[D66] De existentiële queeste

[Dr. Marc-Alexander Fluks]

  Antid Oto <jugg at ziggo.nl>,
> Enigzins teleurgesteld van het antwoord van Fluks op de vraag van
> Leibniz "waarom is er iets en niet niets?"

  De vraag is in tegenspraak met zichzelf. 'Is' wil immers zeggen dat
  er *iets* en dus niet *niets* is. Er *is* dus altijd *iets*.
  Neemt niet weg dat dat *niets* intrigerend zij. Voor de oerknal
  was er niets, in een zwart gat is er niets (d.w.z. er is geen
  geometrie meer) voor een waarnemer *daarbuiten*. Voor wie een zwart
  gat betreedt is ze er nog wel; voor de waarnemer erbuiten zal
  degene die in het zwarte gat valt deze echter nooit bereiken omdat
  daar de tijd (van de waarnemer, niet van de valler) stilstaat (en
  er dus niets is).

> Een raadsel zonder zin.

  Net zo iets. Indien met uitgaat van dat iets zin kan hebben kan men
  niet meer stellen dat iets geen zin heeft. Men kan hoogstens stellen
  dat de dingen geen zin hebben in de betekenis van de zingeving die
  *anderen* er aan geven. Volgens mij heeft in de betekenis die anderen
  er aan geven niets zin. Er is niets waaraan men het hebben van zin
  kan afmeten.

Marc Fluks, Amsterdam