Tom Kok in het nieuws

[Inge Hagens]

Reply-To:
Voor hen die het nog niet hebben gelezen in de krant:

Tom Kok startte partijvoorzitterschap met kinderliedje: Z i e o o k:
  D66-partijvoorzitter Tom Kok niet herkiesbaar

  Zo. 2 mei. 1999, 19:00   door T Brader

  DEN HAAG (ANP via YourNews) - Wie erbij is geweest, zal nooit de blikken vergeten die Thom de
  Graaf en Roger van Boxtel in 1996 op het D66-congres met elkaar wisselden. De twee 'coming men'
  van de toen nog 24 leden tellende D66-fractie konden hun gêne heel even niet meer verbergen, toen
  Tom Kok zijn kandidatuur voor het partijvoorzitterschap motiveerde met het zingen van een
  kinderliedje. Want hoe onorthodox het er op D66-congressen vaak ook toegaat, dit was zelfs bij de
  Democraten zelden vertoond.

  Beiden troostten zich indertijd met de gedachte dat het allemaal nog erger had gekund. Koks enige
  tegenkandidaat was immers een lokale Haagse partijactivist, die D66 onder het motto 'Democraten
  zonder stropdassen' toegankelijker voor bijstandsgerechtigden wilde maken en bereid was daarvoor
  het financieringstekort tot duizelingwekkende hoogten te laten oplopen.

  De droomvoorzitter van De Graaf en Van Boxtel, voormalig D66-campagneleider Lennart van der
  Meulen, had zich kort daarvoor als kandidaat teruggetrokken, omdat het congres niet akkoord wilde
  gaan met diens eis dat een partijvoorzitter van D66 voortaan fulltime moest worden betaald.

  Echt geboterd heeft het dan ook nooit tussen de beide toenmalige krullenjongens van de fractie -
  inmiddels als fractievoorzitter en minister de onbetwiste nieuwe leiders van D66 - en hun zingende
  partijvoorzitter. Dat Kok als hoogste baas bij het verzekeringsconcern FBTO zijn sporen ruimschoots
  had verdiend, bewees trouwens voor veel meer D66'ers dat succes in het bedrijfsleven geen
  garantie is voor succes in de politiek.

  Menig Democraat hield de afgelopen jaren het hart vast, telkens als hun partijvoorzitter in de media
  of op congressen van zijn sterke liefde voor de newagebeweging liet blijken. Reik tot de sterren, hield
  hij zijn partijgenoten dan voor, terwijl die eigenlijk hoopten dat hij de traditioneel altijd zwakke
  partijorganisatie van D66 nu eindelijk eens op poten zou zetten.

  Vooral bij de jongere garde leefden zorgen over de slagkracht van de partij. Die steunde volgens hen
  te veel op de electorale aantrekkingskracht van de niet meer zo piepjonge Van Mierlo. Vorig jaar
  namen zij met de oprichting van de groep Opschudding het initiatief tot een grondige restyling van de
  partij. Zij wilden D66 voortaan als gewone sociaal-liberale partij voor het voetlicht brengen en eisten
  daarnaast stevig ingrijpen in het spontane anarchisme waarmee de partij ook onder Kok nog steeds
  werd bestuurd.

  Waar De Graaf en Van Boxtel openlijk met de Opschudders sympathiseerden, wees Kok hun
  voorstellen af, om er pas op het congres van de partij achter te komen dat het tij definitief was
  gekeerd. Toen al was duidelijk dat Kok wat het nieuwe leidersduo betreft zijn langste tijd als
  partijvoorzitter had gehad.

  Van Boxtel sprak dat dit voorjaar zelfs openlijk uit, nadat Kok op het jongste D66-congres fel
  uithaalde naar allerlei doemdenkers rond het millenniumprobleem. Die zouden met hun zorgen over
  stilvallende computers de voorpret van de newagers op een nieuw millennium frustreren. ,,En nou
  moet het maar eens uit zijn met dat Oibibio-gelul'', zo reageerde een woedende Van Boxtel. Als
  verantwoordelijk minister voert hij juist een hard gevecht om onderschatting van het
  millenniumprobleem te voorkomen.

  Nog maar kort geleden zei Kok desgevraagd dat hij serieus overwoog zich dit jaar opnieuw
  kandidaat te stellen voor nog eens drie jaar partijvoorzitterschap. Een nieuwe veeleisende baan heeft
  dat volgens zijn eigen zeggen nu onmogelijk gemaakt. De Graaf en Van Boxtel zullen er dankbaar
  voor zijn. Zij hebben alvast één milleniumprobeem minder.



  [Copyright 1999, ANP]