van de burgerij, die ethische vragen stellen. 
Dat is echter voor de bühne van burgermans die het moet vernemen in 
geredigeerde columns in een dagblad waar hij dan weer over kan mekkeren. 
(Mekkeren heeft overigens een connotatie en resonantie met Mekka)

Rest mij de hypothetische vraag of je technologie ook non grata kan 
verklaren. Eenmaal ingevoerde technologie kan niet teruggedraaid worden. 
Vaak is er ook sprake van vendor lock-in. Dat is wel duidelijk in 
Eindhoven, waar een technologische kerncentrale staat, genaamd ASML, 
speelbal van internationale geopolitiek.  Daar staat voor iedere deur 
twee beveiligers. Dergelijke vendor-afhankelijkheid heeft niets te maken 
met technologisch en nationaal prestige maar met het versterken van de 
autonome technologische superstructuur. Burgermans, de Homo Erectus 2.0, 
kan immers niet meer zonder zijn prothese, de smartphone. Dat willen de 
CEO's en CTO's van deze wereld ons doen geloven...

De burgerlijke toplaag en de Koning zal de rechtspersoon "ASML N.V."  en 
hun werknemers niet Non Grata verklaren, daarom doe ik het maar... 
Iemand moet de eerste voorzet geven. Trotski hanteerde de titel "I steak 
my Life!" in een van zijn geschriften. Ik geef insgelijks niets om mijn 
eigen leven, en denk tegen mijn eigen zelfbelang in omdat ik tot inzicht 
ben gekomen dat de technologische superstructuur van de civilisatie een 
suïcidale koers heeft ingeslagen. Daaruit moet de 
"kamikaze-intellectueel" uiteindelijk de uiterste gevolgtrekkingen maken 
en zijn eigen leven op het spel zetten. Niet alleen verklaar ik Big Tech 
moreel en intellectueel bankroet maar dus ook het militair en 
agrilogistiek complex. Eerlijk gezegd zijn er weinig sectoren die ik nog 
van vitaal belang acht, dat laten mijn arcadische idealen niet toe. Dat 
wil niet zeggen dat ik nu een naïeve en groene idealist ben geworden, 
uiteindelijk heeft de kogel meer zeggingskracht dan de waarheid, welk we 
te danken aan de metallurgie. Echte filosofen vertrouwen daarom nooit de 
professie van de smid. De populaire Duits-Koreaanse filosoof Byung 
Chul-Han begon zijn levenspad met een studie metallurgie, waar hij 
echter niets van begreep. Er is slechts één kwaardaardiger beroep dan de 
metallurg, en dat is de 'lithograaf' van electronische semiconductors.

Het is aan burgermans welke kant hij nu wil kiezen, het technologisch 
pad naar gegarandeerde ecologische zelfdestructie of intellectuele 
sabotage.


René Oudeweg






-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/20230630/2b5a3bc3/attachment-0001.html>