broncode

[Fritz van Rikxoort]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Helaas weer achter betaling vandaag in de Volkskrant...

Geachte heer/mevrouw,
Hierbij ontvangt u de resultaten van de persoonlijke zoekopdracht.
-----------------------------------------
Zoekwoord(en)          : plasterk
Gevonden               : 1 artikel
-----------------------------------------

1. Code Sloot is geen broodje aap
   (dinsdag 28 september 2004)

Volgens Ronald Plasterk (Forum, 24 september) is het onmogelijk dat de
broncode (Sloot Digital Coding Sytem) van de overleden heer Sloot bestaat.

lees verder:
http://archief.volkskrant.nl/artikel?REC=f4c7344e16d9161eadd0edb5f4c44c17

De korte ingezonden brief op de Forumpagina bestrijdt niet Plasterks
berekening sec maar suggereert dat een verband van theoretische aantallen
films met efficiënte versleuteling op onjuiste uitgangspunten is gebaseerd
omdat Plasterk ten ornechte van het binaire stelsel uitgaat waar Sloot terug
is gegaan naar de oorsprong van elektornische dataopslag, met een vele malen
efficiëntere manier voor het opslaan van elektronische informatie.
Ik bestrijd wel de relevantie van exponentieel exploderende onsamenhangende
informatie in alle theoretisch denkbare films als uitgangspunt om de
bestaansmogelijkheid te bestrijden van compressie of codering van
samenhangende en zich herhalende informatie in de beperkte werkelijk
gemaakte en te maken films.

Om het nog maar eens anders te zeggen, zou Plasterk zijn column gaan over
Broodje Rond dan zou hij redeneren en construeren onder de impliciete
veronderstelling dat de aarde een tweedimensionaal plat vlak is en zo
bewijzen dat een derde dimensie en een een bolle aarde onmogelijk zou kunnen
bestaan. Bij de aarde is die derde ruimtelijke dimensie voor ons niet zomaar
waarneembaar en daardoor lang de bestaansmogelijkheid bestreden. Bij
filmbeeldjes is de dimensie tijd in de samenhang van achtereenvolgende
stilstaande en bewegende beeldjes analoog goed waarneembaar, maar Plasterk
verliest dat in zijn redenering door zijn veronderstelling van willekeur,
nog bovenop de samenhang van naast elkaar gelijke of gering in het
kleurspectrum en lichtintensiteit verschuivende beeldjes. Bovendien doet hij
met zijn exponentiële explosie van denkbare unieke films iets als doen alsof
het aardvla als het bol was oneindig lang en breed zou zijn, terwijl wij
begrijpen dat anders dan bij een plat vlak dat oneindig door kan gaan in
beide dimensies een bol vlak zich herhaalt en in die zin toch eindig is.
Plasterk zou betogen dat elke rondgang om de aarde toch volledig uniek is en
Sloot zou dezelfde plattegrond en route steeds opnieuw gebruiken, en
openstaan voor en slim omgaan met achtereenvolgende gekozen of waargenomen
afwijkigingen van de route en wat zich zich afspeelt op het aardvlak.

