voorstel Boris Dittrich voor spreekrecht slachtoffers

[Paul van der Weijden]

>Het is natuurlijk onzin te beweren dat het slachtoffer geen deel
>uitmaakt van het strafproces, er is naast de dader en de daad ook bijna
>altijd een benadeelde, deze noemen we het slachtoffer. Natuurlijk is een
>strafproces geen therapeutische stoel maar het is toch wel erg
>schrijnend te zien dat deze voor wat betreft de dader wel als zodanig
>wordt gebruikt.
Dat is onjuist. De rechter heeft ook meestal geen interesse in het
emotionele verhaal van de verdachte.. Mark heeft helemaal gelijk dat we in
dit stadium helemaal niet van een dader mogen spreken. Dat moet eerst nog
bewezen worden.

>Een rechtzitting is geen spreekkamer van een psychiater, echter een
>rechtzaak hoort namens de maatschappij een en ander recht te zetten wat
>door de betreffende dader is aangericht, wanneer een slachtoffer graag
>zijn of haar verhaal wil doen en daarin een zekere genoegdoening ziet
>dan past dit dus in het rechtsproces.
Nogmaals. wat Mark ook heel erg goed aangaf, er is hier een verdachte, nog
geen dader. Het slachtoffer zit zich misschien in dit geval tegenover een
ander zijn/haar genoegdoening te halen. Dat is ook de reden waarom ik de
vergelijking met de spreekkamer er bij haaldde. De rechtszaal is niet zomaar
iets, er wordt in het openbaar onderzoek gedaan naar het gedrag van een
bepaald individu. Dat moet objectief en onafhankelijk, en dus wat mij
betreft een klein beetje klinischer en afstandelijker gebeuren, dan
emotioneel. Volgens mij krijg je een dan veel betere rechtspraak. Wanneer
een slachtoffer nu al mag spreken wordt veel meer dan nodig nadruk gelegd op
de strafmaat, en geimpliceerd dat de zaak rond is, terwijl hij/zij nog niet
eens is veroordeeld.


> Nu is het zo dat daders die een
>gevangenisstraf krijgen vaak aan het eind een resocialisatietraject
>hebben waarin ook aandacht is voor hetgeen ze hun slachtoffer hebben
>aangedaan, na (soms) vele jaren straf krijgen ze dan van iemand van
>slachtofferhulp te horen hoe slachtoffers vaak in de problemen zijn
>gekomen door hun handelen. Blijkbaar heeft het slachtoffer dus wel een
>rol in de uitvoering van de straf! Toch is dit, met alle respect, een
>slap aftreksel. Noch slachtofferhulp, noch een Officier van Justitie kan
>verwoorden wat de gevolgen zijn voor een slachtoffer, dit kan alleen het
>slachtoffer zelf. Dit verwoorden kan natuurlijk ook bij een psychiater
>maar dat is niet degene die het slachtoffer datgene heeft aangedaan,
>voor het slachtoffer is het van belang om in het hele traject waar het
>soms zittingen lang over de gevoelens van de dader gaat, ook in het
>bijzijn van die dader uiting te geven van zijn of haar gevoelens.


Dat is heel sneu voor het slachtoffer, maar niet meer dan jammer dan. In de
strafrechtspraak zijn er hogere belangen dan het individuele belang van het
slachtoffer.

groetjes Paul