Verzekeringen

[Gerard MJ Bos]

Beste mensen,

De discussie over de ziektekostenverzekering voor zelfstandigen
illustreert een aantal problemen, ook al is de gedachte die geleid heeft
tot de regeling een hele redelijke. Wie deze gedachten wil kennen die
leze de nota "van harte beterschap" van de hand van o.a. Roger van
Boxtel.

Een van de problemen die de regeling impliceert is het gebrek aan vrije
keuze van de verzekerde. Daar waar iemand die particulier verzekerd is
een volledige vrije keuze heeft, is dat voor een ziekenfonds verzekerde
niet zo. Hij/zij doet er handig aan zich aan te sluiten bij een
ziekenfonds in de regio, omdat deze contracten met de zorgaanbieders in
de regio heeft. En dat beperkt de keuzevrijheid sterk en soms zelfs tot
1. Die vrijheid wordt de kleine zelfstandige nu ontnomen, maar heeft de
werknemer onder de ziekenfondsgrens nooit gehad.

Verder is het inderdaad zo dat als je tegen de inkomensgrens aanzit je
relatief veel betaald, en vaak zelfs meer dan particulier verzekerde. De
solidariteit t.a.v. inkomens houdt vervolgens op bij de ziekenfonds
grens, omdat daarboven een ieder een gelijke verzekering kan afsluiten,
of hij nu net boven die grens zit of vele malen modaal verdient.
Diegenen die net onder de ziekenfonds grens zitten dragen relatief ver
weg het meest bij aan wat heet te zijn solidariteit, en dat zijn toch
nog lang niet de grootverdieners.

Het is twijfelachtig of een regeling voor een ziektekosten verzekering -
die in welke vorm dan ook hoge eisen stelt aan solidariteit met name als
het gaat om ziek versus gezond - ook solidariteit t.a.v. de
gezinssamenstelling moet beogen. Is het redelijk om per persoon en niet
per huishouden een bijdrage te betalen? Mij lijkt het wel, maar dan
moeten we ons wel realiseren dat dat tot een kostenstijging leidt van
gezinnen met 1 inkomen voor zover die nu in het ziekenfonds zitten. En
dat geldt zal redelijkerwijs ergens vandaan moeten komen of die gezinnen
zullen er fors ( te fors) in inkomen op achteruit gaan.

Mede vanwege bovenstaande, maar ook nog om een aantal andere redenen -
waarvoor voor de liefhebber een uitgebreide bijlage te verkrijgen - zou
het te overwegen zijn om te streven naar 1 vorm van verzekering, zoals
ook enige tijd geleden door de wetenschappelijke raad voor het
regeringsbeleid is voorgesteld. Dat betekent dan om voor een ieder een
verplichte, maar gelijke vorm van verzekering voor te stellen (noem het
maar een volksverzekering). Over de uitvoering kan dan nog zeer
wisselend gedacht worden. Persoonlijk voel ik het meest ervoor om
iedereen wat nu heet een particuliere verzekering te laten hebben: dat
geeft de meeste individuele vrijheid, ongeacht het inkomen en ik meen
oprecht dat dat in het systeem van gezondheidszorg de meeste incentives
voor doelmatigheid zal opleveren op langere termijn.
Natuurlijk moet dan goed nagedacht worden hoe iedereen die premie moet
kunnen betalen. Er van uitgaande dat solidariteit ook voor D66 blijvend
het belangrijkste uitgangspunt is zijn er diverse mogelijkheden (directe
bijdrage uit de belasting, zorgsubsidie, vouchers etc). Dat is vooral
een technische uitwerking.
Een eerste keuze die op dit moment gemaakt moet worden: blijven er twee
systemen naast elkaar bestaan of kiezen we voor een, voor een ieder
toegankelijk systeem....?

Gerard Bos