Fritz

----- Original Message -----
Sent: Tuesday, September 28, 2004 1:27 PM
>
> Precies Henk,
>
> Die veronderstelling die ik ook bestrijd is dat elke achtereenvolgende
> pixelrepresentatie, in zijn film zijn het hoofd- en kleine letters, zo
> willekeurig verschillend is dat er geen enkele samenhang dus compressie of
> codering van gegevens mogelijk is en dat het aantal mogelijke pixelfilms
> (film per pixel) dus exponentieel explodeert met het aantal beeldjes
achter
> elkaar ofwel de tijdsduur van de film. Zijn film van een letter per beeld
is
> wiskundig niet wezenlijk anders dan een film van één pixel breed en hoog
met
> een bepaalde kleurdiepte. Zijn tweede veronderstelling is dat Sloot al die
> denkbare ook op maar één beeldmoment verschillende unieke films elk moeten
> kunnen worden opgeslagen of gecodeerd (een unieke sleutel moet krijgen die
> wordt opgeslagen).
>
> Jouw voorbeeld van fietsen is niet alleen naar de fiets kijkend leuk, maar
> een routeplanner zou zo ook alle willekeurige routes dwars buiten de paden
> moeten kunnen representeren, zelfs als beep me up scotty her en der per
stap
> verschijnend ipv op naastliggende punten. Gelukkig zijn op de land- en
> wegenkaart hoe precies je je planner ook maakt toch steeds maar een veel
> beperker aantal aaneensluitende routes mogelijk.
>
> Maken we films preciezer door meer pixelbeeldjes per seconde en langer in
> totale kijktijd, dan wil dat niet zeggen dat we ook meer films moeten
maken
> die we uniek moeten kunnen versleutelen. Ook wil dat niet zeggen dat we
die
> achter elkaar getoonde filmbeeldjes dan exponentieel willekeuriger en dus
> schokkeriger moeten maken. Kiest Plasterk niet voor een beeldje per
seconde
> maar 24 of 25, dan stijgt zijn aantal filmrepresentaties tot de 24e of 25e
> macht, waarbij dus telkens het aantal mogelijke pixelrepresentaties met
> elkaar vermenigvuldigd wordt, in zijn letterfilm het mogelijke aantal
> verschillende hoofd- en kleine letters, in kleurenpixels het aantal
> mogelijke kleuren. Hij veronderstelt dus dat je persé alle niet gemaakte
> films uniek moet kunnen versleutelen en dat je als het beeld een seconde
> gelijk blijft dit 24 of 25 keer volledig opnieuw moet opslaan.
>
> Zijn zelfde soort redenering zou ook bewijzen dat enige huidige
> beeldcompressie waar gelijke (of bijna identieke) naastliggende pixels
niet
> precies mogelijk is, de praktijk is gelukkig anders. Iets complexer is
> beeldcompressie naar minder pixels waarbij meestal (bijna) identieke
> naastgelegen pixels worden gemiddeld maar op grenzen van beeldvlakken
> inderdaad wat informatie verloren gaat en bij inzoomen rafelranden
> verschijnen. Achter elkaar gefilmde niet precies gelijke beeldjes per
pixel
> maar een weinig verschillend zouden idem met voor ons oog verwaarloosbaar
> informatieverlies kunnen worden gecomprimeerd in de tijd ipv in de
> tweedimensionale ruimte.
>
> Je kunt zijn redenering ook toepassen op het notenschrift voor muziek,
waar
> noten niet in de kleinste tijdseenheid achtereenvolgens herhaald worden
> gerepresenteerd maar per noot met een aanduiding voor de aangehouden
> tijdsduur. Plasterks nootjesschrift zou exponentieel minder efficiënt zijn
> dan de bestaande. Bovendien zou hij veronderstellen dat je alle niet
> bestaande partituren ook uniek moet kunnen versleutelen om de echt
bestaande
> geschreven partituren te kunnen reproduceren.
>
> Zijn redenering toegepast op de catelogisering van alle denkbare unieke
> zelfs slechts op een letter verschillende boeken leidt ook tot een
noodzaak
> van een catelogiseringssysteem dat dezelfde ordegrootte heeft als het
aantal
> theoretisch mogelijke letterboeken, veel groter dan het aantal geschreven
> van elkaar verschillende. Dat je boeken waarbij letters elkaar
betrekkelijk
> willekeurig opvolgen (er is wel een beperking zolang niet alle
willekeurige
> letters achter elkaar bestaande woorden vormen) minder makkelijk
comprimeert
> of codeert (voor woorden en uitdrukkingen kan het) dan langdurig gelijk
