na de impulsconferentie

[Hein van Meeteren]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Vijf eerste puntjes, op de zondag erna. Schiet u maar:

1. We blijven als D66 te cerebraal bezig. We blijven in het "denken" (ratio) steken, en hebben moeite naar het "doen" (actie) over te stappen. We zijn een visie-partij, een filosofenpartij, een ratio-partij, een praterspartij. Onze intelligentie lijkt freischwebend te blijven. Onze opdracht is de vuist wèrkelijk op tafel te slaan: onze ideeën gericht te wortelen in de concrete, alledaagse werkelijkheid van mensen (doelgroepen).

2. Het thema "hoe komen we over op de kiezers?", of "hoe bereiken we de kiezers", is voor mij een eenzijdige, onvolledige vraag. De vraag gaat mijns inziens uit van een verkeerde premisse: top down, van "ons" naar "hen" (inside-out). Ik noem het kansel-politiek: je hebt een boodschap en je verkoopt die vanaf de kansel aan een geselecteerd publiek. Je hoopt vervolgens dat de boodschap aanslaat. Daar ligt, naar mijn idee, een van oorzaken van ons falen. De vraag hoe de kiezer óns kan bereiken, hoe we contact kunnen maken met hun levende belangen, hun concrete verlangens, idealen en wensen, dáár ligt onze missie. We moeten leren luisteren, we moeten leren contact maken, we moeten signalen opvangen. Bottom up dus. Outside-in.

3. Zijn we een elitaire partij? We blijven de toon, het taalgebruik, de cultuur en de vooronderstellingen koesteren van een hoger opgeleide, goed verdienende, intellectuele toplaag in de samenleving. Mijn stelling: ook de marktkoopman wil vrij zijn, ook de timmerman wil vrije keuzes kunnen maken, ook de middenstander wil zijn eigen leven optimaal in vrijheid kunnen bestemmen. Ons gedachte(n)goed is dus geen exclusief eigendomsrecht van de grachtengordel en aanverwante groeperingen (consultants, advocaten, hoge ambtenaren, universiteitsdocenten etc.). Het progressief liberalisme is net zo goed in het belang van de fietsenmaker op de hoek. Ook zij moet zich bij "ons" thuis kunnen voelen. Ook zijn taal moeten we spreken (zonder in populisme te vervallen).

4. De verantwoording ten aanzien van de afgelopen campagne, en het resultaat, blijf ik ietwat mager vinden. Het is sympathiek dat Thom de hand in eigen boezem steekt, en ons inzicht geeft in zijn innerlijke worsteling. Het is goed dat fouten in de campagne ruiterlijk worden toegegeven. Maar het blijft mosterd na de maaltijd. De partijtop (fractie, bestuur en campagneleiding) had een jaar geleden wakker moeten worden. Zodra Pim Fortuijn een factor werd in de politiek was het redelijk voorspelbaar dat de campagne en de verkiezingen van 2002 volstrekt anders zouden gaan worden. Ik zie de oprichting van Leefbaar Nederland in de vroege zomer van 2001 als een omslagpunt. De peilingen spraken in het najaar van 2001 reeds boekdelen.  In januari 2002 was er geen twijfel meer mogelijk. Toch ging men, bijna dwangmatig, door op de oude weg. De hamvraag: hoe kon men zo onziende zijn en blijven? Welke mechanismen spelen een rol? Ook Paul Schnabel kon op deze vraag geen bevredigend antwoord
  geve
n (leuk dat hij vertelde dat het planbureau had voorspeld dat de verkiezingen van 2002 de meest saaie zouden worden in jaren...).

5. Er leeft een sterk verlangen naar verandering en vernieuwing in de basis van de partij. Vierhonderd aanwezigen op een vernieuwingscongres, da's niet nix. De zaal  was afgeladen vol. We moeten richting en daadkracht aan dat veranderingspotentieel geven. Dit potentieel moet uiterst serieus genomen worden. Als dat lukt, dan zie ik de toekomst voor ons, progressief liberalen, met optimisme tegemoet.

Ben benieuwd naar andere indrukken of conclusies n.a.v. 7/9.

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********