Mark Rutte nieuwe lijsttrekker VVD

[Henk Elegeert]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Mark Giebels wrote:

> REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
>
> Terechte vragen Henk. En ik ben momenteel bezig e.e.a. eens op een
> rijtje te zetten, op de verschillende beleidsterreinen. Een soort
> Giebels-verkiezingsprogramma op hoofdlijnen dus...

Ben benieuwd, Mark. :)

> Als een vrijzinnige
> olifant door de regenteske Nederlandse porseleinkast...

Heerlijk .... Laat de keuzes maar bij de burger. :)
Zet maar in op wegen die gericht en dwars door die porseleinkast gaan.

Kwam al surfende langs bij:

http://www.politeia-conferentie.be/page.php?LAN=N&ID=161&CID=3&FILE=congres_subject&PAGE=1
Politeia-conferentie

"
Christina Holtz-Bacha is Professor Communicatiewetenschappen aan de
Gutenberg-Universität in Mainz.

..
Christina Holtz-Bacha gaf een korte inleiding omtrent de relatie tussen
politiek, media en kiezer. Het Columbia-model van media daterend uit de
vroege jaren 40 vormde een graadmeter van politieke predispositie van de
kiezer. Dit model was nog sterk verankerd in de moderne samenleving met
zijn stabiele opdeling in sociale klassen en groepen.

Politieke keuze was op basis van deze graadmeter sterk voorspelbaar en
stabiel. Vandaag is die stabiliteit weg. Hiervoor zijn een drietal
oorzaken aan te wijzen: de individualisering van de samenleving, de
opkomst en het succes van massamedia en het verhoogde opleidingsniveau
van de kiezer.

Telkens wanneer de pers het heeft over amerikanisering – en dat is de
laatste tien jaar bij elke verkiezingscampagne het geval — dan is dat
met een negatieve ondertoon die expliciet of impliciet laat verstaan:
Dat is niet zoals het hoort te gaan in de politiek. Wat niet wegneemt
dat de media zelf de politiek op zijn Amerikaanse vrolijk volgen.

Ook de sociale wetenschappen hebben de amerikanisering ontdekt als een
proces van duidelijke verandering in de manier waar de politiek zich bij
de burger aandient. De politieke wetenschappen en de
communicatiewetenschappen namen hierbij het voortouw.

Het fenomeen van de stijlverandering komt nu uitvoerig aan bod in
tijdschriftartikelen en in boeken worden er hele hoofdstukken aan
gewijd. Meer nog: er worden nu zelfs hele boeken over geschreven en er
worden conferenties over georganiseerd. Sociale wetenschappers in Europa
houden nochtans helemaal niet van de term ‘amerikanisering’. Er werd al
druk naar een alternatieve term gezocht. Verschillende auteurs hebben
voorgesteld om ‘amerikanisering’ te vervangen door ‘modernisering’
(bijvoorbeeld Schulz, 1998).

Het probleem is dat de term ‘modernisering’ in de sociologie al in een
zeer specifieke betekenis gebruikt wordt en dus niet meer in aanmerking
komt als alternatief voor amerikanisering. Nochtans heeft het begrip
modernisering zeer veel te maken met het punt dat hier aan de orde is.
Er is namelijk een zeer sterk verband tussen modernisering en
individualisering.

In het concept individualisering zitten drie van elkaar te onderscheiden
componenten. Er is vooreerst een element van bevrijding in de zin van
loskomen van allerlei historisch bepaalde banden en sociale ordening. Er
is het element van onttovering. Daarmee wordt verwezen naar het verlies
van de oude zekerheden in verband met normen, gedrag en overtuigingen.
En dan is er nog de controle- of reintegratiedimensie, waarmee een
nieuwe manier van sociale integratie bedoeld wordt. Deze
individualiseringsprocessen hebben zowel betrekking op de objectieve
leefsituatie als op het subjectieve aanvoelen van het individu (zie
Beck, 1992; Otte, 1998).

