inleiding tot het artikel in Opinio nr. 26 over jongerenoverschot en geweld: Kunnen de Europeanen overleven?

[John Wijsmuller]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Lars Hedegaard is een Deense historicus, journalist en publicist.
Hij is voorzitter van de in 2005 opgerichte Deense vereniging voor een
vrije pers. Sinds 2000 levert hij geregeld bijdragen aan het dagblad
Berlingske Tidende en aan radio- en televisieprogramma’s in zijn land.

Gunnar Heinsohn werd in 1943 geboren in Danzig. Hij is de zoon van een
Duitse onderzeebootkapitein die vijf maanden vóór de geboorte van Gunnar
in de buurt van Newfoundland omkwam.

Kunnen de Europeanen overleven?

Hoe zou het komen dat 52 procent van de jonge Duitsers weg wil uit
Duitsland?
Waarom financieren we de bevolkingsexplosie in de Palestijnse gebieden?
Waarom hebben we de leeglopende landen Roemenië en Bulgarije toegelaten
tot de EU?
En waarom laten we het de heethoofden in Afghanistan en Irak niet zelf
uitvechten?
De Duitse demograaf Gunnar Heinsohn ziet in Europa, anders dan in
Amerika, zelfs geen begin van een antwoord op dit soort vragen.

Als de leiders van de Coalition of the Willing onder leiding van de
Verenigde Staten op de hoogte zouden zijn geweest van Gunnar Heinsohn’s
onderzoek, zouden ze hun troepen zeer waarschijnlijk nooit in Irak of
afghanistan hebben achtergelaten.
Ze zouden dan tegen Palestijnse gezinnen van tien kinderen hebben gezegd
dat het Westen niet langer voor hun onbeperkte geboorten wilde betalen.
En het ergste is misschien nog dat Heinsohn geen moment gelooft dat
economische noodhulp ter bestrijding van honger en armoede een middel is
dat oorlog, sociale onrust, terreur of moordpartijen kan voorkomen,
althans niet vanuit de westerse politieke consensus van dit moment.
Integendeel, hij is ervan overtuigd dat materiële hulp in sommige
gevallen juist de aanzet tot geweld kan leveren. Immers, hongerende
mensen vechten niet, ze lijden alleen nog maar.
Als je daarentegen een grote hoeveelheid jongemannen genoeg te eten en
een zekere scholing biedt – en dat in een samenleving die al te veel
jongemannen telt, die niet allemaal de erkenning en positie kunnen
verwerven waar ze recht op menen te hebben – dan kan dat tot geweld leiden.

In 2003 publiceerde de 63-jarige hoogleraar sociologie aan de
Universiteit van Bremen zijn bevindingen in het ophefmakende en politiek
incorrecte Söhne und Weltmacht: Terror im Aufstieg und Fall der
Nationen. Zijn boek werd alom gelezen en besproken nadat de Duitse
filosoof Peter Sloterdijk het betiteld had als even baanbrekend als Das
Kapital van Karl Marx. Sloterdijk meende dat het boek de weg vrij zou
kunnen maken voor een nieuw soort realisme binnen een vakgebied dat als
‘demografisch materialisme’ kan worden
aangeduid.

Heinsohn maakt zich geen zorgen over absolute bevolkingsaantallen, maar
over het percentage aan jeugdigen en jongeren binnen die bevolkingen.
Als dit percentage te hoog wordt, is er sprake van een
‘jongerenoverschot’. De problemen ontstaan wanneer gezinnen drie, vier
of meer zonen produceren. Dit zal leiden tot een strijd om
maatschappelijke posities die toegang geven tot macht en prestige. Er
ontstaat een situatie waarin talloze jongemannen boordevol agressie en
oncontroleerbare hormonen zich willen laten gelden, wat zal leiden tot
moordpartijen. En die zullen net zolang aanhouden totdat er zo veel
jongemannen zijn geëlimineerd dat het vermogen van de samenleving om de
overlevenden een erkende positie te bieden, is hersteld. Volgens
Heinsohn draait 80 procent van de wereldgeschiedenis om problemen die
werden veroorzaakt door jongemannen in landen met een overschot aan
zonen. Problemen die vele vormen kunnen aannemen: toename van gewone
criminaliteit, pogingen tot staatsgreep, revoluties, opstanden en
burgeroorlogen. Soms begaan deze jongemannen een ware volkerenmoord, om
zichzelf te verzekeren van de posities van degenen die ze vermoorden. En
ten slotte zijn er nog oorlogen om nieuwe territoria, waarbij de
oorspronkelijke bevolking wordt uitgemoord en vervangen door de veroveraars.

Maar Heinsohn benadrukt wel keer op keer dat deze onlusten en
gewelddaden als gevolg van jongerenoverschotten niets te maken hebben
met voedseltekorten of werkloosheid. In zijn boek verwoordt
hij het als volgt: “De dynamiek van het jongerenoverschot – en ik kan
dat niet vaak genoeg onderstrepen – wordt niet veroorzaakt door
voedselgebrek. Een jongere broer die als stalknecht werkt voor de
eerstgeboren zoon en die daardoor genoeg te eten heeft of misschien
zelfs moddervet is, is niet op zoek naar voedsel maar
naar een betere positie in het leven, naar erkenning, invloed en
waardigheid. Het zijn niet de hongerlijders maar veeleer de potentiële
verliezers of de op een zijspoor gezette mannen die zich naar voren
dringen.”

In de afgelopen jaren is het Westen geconfronteerd met een gigantisch
jongerenoverschot in grote delen van de moslimwereld. Dit overschot is
ontstaan door een islamitische bevolkingsexplosie: binnen slechts vijf
generaties (1900-2000) is de bevolking van de moslimlanden toegenomen
van 150 miljoen naar 1,2 miljard – een groei van 800 procent. Ter
vergelijking: de bevolking van China is toegenomen van 400 tot 1,2
miljard (300 procent), terwijl de bevolking van India is gegroeid van
250 miljoen naar één miljard (400 procent).

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********