Pastiche

[Ad Huikeshoven]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Testament
Vrij naar Boudewijn de Groot
Er is een land waar vrouwen willen wonen
Vrij naar Joke Smit
 
Na acht-en-der-tig ja-ren in dit le-ven
Maak ik het tes-ta-ment op van mijn jeugd
Omdat ik geld en goed heb weg te geven
Voor slim-me jon-gen heb ik nooit ge-deugd
 
Ik heb nog wel wat mooi-e  i-de-a-len
Goed van snit en ze weer in de mo-de zijn
Wie ze heb-ben wil kan ze ko-men ha-len
Voor-al jon-ge men-sen vin-den ze nog fijn
 
Er is een land waar vrou-wen wil-len wo-nen
Waar on-recht niet als zeer ge-woon wordt be-schouwd
Waar dienst-baar-heid niet toe-valt aan één sek-se
En niet van-zelf een man de lei-ding houdt
 
Voor Ma-ri-ël-le ik laat je al-le nach-ten
Dat ik tra-nen om jouw kil-heid heb ge-stort
Maar ont-houd het wel ik zal ge-dul-dig wach-ten
Tot ook ik lach om-dat jij nog pro-fes-sor wordt
 
En dan heb ik nog een stuk of wat vrien-din-nen
Die wel-op-ge-voed en zeer ver-stan-dig zijn
Waar-mee je best wat zou kun-nen be-gin-nen
En mis-schien knijpt ie-mand an-ders ze wel fijn
 
Er is een land waar men-sen wil-len wo-nen
Waar we zwak-ke-ren met res-pect be-na-de-ren
Waar jon-ge-ren se-ri-eus wor-den ge-no-men
En we vreem-de-lin-gen niet klei-ne-ren
 
Waar moe-der niet het-zelf-de is als huis-vrouw
Waar we steeds be-zien wie zwak zijn en wie sterk
Waar allen zorgen voor wie hulp be-hoe-ven
En ´t brood ver-die-nen met maar vijf uur werk
 
Voor mijn moe-der is het al-bum met de plaat-jes
Die zo fraai ge-tui-gen van een blij-de jeugd
Maar ze to-nen niet de zou-te-lo-ze praat-jes
Die een kind op-voe-den in eer en deugd
 
En ver-der krij-gen ze al’ dwa-ze dwin-gen
Die ze me te-veel ge-leerd heb-ben die tijd
Ze kun-nen mij ten slot-te toch wel dwin-gen
Groot te wor-den zon-der die-pe rouw en spijt
 
Er is een land waar men-sen wil-len wo-nen
Waar we zwak-ke-ren met res-pect be-na-de-ren
Waar jon-ge-ren se-ri-eus wor-den ge-no-men
En we vreem-de-lin-gen niet klei-ne-ren
 
Waar angst en rouw niet weg-ge-mof-feld wor-den
Waar man-nen zonder baan zich-zelf kun-nen zijn
Waar vrouw en man el-kaar niet hoe-ven ha-ten
Maar ein-de-lijk bond-ge-no-ten kun-nen zijn
 
Voor mijn docht-ter zijn mijn on-ver-vul-de wensen
Wel wat kin-der-lijk, maar ach, ze zijn zo diep
Ik be-hoor-de im-mers tot die groep van men-sen
Voor wie het ge-luk toch al-tijd har-der liep
 
Voor mijn vrien-den laat ik gaar-ne het ver-mo-gen
Om ver-liefd te wor-den op een meis-jes-lach
Zelf ben ik he-laas een keer te-veel be-dro-gen
Maar wie het eens pro-be-ren wil die mag
 
Er is een land waar man-nen wil-len wo-nen
Waar jon-gens van flink en stoer doen zijn be-vrijd
Waar nie-mand wint ten kos-te van een an-der
En man-zijn ook be-te-kent: zorg-zaam-heid
 
En Pe-ter Mes die mij al-tijd placht-te drei-gen
Jon-gen jij komt nog op het ver-keer-de pad
I’kan te-vre-den zijn en hoef niets meer te krij-gen
Dat wil zeg-gen, hij heeft toch ge-lijk ge-had
 
Aan broer-tje Frits die zo graag wil gaan stu-de-ren
Laat ik met ple-zier het a-dres na van mijn kroeg
Waar ik te-veel dronk om een vrouw te im-po-ne-ren
En daar-na de klap-pen kreeg waar-om ik vroeg
 
Er is een land waar men-sen wil-len wo-nen
Waar we zwak-ke-ren met res-pect be-na-de-ren
Waar jon-ge-ren se-ri-eus wor-den ge-no-men
En we vreem-de-lin-gen niet klei-ne-ren
 
En dan heb ik ook nog en-ke-le goe-de vrien-den
Die heb-ben nog niet ge-noeg van mij ge-had
Maar ik gun ze niet het loon dat ze ver-die-nen
Al heb-ben ze nu ge-noeg van mijn ge-kat
 
Ver-der zijn er al-leen nog een paar din-gen
Zo-dat ook U ten-slot-te er iets aan heeft
Dat zijn mijn goe-de jeugd-her-in-ne-rin-gen
Die neem je mee zo-lang je ver-der leeft
 
Er is een land waar men-sen wil-len wo-nen
Waar we zwak-ke-ren met res-pect be-na-de-ren
Waar jon-ge-ren se-ri-eus wor-den ge-no-men
En we vreem-de-lin-gen niet meer klei-ne-ren
 
Waar-in ge-weld door nie-mand meer geduld wordt
Waar al-len kun-nen troos-ten als een mens ten on-der gaat
Dat is het land waar men-sen wil-len wo-nen
Het land waar de saam-ho-rig-heid bestaat
 
 
N O O T  V O O R  D E  R E D A C T I E
 
Pastiche © 2002 Ad Huikeshoven
Testament © 1966 B. de Groot / L. Nijgh
Er is een land waar vrouwen willen wonen © 1984 Stichting Nalatenschap Joke Smit
 
Niet voor publicatie:
Inlichtingen bij:
Ad Huikeshoven
Vondelstraat 33
2513 EN  's-Gravenhage
telefoon/fax +31(070)3608510
 

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********