Kosovo-genootschap

[henk vreekamp]

Beste sociaal-liberale democraten,

Na een weekje afwezigheid valt mij op dat ons Kosovo-Genootschap nog steeds
bezig is, ditmaal met een heuse oproep. Ik dacht al, het is een lobby. Dat
lijkt me duidelijk - kennelijk kent men zelfs de grenzen van een
electronische discussielijst niet. Namelijk, discussie, desnoods schelden,
liever humor, gekruid met cynisme o.i.d. Iemand begon zelfs zijn
tegenstanders 'domoor' te noemen. Prachtig, zulke uitspraken.

1. Achter het Samaritanisme van de tegenstanders van de NATO in Kosovo
schuilt veel elitisme en een arrogant soort, want automatische
liefdadigheid. Ik zie er zelfs een vorm van onderwerpingsgedrag in. In de
Volkskrant van zaterdag 8 mei staat in het Wetenschapskatern een aardig
interview met de VU-hoogleraar interculturele psychiatrie De Jong. Met name
de passage over de opvang in vluchtelingenkampen zet mij opnieuw aan het
denken (nee, van oproepen houd ik inderdaad niet): vluchtelingen worden
onderworpen aan een 'totale institutionalisering' zoals in gevangenissen en
psychiatrische instellingen. De Jong: 'Dat creeert een
afhankelijkheidssyndroom dat mensen apatisch maakt en genezing belemmert'.
De Jong signaleert hier een stukje hulpvaardigheid die de gangbare Westerse
houding van de machtige Samaritaan weerspiegelt. Een houding die alleen maar
zieker maakt, dus.

2. De Nato-haters lijden aan nog een kwaal: depolitisering. Schijnbare
de-politisering, is misschien beter, want in feite nog al rechts, althans
anti-liberaal. Voorzover ik kan overzien, pleit niemand voor een concrete
oplossing, desnoods met militaire middelen. En dat vind ik eigenlijk nog wel
het ergste, dat men een volk, na zulk een etnische terreur, niet eens zijn
onafhankelijkheid gunt. Hoe langer dit duurt, des te extremer wordt die
UCKbeweging en dan wordt de oorlog weer ingewikkelder, lees onmenselijker.
Dus, een helder doel lijkt me ook voor de Nato gewenst. Dat zou een opsteker
kunnen zijn voor de fractie om zich te profileren...

Verder een goede morgen en een helder hoofd toegewenst,

Henk Vreekamp, Utrecht