De eerste dimensie van dit drievoudige individualiseringsproces,
bevrijding, steunt op de vooronderstelling dat de sociale klassen hun
betekenis verloren hebben, en wel op twee manieren. Omdat zij niet
langer meer het middel zijn om grote sociale groepen van elkaar te
onderscheiden op basis van verschillende ideologieën en bindende normen,
zijn zij ook niet meer in staat hun leden een specifieke identiteit te
geven. Bijgevolg heeft de afschaffing van de sociale klassen ook een
invloed op het zelfbeeld van het individu en op zijn identificatie met
deze sociale groepen.

De tweede dimensie, onttovering of verlies van zekerheid, refereert aan
het verlies van traditionele zekerheden. Dat gaat hand in hand met het
wegvallen van de druk van de traditionele sociale structuren. Naarmate
de bindende normen van deze structuren hun kracht verliezen, neemt de
vrijheid van het individu toe om autonome keuzes te maken in het leven.
Het leven zelf wordt zo een kwestie van individuele beslissingen. Deze
keuzes gebeuren niet helemaal zonder enige druk; zij zijn afhankelijk
van bepaalde institutionele voorwaarden (bijvoorbeeld de arbeidsmarkt,
de welvaartstaat). Dat neemt niet weg dat het rijk van de mogelijkheden
voor elk individu zeer sterk toegenomen is (zie Inglehart, 1997, p. 22).
Bijgevolg kunnen eisen die van maatschappelijke structuren uitgaan niet
langer ingeroepen worden als verklaring voor individueel gedrag. Gedrag
is veel gevarieerder geworden en is het resultaat van expliciete
levenskeuzes en individuele planning. Het begrip lifestyle haakt hierop in.

De derde dimensie van het individualiseringsproces, reïntegratie, sluit
ook zeer nauw aan bij het voorgaande. Vermits de traditionele
structurele groepen hun betekenis en integrerende functie verloren
hebben, moesten nieuwe wegen van sociale integratie gevonden worden. Er
wordt wel eens beweerd dat lifestyle – gedefinieerd als iemands
dagdagelijkse manier van leven — de plaats inneemt van de traditionele
opvattingen over de analyse van sociale structuren. Lifestyle is
tegelijkertijd individueel én specifiek voor een bepaalde groep. Deze
groepen bestaan een aantal personen die slechts een zeer losse band met
elkaar hebben, die berust op eenzelfde levensstijl. Die levensstijl is
in zekere mate richtinggevend voor de leden van de groep. Zij ontlenen
een stukje identiteit aan de groep, zonder dat er sprake is van enige
sociale controle, wat bij traditionele groepen wèl het geval is. Het
begrip lifestyle is dus een factor geworden waarmee rekening moet worden
gehouden bij de analyse van sociale structuren. Lifestyle wordt gezien
als een aanvulling bij, indien al niet als een vervanging van, het
begrip sociale klasse.
"

Intussen lijkt me e.e.a. al weer een beetje achterhaald/gedateerd. Het
begrip sociale klasse is hier lijkt me wel weer ingevoerd, en hoe !!
Armoede als Lifestyle?

Een aantal zaken blijven. Mij lijkt de uitdaging te zitten in het
herstel van democratie voor de burger. Het 'moeten' aangaan op
gemeentelijk niveau van debat/discussie met/tussen diverse groepen
mensen brengt bijna als vanzelf hen ook dichter bij elkaar en met meer
respect. Waar mensen elkaar ontmoeten ontstaan nieuwe en vernieuwende
ideeen/plannen. Voorwaarde is immers kennen/weten/inzicht.

Is het niet opvallend dat juist mensen wel bij elkaar gebracht worden
maar buiten de democratie om? Is dat niet juist de ontzettend gemiste
kans? (Lokale)Overheden die zichzelf buiten de realiteit plaatsen?

Participatie (actief dus) auto-en alloch, joe name it, gewoon meedoen in
de besluitvorming. Zul je zien dat veel regels niet meer nodig zijn.
Veel zich al oplost tijdens de debatten/discussies/dialogen.

In elke gemeente staat een gemeentehuis en wordt gebruikt door
ambtenaren. Burgers komen er zelden !!! En voor zaken (velen toch) die
ook op het postkantoor kunnen.