> blijvende stilstaande of verschuivende beelden moge duidelijk zijn.
>
> Kortom ik lees in Plasterks bewijs slechts de veronderstelling dat geen
> enkele compressie of codering van gelijke of gelijkvormige filmbeeldjes of
> beeldpixels mogelijk zou zijn, noch in het tweedimensionale beeldvlak, bij
> een foto stilstaand of bij film in de tijd verschuivend maar in beeld
gelijk
> blijvend, of zelfs bewegend dus zowel in de tijd gelijkblijvend als in de
> ruimte verschuivend. Plasterk zou de beeldjes willekeurig willen laten
> rondspringen op het scherm, ons trage oog zou slechts af en toe iets zien
of
> niets of een wazig filter...
>
> Er zijn overigens al audiovisuele kunstenaars die geen letterfilms maken
> zoals Plasterk maar woordfilms waarbij letters samen tot woorden op het
> scherm verschijnen, blijven staan, groter of kleiner worden, al dan niet
> bewegen, en weer verdwijnen. Een soort driedimensionale tekst, twee
> ruimtelijke dimensies en de tijdsdimensie.Pagina voor pagiain opgeslagen
> zoals Plasterk het zou doen wordne dat hele dikke boeken van steeds bijna
> identieke pagina's. In wezen niet anders dan animatiefilms waarbij ook in
de
> tijd herhalend beeld en verschoven beeld wordt gemaakt.
>
> Terugcoderen of comprimeren naar een efficiënt hergebruik van identieke
> beeldinformatie van gescande beelden is moeilijker maar zo we weten niet
> onmogelijk. Ik zou beginnen met het lineair in de tijd comprimeren van elk
> pixelbeeld in een film, veel filmsbeeldjes blijven immers lange tijd
> hetzelfde, en zo zouden de efficiënt gemaakte animaties ook net zo
wiskundig
> efficiënt maar dan per pixel weer worden opgeslagen. Bij echte films
bereik
> je minder extreme efficiëntie, maar exponentieel groter dan Plasterks
> veronderstelde pixel- of letterbeeldje voor beeldje representatie.
>
> Besluitend, Plasterk veronderstelt dat we bij digitale technieken al dan
> niet in geheugen, op schijf of dvd moeten vasthouden aan de lineaire
> techniek van de analoge filmbeeldjes of de lineaire videoband, waarbij
> inderdaad elk filmbeeld steeds opnieuw volledig wordt opgeslagen. Ik
vermag
> niet in te zien waarom...
>
> Fritz
>
>
> From: "Henk Elegeert" <hmje at home.nl>
> Sent: Tuesday, September 28, 2004 11:37 AM
> >
> > Fritz van Rikxoort wrote:
> > >
> > > Plasterk zijn column in de Volkskrant was toch naar verwezen al hier?
> > > Daarmee begon het...
> >
> > Je hebt gelijk. Tjerk begon erover.
> >
> > > Ik dacht de 24e, inmiddels dus al gelinkt achter betaling.
> >
> > Klopt.
> >
> > Broodje Sloot
> > de Volkskrant, Forum, 24 september 2004
> >
> > > Dus we praten over zijn column en de vraag van intiator Tjerk Jouwstra
> of
> > > die op waarheid berustte
> >
> > Voor zover ik het zie, niet.
> >
> > > en ik was na de vragensteller ten onrechte in de
> > > veronderstelling dat dat gekunstelde tegenbewijs uit het ongerijmde
was
> > > gelezen??  :)
> >
> > Na alfa's probeert Plasterk iedereen maar wat wijs te maken. :)
> >
> > > Ik beroep me dus steeds op dat bewijs dat geen bewijs is
> >
> > Is ook geen bewijs.
> >
> > > en de latere link naar een forum hier gemeld waarop dat
> > > bewijs in Plasterks column is gebaseerd...
> >
> > Plasterk bewijst helemaal niets in zijn column. Hij maakt
> > hooguit helder er niets van begrepen te hebben.
> > Hij roept - een verdachte (kennelijk) aan, - ene zekere
> > Robin F, die volgens hem aan alle twijfel een eind maakt.
> >
> > DIe werkt hij vervolgens uit.
> >
> > En volgens mij:
> > De berekening van Plasterk lijkt een beetje op de volgende:
> >
> > Als je een fiets hebt en er liggen kilometers en mijlen aan
> > fietspaden. Dan kun je uitrekenen hoeveel schakels er in je
> > ketting moeten zitten om over al die wegen te kunnen rijden.
> > Meters = Tanden voorblad / tanden pion x wielomtrek, en dat
> > redt je niet in 24 uur. :) Het voorblad zeg je? Uhm, 40 tanden.
> >
> > > Context context  ;)
> >
> > Je hebt gelijk. Sorry, was ik (de draad) even kwijt... :)
> >
> > Henk Elegeert

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********