<html>
<head>
<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8">
</head>
<body>
<img moz-do-not-send="false"
src="cid:part1.11337624.F475B4B3@ziggo.nl" alt="" width="960"
height="960">
<div class="moz-cite-prefix">On 09-01-2021 09:42, R.O. wrote:<br>
</div>
<blockquote type="cite"
cite="mid:b136de21-d77a-8fc4-cfdc-12b9f3de3fbc@ziggo.nl">
<meta http-equiv="content-type" content="text/html; charset=UTF-8">
<h1 class="title largetitle capitalizefirstletter">trouw 9/1/21<br>
</h1>
<h1 class="title largetitle capitalizefirstletter">En toch is
Maria nooit ver weg</h1>
<h1 class="subtitle">column</h1>
<div class="byline">STIJN FENS</div>
<div class="content content-body">
<p class="drop-cap">Het hoge woord is eruit. Maria is toch niet
in Amsterdam geweest. Althans: de Heilige Maagd is in de jaren
veertig en vijftig van de vorige eeuw niet verschenen aan Ida
Peerdeman. De bisschop van Haarlem-Amsterdam (de naam heeft
iets van een dubbelmonarchie) heeft bepaald dat die
verschijningen aan Ida Peerdeman - in haar werkzame leven
administratief medewerkster bij parfumfabrikant Boldoot - geen
bovennatuurlijke oorsprong hadden.<br>
<br>
Over die verschijningen in Amsterdam-Zuid was al langer
discussie en gedoe. Twijfels in overvloed. "Dan zal dat meisje
in Lourdes het ook wel uit haar duim gezogen hebben", zei een
protestant die ik toch wel verstandig acht, ooit over deze
kwestie tegen mij.<br>
<br>
Het was alsof ik een stomp in mijn maag kreeg.<br>
<br>
Protestanten hebben niet veel op met Maria en zeker niet met
haar verering. De beeldenstormers haalden in de zestiende eeuw
heel wat Mariabeelden van hun voetstuk. In het Reformatorisch
Dagblad las ik dat bloemen en planten die Maria of
Onze-Lieve-Vrouw in hun naam hadden zelfs niet meer welkom
waren bij protestanten.<br>
<br>
Een paar jaar geleden heb ik op een drukbezochte avond in een
wijkkerk, ergens in de buurt van Den Haag, geprobeerd
tientallen protestantse broeders en zusters voor de zaak van
Maria te winnen. Onafhankelijke waarnemers - indien aanwezig -
hadden kunnen zien dat ik die avond echt mijn best heb gedaan.<br>
<br>
Het voelde alsof ik de oudejaarsconference mocht doen. Met een
microfoon in mijn hand liep ik heen en weer door de moderne
kerkruimte waar voor mij elk gevoel van mysterie ontbrak. Vol
passie beleed ik mijn liefde voor Maria, de moeder die altijd
thuis geeft en als het erop aankomt met haar hand over haar
hart strijkt. Zij die alles weet en alles begrijpt, ook waar
haar Zoon geen tijd voor heeft en geen geduld, om met Gerard
Reve te spreken.<br>
<br>
Ik vertelde het ene na het andere verhaal en schmierde dat het
een lust was. Ook haalde ik herinneringen op aan mijn reizen
naar Lourdes, dat koninkrijk van onvolmaaktheid, waar Maria
dag in dag uit gebroken levens weer heel maakt. Al is het maar
voor even. "Gaat u nu maar gewoon eens een keer naar Lourdes",
riep ik op een gegeven moment tijdens die avond in de
wijkkerk. "U zult er geen spijt van krijgen."<br>
<br>
Bijna had ik nog gezegd: "Maar u moet wel weten: in het
verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de
toekomst".<br>
<br>
Na afloop was ik kapot. Met mijn laatste krachten liep ik naar
de garderobe om mijn jas te pakken. Ik voelde mij als een
missionaris die zich, nadat hij een dag lang in een ver
gelegen en moeilijk bereikbaar dorp het evangelie heeft
gepredikt, afvraagt hoeveel zielen hij nu eigenlijk heeft
gewonnen. Toen ik de deur uit wilde lopen, sprak een vrouw mij
aan. "Ik vond het een leuke avond, mijnheer Fens. Maar we gaan
hier toch maar gewoon door met de dingen zoals we dat altijd
gedaan hebben." Het was duidelijk: ze hadden Maria hier niet
nodig.<br>
<br>
Had ik toch te veel over Lourdes gesproken? Ik ben daar nu
eenmaal graag. Als ik hoor dat iemand van plan is erheen te
gaan, overvalt mij meestal een licht gevoel van heimwee.<br>
<br>
Die heimwee geldt om te beginnen de plek zelf, de grot met het
beeld van Maria. Daarnaast vind ik het prettig dat ik in
Lourdes niets zeker hoef te weten, maar mij geborgen kan
voelen in het mysterie dat het geloof voor mij uiteindelijk
is. Dan is het feitelijk niet van belang of Maria nu wel of
niet aan Bernadette Soubirous, dat meisje uit Lourdes, is
verschenen.<br>
<br>
Misschien ging het daarom wel mis, die avond in die wijkkerk
onder de rook van Den Haag. Veel van de aanwezigen wilden
vooral iets leren, dingen begrijpen, bewijzen zien, terwijl
het mij om het geheim van het leven ging.<br>
<br>
Maria is nooit ver weg. Op mijn bureau staat sinds een paar
maanden een houten beeld van een piëta. Jezus is van het kruis
gehaald en ligt in de schoot van Maria. Met haar beide armen
houdt zij haar overleden zoon stevig vast. In deze tijden van
onzekerheid en onrust is het geruststellend om naar dit beeld
te kijken. Alsof Maria met haar zoon, ook de geschonden wereld
stevig in haar armen houdt.<br>
<br>
Boven alles een moeder.</p>
</div>
<br>
<fieldset class="mimeAttachmentHeader"></fieldset>
<pre class="moz-quote-pre" wrap="">_______________________________________________
D66 mailing list
<a class="moz-txt-link-abbreviated" href="mailto:D66@tuxtown.net">D66@tuxtown.net</a>
<a class="moz-txt-link-freetext" href="http://www.tuxtown.net/mailman/listinfo/d66">http://www.tuxtown.net/mailman/listinfo/d66</a>
</pre>
</blockquote>
</body>
</html>