En heeft dit land nu een goed systeem inmiddels dat de burger in staat
stelt te leren, te werken, etc .... ? Of wordt alles zoals van ouds
rondom werk, maar lees economie, onderneme(n)rs georganiseerd?

> Maar eerst even naar China voor een onderzoeksproject.

Leuk .... :)

> Interessant
> detail: Die Chinezen zijn bezig met state-of-the-art onderzoek en
> bekijken momenteel de mogelijkheden om de daaruit voortgekomen nieuwe
> technologie in de Siemens software die hier in Italie wordt ontwikkeld
> te integreren. Zij de brains, wij de handjes.....Het gaat snel daar in
> het Oosten...

Ja, het lijkt me ook een onnozele gedachte die men hier hanteert dat het
anderom zou liggen.

Zie ook : Voortgang bijdrage decentrale overheden aan Lissabon.

"
Volgens een onderzoek van het CvdR uit 2005 bleek dat slechts 17 procent
van lokale en regionale overheden in de EU tevreden was over de eigen
betrokkenheid bij de voorbereiding van de Nationale
Hervormingsprogramma’s in het kader van de Lissabonstrategie. In deze
Hervormingsprogramma’s hebben de lidstaten hun plannen voor groei en
werkgelegenheid in de periode 2005-2008 uiteengezet. Het CvdR heeft
regelmatig kritiek geuit op het feit dat de potentiële bijdrage van
lokale en regionale overheden aan de Lissabondoelstellingen niet
voldoende in acht wordt genomen en wil lidstaten stimuleren om meer
samen te werken met decentrale overheden.
"

Elke poging in te zetten op positieve verandering (b)lijkt te falen
omdat de (regenteske) systemen de kans krijgen de gelederen tijdig
opnieuw te sluiten. Wat heeft bv. de bestuurlijke vernieuwing intussen
nu eigenlijk al op gelevert op gemeentelijk niveau?

Ze hebben hier echt nog niet door dat we verschrikkelijke achterstanden
aan het opbouwen zijn. Dit kabinet ASO heeft stil gezeten op vele
terreinen, en met name kenniseconomie. Kijk, wil je een beetje vooruit
kijken dan dient men zich te verdiepen in de werkelijke betekenis van
ICT, maar hier denkt men nog steeds in termen van automatiseren. Zo ook
zelfs Pechtold.

En, deugen die Lissabondoelstellingen, blijkens?


Dit sluit wel een beetje aan bij de onnozele gedachte:
http://www.bndestem.nl/binnenland/article391496.ece

"
Een op de tien Nederlanders racistisch

DEN HAAG (ANP) - Een op de tien Nederlanders is racistisch. Ruim een
kwart van de bevolking is zeer negatief over allochtonen. Dat blijkt uit
onderzoek van onderzoeksbureau Motivaction onder 1020 Nederlanders. De
GPD-kranten publiceerden de cijfers zaterdag.

De groep van tien procent komt openlijk uit voor zijn racistische
denkbeelden. Ze menen dat Nederlanders intelligenter zijn dan
allochtonen. Zij voelen zich superieur aan allochtonen en vinden dat
Nederlanders zich niet moeten mengen met andere nationaliteiten.
Uit het onderzoek blijkt ook dat de helft van de Nederlanders een afkeer
heeft van moslims. Ze zijn bang voor de invloed van deze groep op de
Nederlandse samenleving. Volgens 43 procent staat de islam niet voor
vrede. Bijna twee derde van de ondervraagden vindt de religie
onverenigbaar met het moderne leven in Europa.
"

Overigens, hebs een mooie tijd in China. :)

Wil je er eens op letten hoe weinig tegenwerking die arbeiders daar
hebben om aan het werk te kunnen? Waarschijnlijk kan dat zelfs per uur
waarop ze zelf tijd hebben. Hier kan dat eigenlijk alleen maar, 'zwart'.

Tijd lijkt me om het eens ordentelijk te organiseren, waarbij de burger
niet uitgebuit wordt maar zijn/haar kansen kan grijpen, en naar eigen
inzicht. Enig gevoel waar ik heen wil?

Hoeft Bert niet meer zo gefixed te zijn op de Pfda, wedden ? :)

Henk Elegeert

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********