Huisartsenstaking

[Martijn Meijering]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

> Met het verruimen van de flexwet zoals jij dat wil zijn werknemers die
> geen
> lid zijn van een vakbond toch ook eigenlijk zelfstandigen. Ze moeten zelf
> kunnen onderhandelen over hun salaris was en is toch jouw wens.

Het gaat inderdaad een stukje in de richting van ondernemerschap. Maar je
hoeft geen boekhouding bij te houden, niet te investeren, geen marketing
te doen, geen mensen aan te sturen, loopt nauwelijks debiteurenrisico etc.
Er blijft nog altijd een groot verschil. En als er veel werk is (en daar
kunnen we voor zorgen), geeft het juist heel veel vrijheid. Je zit dan
niet meer in de tredmolen van een vaste baan, terwijl je toch een inkomen
hebt. Het is alleen een probleem als er zoals nu te weinig werk is. En
voor een deel veroorzaken we dat nu kunstmatig door CAO's. Voor een ander
deel komt het door de te hoge premies, flexwet etc.

> Wat de huisartsen niet willen is datde verzekeraars gaan beoordelen wie
> wat
> krijgt. Die verzekeraars zijn commerciele jongens en meisjes en zullen
> waarschijnlijk de huisartsen die het goodkoopst voor hen zijn gunstig
> beoordelen. De vraag is maar of dat in het belang van de patienten is.

Ja, maar vergeet niet dat de artsen natuurlijk ook een commercieel belang
hebben. Het gaat niet alleen om welke medicijnen en hulpmiddelen mogen
worden voorgeschreven, het gaat ook om hoeveel ze voor hun werk krijgen.
Hoeveel winst de arts maakt dus. Er moet een goed evenwicht zijn tussen
allerlei belangen. En in het nieuwe systeem zijn zowel verzekeraar als
arts onderworpen aan de tucht van de markt. Een patient die ontevreden is
met zijn arts zal zonodig bij de verzekeraar klagen. En in de huidige
tijden zullen verzekeraars ook keihard op de premies moeten concurreren.

> Niet
> financieel maar qua gezondheid.
> Ze moeten anders omgaan met.... op straffe van. Vergelijkbaar met de
> verzekeringsartsen bij het UWV, een principeverbod om mensen nog geheel af
> te keuren.
> Er wordt dus getornd aan hun medische bevoegdheid om hun eigen mening te
> vormen en te doen wat nodig is. Doen ze dat toch dat worden ze er voor
> gestraft.
> Dat is wat men bedoeld met de vrijheid.

In de NRC van afgelopen zaterdag stonden een paar voorbeelden, ik zal ze
niet allemaal aanhalen.

Een man met slokdarmkanker kreeg aanvankelijk geen drinkvoeding vergoed
omdat de verzekeraar vond dat hij nog dik genoeg was. Hiervoor kunnen
gewoon indicaties worden ontwikkeld, keuzen worden gemaakt, verwachtingen
worden gestuurd. Kost tijd, maar lijkt me een overgangsprobleem. Enerzijds
is er de tucht van de markt om tot kostenbesparing te komen, anderzijds om
de kwaliteit voldoende hoog te houden. In ieder bedrijf spelen dat soort
afwegingen.

Een vrouw kreeg geen speciaal matras om doorligwonden te voorkomen, de
verzekeraar wou dat pas vergoeden als er werkelijk sprake van
doorligwonden was. De arts legde uit dat je dat juist moet voorzijn. Dit
probleem zal zich vanzelf oplossen, want de verzekeraar komt er op een
gegeven moment vanzelf achter dat het duurder is om pas achteraf met zo'n
matras te komen. Die dialoog kost nu tijd en verzekeraars zullen misschien
ook zelf meer artsen moeten aannemen, maar dit is een overgangsprobleem.
Marktwerking lost dit vanzelf op.

Een heel ander probleem was hoeveel een arts kreeg voor het aanstippen van
wratten. Uiteindelijk heeft hij driekwart jaar moeten onderhandelen voor
hij 50 cent meer per behandeling kreeg. Kost allemaal tijd, maar leidt tot
doelmatiger werken. Dan moet je misschien een apart wrattenspreekuur
afspreken, of met concullega's afstemmen dat een iemand de wratten voor
zijn rekening neemt o.i.d. en daarmee een schaalvoordeel behaalt. Dit
soort zaken kwamen vroeger niet aan het licht, maar nu gaat men erover
nadenken. Lijkt me juist goed.

Een wat oudere huisarts wou niet langer nachtdiensten draaien omdat hij
daardoor zo ontregeld raakte dat hij drie dagen zijn praktijk moest
dichtgooien. De verzekeraar vond dat hij zelf maar een vervanger moest
regelen. De arts draait hierop verlies. Hiermee komt vanzelf de discussie
op gang hoe er betaald moet worden voor nachtdiensten. Het lijkt me dat
dit uiteindelijk een kwestie is die de verantwoordelijkheid is van de
gemeente. Want in iedere gemeente willen we dat er voldoende
zorgcapaciteit in de buurt is, ook 's nachts. Mischien moet de gemeente
dat maar gaan aanbesteden o.i.d.

>> Ze moeten straks meer doen voor minder werk, prachtig toch? Want ze
>> verdienen genoeg. Kan de ziektekostenpremie weer omlaag.
>
> Meer doen voor minder geld zal je bedoelen. Klopt ja, en daar zijn
> huisartsen, net als gewone mensen in het bedrijfsleven het niet mee eens.

Nee, da's logisch. Maar laat ze ook maar eens voor hun geld concurreren.
Zolang het tijdschrift "Arts en Auto" en niet "Arts en Brommer" heet,
hoeven we ons denk ik geen zorgen te maken.

> Als met de verlaging van de ziektekostenpremie de kwaliteit van de
> gezondheidszorg evenredig omlaag gaat mag je je weleens afvragen of dat de
> juiste keuze is.

Als, dan wel ja. Maar het gaat ook om efficienter werken.

> De discussie hier in Nederland gaat alleen nog maar over geld. De mensen
> worden bekeken als machine's. Hoe productief zijn ze en welke zijn het
> goedkoopst in het onderhoud. En nu wil men de onderhoudsmonteur korten op
> zijn salaris als hij zijn werk goed wil doen.

Maar tot nu toe was het een kartel en dan ligt het voor de hand dat de
prijs te hoog laag. Al jarenlang.

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********