FW: Hulpverleners in dienst van de gemeen(te/schap)

[Henk Elegeert]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Henk Vreekamp wrote:

> REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
>
> Feijenoorders,
>
> Heb de vragen aan B&W gelezen: welke criteria willen ze hanteren om
> overlast veroorzakende figuren medisch op te sluiten?
>
> Ik veronderstel dat B&W Rotterdam zal antwoorden dat deze zijn: overlast
> voor derden, en, extra risico voor de verslaafden/zwervers zelf. (Eventueel
> voorzien van een vergelijkend tabelletje.) Ruime begrippen die vatbaar zijn
> voor eindeloze discussie. Concreet doel blijft de poging om het collectief
> te ontdoen van overlast.

Waarmee we (m.i.) bij de kern (of: een van de) van het
probleem komen, nl. de staat van de zorg zelf.

En meer specifiek, op het niveau van de gemeente/directe
leefomgeving van client zelf....

In hoeverre hebben andere (lagere) overheden zich
ingespannen voor het creeeren van (opvang)mogelijkheden die
aansluiten bij de behoefte?

Zie ook:
http://www.gr.nl/persbericht.php?ID=971

" ....
De geestelijke gezondheidszorg is op dit moment niet
voldoende toegerust om deze moeilijk bereikbare patiënten
zorg te bieden, al bestaan er wel initiatieven voor
bemoeizorg. Publieke organisaties trekken zich daarnaast
terug op hun kerntaken, waardoor bij nood en overlast soms
niemand meer ingrijpt. En de Wet Bijzondere Opnemingen in
Psychiatrische Ziekenhuizen (Bopz) staat pas ingrijpen toe
als er ‘gevaar’ is. Dat ingrijpen is vaak een gedwongen
opname – voor patiënten soms een traumatische ervaring.
Bovendien gaat opname niet altijd samen met behandeling,
omdat deze in de wet losgekoppeld zijn.
Respect voor zelfbeschikking, behalve bij gevaar, kan
volgens de Gezondheidsraad niet de belangrijkste leidraad
zijn in de problematiek van gemarginaliseerde psychiatrische
patiënten.
....
"

Gedecentraliseerd, maar onduidelijk wat er in middels mee is
gedaan. En nog minder of voldoende en adequaat wordt
ingegeaan op de bestaande behoefte.

http://www.gr.nl/adviezen.php?ID=971

"
...
Oorzaken

Er bestaat voor deze groep van niet-opgenomen acute
psychiatrische patiënten een kloof tussen zorgbehoefte en
zorgaanbod. Een complex aan factoren ligt ten grondslag aan
de huidige situatie. Drie clusters tekenen zich daarbij af.

Grotere en complexere zorgbehoefte

De zorgbehoefte is bij deze groep patiënten groter en
complexer geworden. In omvang is de zorgbehoefte toegenomen
doordat kwetsbare mensen gemakkelijker in de marge van de
samenleving terecht zijn gekomen. De oorspronkelijke sociale
vangnetten van wederzijdse hulp in dorpen en buurten zijn
ingeruild voor netwerken van verspreid wonende mensen, die
contact houden omdat ze elkaar iets te bieden hebben. Wie
geen ‘meerwaarde’ heeft valt erbuiten.
...

Gebrek aan specifieke en passende hulp

De laatste dertig jaar is de psychiatrische hulpverlening
erop gericht mensen waar mogelijk niet langer hun leven in
instellingen te laten slijten. In plaats daarvan is er een
grote variatie aan kleinschalige vormen van opvang,
beschermd wonen, dagactiviteiten en ambulante zorg ontstaan,
die aan mensen met chronische psychiatrische stoornissen een
menswaardiger leven biedt. De groep niet-opgenomen patiënten
met ernstige psychiatrische problemen is echter niet goed in
staat deze nieuwe vormen van zorg te benutten. Bovendien
wordt niet altijd geboden waar zij nu juist behoefte aan
hebben, zoals een combinatie van psychiatrische zorg,
praktische hulp, onderdak, veiligheid en voedsel.
Gecombineerde hulpverlening is verder bemoeilijkt doordat in
de publieke sector organisaties gedwongen worden zich op hun
kerntaken terug te trekken. Daarop worden ze ‘afgerekend’.
...

Gebrek aan eenduidigheid in wetgeving

Ook ontwikkelingen in wet- en regelgeving spelen een rol in
het gebrek aan aansluiting tussen psychiatrische patiënten
en zorg. De Wet Bijzondere Opnemingen in Psychiatrische
Ziekenhuizen (Bopz) en de Wet op de Geneeskundige
Behandelingsovereenkomst (Wgbo) hebben de rechtspositie van
psychiatrische patiënten aanzienlijk verbeterd. Zo zijn de
eisen voor onvrijwillige opname in vergelijking met de
Krankzinnigenwet van 1884 aangescherpt: er moet sprake zijn
van ‘gevaar’ voor de patiënt zelf of voor anderen, en een
patiënt moet duidelijk aangeven een opname te weigeren.

...

2 Continuüm van interventies in wetgeving opnemen

Recente aanpassingen van de wet Bopz hebben al geresulteerd
in meer mogelijkheden om zorg te verlenen aan niet-opgenomen
patiënten met ernstige psychiatrische problemen. Zo kan
patiënten via een voorwaardelijke rechterlijke machtiging de
keuze gegeven worden tussen een klinische dwangopname of een
ambulante behandeling. Maar ook dan moet er sprake zijn van
‘gevaar’.
...
"

Zie verder ook het advies:

Noodgedwongen. Zorg voor niet-opgenomen acute psychiatrische
patiënten

Let op: PDF bestand.
http://www.gr.nl/pdf.php?ID=971

Henk Elegeert

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********