Onderwijd (Nederland, 1999)

[Dirk Van Der Woude]

De vraag naar onafhankelijkheid in het onderwijs
is bepaald niet irrelevant. Dat neemt niet weg dat
de startpremisse is dat kinderen onderwijs krijgen.
Helaas is dat bepaald nuiet altijd het geval,
vooral als het gaat om kinderen waar wat mee aan de
hand is.

Tja, en dan zwijg ik er maar over dat inmiddels
voor tal van verstandelijk gehandicapten *na*hun
reguliere schooljaren geen vervolgopvang is, met
als gevolg dat een van hun ouders gedwongen is
ontslag te nemen om opvang te garanderen.


Uit het Parool van vandaag:

AMSTERDAM - Acht leerlingen van het speciaal
 onderwijs in Amsterdam zitten thuis. Ze kunnen
 geen lessen volgen vanwege een gebrek aan
 ruimte - vooral op scholen voor zeer moeilijk
 opvoedbare kinderen (zmok-scholen) - en vanwege
 de complexe problemen waarmee ze kampen.

 Amsterdam herbergt daarmee twintig procent van
 het totaalaantal leerlingen die de
 onderwijsinspectie beschouwt als 'thuiszitter',
 zegt zij in een rapport. Het gaat daarbij om
 kinderen die niet staan ingeschreven bij welke
 onderwijsinstelling dan ook. In Amsterdam
 stonden in april 183 kinderen met leer- en
 gedragsmoeilijkheden op de wachtlijsten. Zij
 zaten echter vaak wel elders op school. De
 veertig thuiszitters die heel Nederland telt
 (op 3900 scholieren op plaatsings- en
 onderzoekswachtlijsten voor scholen voor
 speciaal onderwijs en voortgezet speciaal
 onderwijs) wonen in de randstad en in de
 zuidelijke provincies. Een kwart van hen kon
 een halfjaar of langer niet naar school. Voor
 komend schooljaar is voor 32 van hen inmiddels
 een plaats geregeld. Van hen zouden 21 nog voor
 de vakantie weer in de klas zitten. Elf
 leerlingen moeten kort na de vakantie onderdak
 zijn. Het gaat daarbij overigens niet alleen om
 leerplichtigen: de jongste kinderen waren op
 het moment van de rapportage drie jaar. Voor de
 rest van de veertig wordt nog naar een
 oplossing gezocht.

 Behalve de zmok-scholen kampen ook scholen voor
 meervoudig gehandicapten, het onderwijs voor
 langdurig zieken en scholen verbonden aan
 pedologisch instituten met plaatsgebrek. Ze
 vinden het vaak onverantwoord ten opzichte van
 de al aanwezige leerlingen nóg meer kinderen op
 te nemen. Als ze dat wel doen, willen ze graag
 uitbreiden.

 De veertig scholieren die de afgelopen periode
 thuis zaten, zijn niet helemaal van onderwijs
 verstoken gebleven. Vijftien van hen zijn een
 deel van de week opgevangen in onder meer
 kinder- en jeugdpsychiatrische dagbehandeling
 of in een spijbelopvangproject. Een aantal
 thuiszitters volgde een huiswerkprogramma.