flexibele arbeidsmarkt?

Kaj mail at KAJLEERS.NL
Thu Sep 7 12:36:57 CEST 2006


REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Bert schreef:
>Ik ben heel erg vóór vakbonden, als belangenbehartiger van werknemers,
>individueel en collectief. Ik ben ertegen dat ze automatisch alles wat ze
doen
>tot algemeen belang bestempelen, en dat de politiek dat te vaak ook zo
slikt.
>Het zijn uiteindelijk niet de bonden, maar de politiek die ze een te grote
>macht geeft in het politieke debat en de politieke besluitvorming.

Kijk, en hier spreekt dan weer een ware sociaal-liberaal met een vleugje
Opschudding (lees je mee, Fluks? :P )

Precies wat ik begin deze eeuw al in de fractiekamers te horen kreeg, toen
het gedachtengoed van Opschudding begon rond te waren: "het primaat moet
weer komen te liggen bij de politiek, niet de NGO's die de politiek
dicteren".
Ik wierp direct tegen dat zoiets uiteindelijk zal leiden tot polarisatie,
met de politiek (en uiteindelijk de werkgevers) aan de ene kant, en NGO's
als vakbonden aan de andere kant. Daartussenin: een diepe kloof die
electoraal ook de kop op zal steken - de oude keuze tussen 'links'
(vakbonden) of 'rechts' (werkgevers) stemmen.

Als het de intentie van D66 en andere politieke partijen is om vakbonden op
korte termijn juist weer machtiger te maken, dan moet je *juist*
polariseren. Binnen no-time krijg je dan namelijk een situatie zoals in
Frankrijk, waar vakbonden om de zoveel weken het land platleggen en 'by
popular demand' de politiek alsnog hun wil opleggen.
De politiek wordt dan uiteindelijk in de armen van de werkgevers gedreven,
wat zal leiden tot een dodelijke patstelling waar niemand meer uitkomt. (Zie
ten enenmale Frankrijk.)

De NGO's "dicteren" de politiek helemaal niets. Soms zullen zij denken dat
ze die macht hebben, maar dat valt enorm tegen. Het Poldermodel heeft twee
doelen:
1. De Nederlandse economie vooruit helpen en 2. De arbeidsrust bewaren (wat
zorgt voor stabiliteit, wat de economie ook helpt).
De vakbonden begonnen zich de afgelopen jaren te roeren omdat ze merkten dat
die arbeidsrust voor hun funest is; omdat problemen na overleg "toch wel
opgelost worden" zien weinig jongeren nog het nut van een
vakbondslidmaatschap.
Lekker makkelijk ook: je hoeft niet eens meer lid te zijn van een vakbond
want een (voor werknemers nadelig) probleem wordt tot een zouteloos
compromis gemaakt en vervolgens wordt dat compromis 'algemeen bindend'
verklaard. Hoppa,  klaar.
Gevolg: vakbonden beginnen 'm te knijpen en dus luidruchtiger te worden want
hun machtsbasis - honderdduizenden leden, ooit - valt stukje bij beetje weg.
En juist door die luidruchtigheid hebben ze bepaalde slapende honden wakker
gemaakt die al jaren het Poldermodel ten grave willen dragen - vanwege de
zogeheten dictaten die de vakbonden aan de politiek zouden opleggen binnen
dat model.

Het klinkt paradoxaal maar als je als politicus de macht van de vakbonden
wilt inperken, en het primaat weer echt bij de politiek wilt hebben, dan
moet je het Poldermodel dus juist omarmen, geheel volgens het adagium: 'keep
your friends close, but your enemies closer'. Het duurt wat langer maar
uiteindelijk heb je je doel dan bereikt. Belangrijk is dan wel dat je
tegelijkertijd de werkgevers op dezelfde afstand moet zetten als politiek,
want doe je dat niet, dan winnen de vakbonden op de langere termijn juist
weer aan (aantrekkings)kracht.

Kaj

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********



More information about the D66 mailing list