Kinderbijslag/opvang

[Arjan Stoffels]

Ramon Barends schreef:
>Werk
>De kinderbijslag in ons land is te laag.

Het leuke van zo'n ongenuanceerde stelling is dat je er alle kanten mee
uitkunt. Dat zal ik dus ook doen! De kinderbijslag is natuurlijk helemaal
niet te laag, eerder het tegenovergestelde. Eerst maar eens wat
uitgangspunten formuleren, anders wordt het een bende.
- Een samenleving heeft kinderen nodig om de voortgang van die samenleving
te garanderen.
- Iedereen heeft er recht op kinderen te krijgen.
- Te veel kinderen levert economische en en ecologische schade op, dat
willen we niet.
Let wel, ik heb dit qua redactie niet helemaal doorgedacht, dus deze
uitgangspunten zijn alleen maar doelgericht.

Kinderen kosten geld en het is -gezien het eerste streepje- aan de
samenleving om te bepalen of zij daaraan bijdraagt. Of , om mijn eigen vraag
even in te koppen: Die vraag zou ik met ja willen beantwoorden, "ja, als
samenleving, als D66 willen we dat er kinderen komen." Uiteindelijk
profiteert ook iemand zonder kleinkinderen van de AOW; die kinderen dragen
daarvoor echter wel de lasten (tenzij de AOW kostendekkend zou zijn, haha).
Dus we hebben mensen nodig die o.a. AOW kunnen genereren. Solidariteit met
de vorige generatie. Zoals het betalen voor o.a. onderwijs solidariteit is
met de volgende generatie.
Nu zijn er (uiteraard) wat beperkingen. Iedereen kan er m.i. aanspraak op
maken kinderen te willen/krijgen. Of de samenleving aan de vervulling van
die wens moet meewerken is een andere vraag, daar ga ik hier niet op in. Het
betekent dat het een beetje passen en meten wordt, want als ieder paar 15
kleintjes op de wereld zet (zo de dames dit al zouden willen, maar dat
terzijde) dan komen we wat slecht uit met de ruimte. Dus dat is beperking 1.
De tweede beperking is er een die raakt aan de duurzaamheidsdiscussie. Per
mens kan je een bepaalde vervuilingswaarde berekenen, dus ook voor elk nieuw
mens en die waarde ligt in het westen heel erg hoog. Kort door de bocht kom
ik uit op iets minder dan de vervanging van de bestaande hoeveelheid mensen.
(Vergrijzing, langer leven, immigratie, geleidelijke afname van totale
bevolking).

Kortom. Het is m.i. voor allen van belang dat we, als Staat, de eerste 2 (*
0,2)  kinderen financieren. Maar dan ook flink consequent de kinderbijslag
voor het derde kind e.v. eraf. Dus de eerste twee kinderen ruimschoots
financieren, maar derde en volgende kinderen niet. En even zo consequent
alleen voor kinderen die in Nederland verblijven, die dragen tenslotte bij
aan onze samenleving (dus wel kinderen van asielzoekers maar niet kinderen
van ouders die hier werken, maar wier kinderen elders wonen). Wel moeten
uiteraard alle voorzieningen voor het kind toegankelijk blijven. De prikkel
moet voor de ouders zijn en is niet bedoeld om het kind met als scheldnaam
'drietje' (Lees "Ender wint/Enders game", van Orson Scott Card) door het
leven te laten gaan, verstoken van opleiding.

Daaraan gekoppeld zou ik een lans willen breken voor een koppeling van de
kinderopvang aan de scholen. Zoals het nu gaat wordt het in de kinderopvang
nooit wat. Een onderwijzer(es) mag/mocht voor klassen van 5 en 6 jarigen
staan met 25 tot 35 leerlingen, in de kinderopvang geldt -afhankelijk van de
lokale regeling- per 10 kinderen (4 jaar en ouder) een begeleider. Ik kies
overigens expres 5 en 6 jarigen. Voor kinderen die jonger zijn gelden weer
andere normen, waarbij de grotere hoeveelheid zorg ook voorstelbaar is. Maar
op deze manier blijft de kinderopvang een speeltje voor tweeverdieners, die
dan wel fors moeten verdienen om naast de hypotheek ook de kinderopvang te
kunnen betalen. Het emancipatoire effect hoef ik hier neem ik aan niet meer
te benadrukken.
Logischer lijkt het me om te zoeken naar een manier om dit te integreren in
de scholen.

En als ik dan toch bezig ben. Mijn generatie (ik ben 32) zie ik in een
aantal gevallen rommelen met discipline. Niet iedereen, niet overal, maar
werkritme, doorzettingsvermogen etc. lijken veel moeizamer te komen. Niet
helemaal onlogisch als je kijkt naar 25 jaar terug. Alles kon, alles was te
betalen, het geld kon niet op (herkenbaar, nietwaar?). Dus veel werd op een
presenteerblaadje aangereikt. Voor dezelfde generatie werd de dienstplicht
afgeschaft, dus er ligt eigenlijk geen enkele prikkel meer om bij te dragen
aan de samenleving. Niet dat we terug moeten naar 100 jaar geleden, maar
kunnen leerlingen nu echt niet een bijdrage leveren aan b.v. het schoonmaken
van het gebouw? Tijdens de lessen kunnen dit soort zaken vaak wel, maar als
het arbeid is, ligt er opeens een moratorium.
Ooit zijn er b.v. ook plannen geweest voor sociale dienstplicht, maar van
die ballon heb ik ook nooit meer wat gehoord. Nogmaals, ik hoef geen enge
moraalridders terug, maar een stukje zorg voor elkaar en de omgeving zou wel
prettig zijn.

Met vriendelijke groet,
Arjan Stoffels <mailto:Arjan Stoffels>



De auteur van deze E-mail verzoekt u deze mail als een privé-bericht te
beschouwen. Dit bericht mag niet gedeeltelijk verspreid
 worden zonder voorafgaande toestemming van de auteur.
-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/20000313/d062cb30/attachment.html>