[D66] En toch is Maria nooit ver weg...

[R.O.]

On 09-01-2021 09:42, R.O. wrote:
>
>
>   trouw 9/1/21
>
>
>   En toch is Maria nooit ver weg
>
>
>   column
>
> STIJN FENS
>
> Het hoge woord is eruit. Maria is toch niet in Amsterdam geweest. 
> Althans: de Heilige Maagd is in de jaren veertig en vijftig van de 
> vorige eeuw niet verschenen aan Ida Peerdeman. De bisschop van 
> Haarlem-Amsterdam (de naam heeft iets van een dubbelmonarchie) heeft 
> bepaald dat die verschijningen aan Ida Peerdeman - in haar werkzame 
> leven administratief medewerkster bij parfumfabrikant Boldoot - geen 
> bovennatuurlijke oorsprong hadden.
>
> Over die verschijningen in Amsterdam-Zuid was al langer discussie en 
> gedoe. Twijfels in overvloed. "Dan zal dat meisje in Lourdes het ook 
> wel uit haar duim gezogen hebben", zei een protestant die ik toch wel 
> verstandig acht, ooit over deze kwestie tegen mij.
>
> Het was alsof ik een stomp in mijn maag kreeg.
>
> Protestanten hebben niet veel op met Maria en zeker niet met haar 
> verering. De beeldenstormers haalden in de zestiende eeuw heel wat 
> Mariabeelden van hun voetstuk. In het Reformatorisch Dagblad las ik 
> dat bloemen en planten die Maria of Onze-Lieve-Vrouw in hun naam 
> hadden zelfs niet meer welkom waren bij protestanten.
>
> Een paar jaar geleden heb ik op een drukbezochte avond in een 
> wijkkerk, ergens in de buurt van Den Haag, geprobeerd tientallen 
> protestantse broeders en zusters voor de zaak van Maria te winnen. 
> Onafhankelijke waarnemers - indien aanwezig - hadden kunnen zien dat 
> ik die avond echt mijn best heb gedaan.
>
> Het voelde alsof ik de oudejaarsconference mocht doen. Met een 
> microfoon in mijn hand liep ik heen en weer door de moderne kerkruimte 
> waar voor mij elk gevoel van mysterie ontbrak. Vol passie beleed ik 
> mijn liefde voor Maria, de moeder die altijd thuis geeft en als het 
> erop aankomt met haar hand over haar hart strijkt. Zij die alles weet 
> en alles begrijpt, ook waar haar Zoon geen tijd voor heeft en geen 
> geduld, om met Gerard Reve te spreken.
>
> Ik vertelde het ene na het andere verhaal en schmierde dat het een 
> lust was. Ook haalde ik herinneringen op aan mijn reizen naar Lourdes, 
> dat koninkrijk van onvolmaaktheid, waar Maria dag in dag uit gebroken 
> levens weer heel maakt. Al is het maar voor even. "Gaat u nu maar 
> gewoon eens een keer naar Lourdes", riep ik op een gegeven moment 
> tijdens die avond in de wijkkerk. "U zult er geen spijt van krijgen."
>
> Bijna had ik nog gezegd: "Maar u moet wel weten: in het verleden 
> behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst".
>
> Na afloop was ik kapot. Met mijn laatste krachten liep ik naar de 
> garderobe om mijn jas te pakken. Ik voelde mij als een missionaris die 
> zich, nadat hij een dag lang in een ver gelegen en moeilijk bereikbaar 
> dorp het evangelie heeft gepredikt, afvraagt hoeveel zielen hij nu 
> eigenlijk heeft gewonnen. Toen ik de deur uit wilde lopen, sprak een 
> vrouw mij aan. "Ik vond het een leuke avond, mijnheer Fens. Maar we 
> gaan hier toch maar gewoon door met de dingen zoals we dat altijd 
> gedaan hebben." Het was duidelijk: ze hadden Maria hier niet nodig.
>
> Had ik toch te veel over Lourdes gesproken? Ik ben daar nu eenmaal 
> graag. Als ik hoor dat iemand van plan is erheen te gaan, overvalt mij 
> meestal een licht gevoel van heimwee.
>
> Die heimwee geldt om te beginnen de plek zelf, de grot met het beeld 
> van Maria. Daarnaast vind ik het prettig dat ik in Lourdes niets zeker 
> hoef te weten, maar mij geborgen kan voelen in het mysterie dat het 
> geloof voor mij uiteindelijk is. Dan is het feitelijk niet van belang 
> of Maria nu wel of niet aan Bernadette Soubirous, dat meisje uit 
> Lourdes, is verschenen.
>
> Misschien ging het daarom wel mis, die avond in die wijkkerk onder de 
> rook van Den Haag. Veel van de aanwezigen wilden vooral iets leren, 
> dingen begrijpen, bewijzen zien, terwijl het mij om het geheim van het 
> leven ging.
>
> Maria is nooit ver weg. Op mijn bureau staat sinds een paar maanden 
> een houten beeld van een piëta. Jezus is van het kruis gehaald en ligt 
> in de schoot van Maria. Met haar beide armen houdt zij haar overleden 
> zoon stevig vast. In deze tijden van onzekerheid en onrust is het 
> geruststellend om naar dit beeld te kijken. Alsof Maria met haar zoon, 
> ook de geschonden wereld stevig in haar armen houdt.
>
> Boven alles een moeder.
>
>
> _______________________________________________
> D66 mailing list
> D66 at tuxtown.net
> http://www.tuxtown.net/mailman/listinfo/d66
-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/20210109/a2c136f3/attachment-0001.html>
-------------- next part --------------
A non-text attachment was scrubbed...
Name: folder.jpg
Type: image/jpeg
Size: 84176 bytes
Desc: not available
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/20210109/a2c136f3/attachment-0001.jpg>