[D66] [JD: 113] Kernmachten vullen na dertig jaar arsenaal aan

[R.O.]

limburger.nl:

‘Verontrustend teken’


  Kernmachten vullen na dertig jaar arsenaal aan

Sinds de val van de Sovjet-Unie, en daarmee het einde van de Koude
Oorlog, is het aantal kernwapens wereldwijd gestaag afgenomen. Aan die
dalende trend is echter een eind gekomen.

Door onze verslaggever

Het Stockholm Instituut voor Internationaal Vredesonderzoek (SIPRI)
constateert een toename van het aantal kernwapens. Hans M. Kristensen
van het SIPRI spreekt van een verontrustende ontwikkeling. Momenteel
zijn er negen landen die, al dan niet openlijk, over kernwapens
beschikken: de Verenigde Staten, Rusland, China, het Verenigd
Koninkrijk, Frankrijk, India, Pakistan, Noord-Korea en Israël. Aan het
begin van dit jaar beschikten ze volgens het SIPRI gezamenlijk over
13.080 kernwapens. Een kleine afname ten opzichte van een jaar eerder,
toen het nucleaire negental 13.400 kernwapens had.

Rode knop

Een deel van die kernwapens is echter inactief of staat op de nominatie
om gedeactiveerd te worden. Als gekeken wordt naar kernwapens die
gestationeerd zijn bij operationele troepen, is er vergeleken met vorig
jaar sprake van een toename, van 3720 tot 3825. Bijna al deze wapens
kunnen bij wijze van spreken met een druk op de rode knop gebruikt worden.

Voor de overgrote meerderheid gaat het om Amerikaanse en Russische
kernwapens. De VS voegde afgelopen jaar circa vijftig kernkoppen toe aan
zijn actieve arsenaal. In het geval van Rusland waren dat er 180, vooral
doordat de Russische strijdkrachten meer raketten met meerdere
kernkoppen zijn gaan gebruiken.

Volgens het SIPRI houden de twee kernmachten zich netjes aan de
afspraken die zijn gemaakt in nucleaire verdragen. Daarin ligt het
aantal kernwapens vast, niet de hoeveelheid kernkoppen die deze wapens
bevatten. De mazen in de verdragen worden actief opgezocht.

Supermachten

„Het totale aantal kernkoppen in militaire arsenalen lijkt toe te nemen,
een verontrustend teken dat de dalende trend die nucleaire arsenalen
heeft gekenmerkt sinds het eind van de Koude Oorlog stagneert”,
constateert Kristensen. Hij is „opgelucht” dat de VS en Rusland het New
START-verdrag begin dit jaar hebben verlengd, maar de slechte onderlinge
relatie tussen beide landen is voor hem een bron van zorg. „De
vooruitzichten op aanvullende bilaterale kernwapenbeheersing tussen de
twee ­nucleaire supermachten zijn slecht.” Volgens de wetenschapper
lijken de twee landen een steeds groter belang te hechten aan kernwapens
als onderdeel van hun nationale veiligheidsstrategieën.

De twee supermachten mogen dan samen goed zijn voor 90 procent van het
wereldwijde nucleaire arsenaal, ze zijn zeker niet de enige landen met
een (hernieuwde) interesse in kernwapens. China bijvoorbeeld is volgens
het SIPRI momenteel druk bezig zijn kernwapens te ­moderniseren en het
aantal uit te breiden. Ook de twee aartsrivalen India en Pakistan lijken
hiermee bezig te zijn.

En dan is er nog het Noord-Korea van Kim Jong-un. Vorig jaar leek het
even dat de Stalinistische staat zijn kernprogramma op een laag pitje
had gezet, omdat er tijdelijk geen kernproeven of rakettesten werden
uitgevoerd. Maar eind 2020 waarschuwde Zuid-Korea dat Pyongyang een
onderzeeër voor het lanceren van langeafstands­raketten aan het bouwen
was en begin dit jaar werden de rakettesten hervat.

Iran

Afwezig in het rapport van het SIPRI is Iran, dat voor zover ­bekend
niet over kernwapens beschikt. Of liever gezegd: nog niet. Sinds Donald
Trump de VS terugtrok in 2018 uit de nucleaire deal met Teheran, lijkt
het land zijn kernactiviteiten, naar eigen zeggen voor vreedzame
doeleinden, te hebben hervat.

Er zijn geen aanwijzingen dat Iran momenteel een actief kernprogramma
heeft, zei directeur-generaal Rafael Mariano Grossi van het
Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA). Maar hij maakt zich
desondanks zorgen, omdat Iran grote stappen maakt op het gebied van
verrijking van nucleair materiaal, een proces dat nodig is voor de
munitie van kernwapens, en dat de internationale gemeenschap geen
mogelijkheden heeft om dat in de gaten te houden.

„Dat is bijzonder ernstig”, aldus Grossi. „Als je verrijkt tot 60
procent, kom je dichtbij. Er is praktisch geen verschil met materiaal
dat benodigd is voor kernwapens. Koppel dat aan het feit dat onze
inspecties worden tegengehouden en ik begin me zorgen te maken.”

Onderzoeker Matt Korda van het SIPRI concludeert dat er ­wereldwijd
voldoende animo is voor nucleaire ontwapening, maar dan vooral bij
landen die zelf niet over kernwapens ­beschikken.

-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/20210615/951b2c80/attachment.html>