Abortus en verantwoordelijkheid

[L.H.G.T.Geukers]

Ik vind dat een abortus nooit afgedwongen moet kunnen worden door de
'verwekker' zelf als deze verkracht zou zijn (indien mogelijk). Echter in
vind wel dat de 'verwekker' het recht heeft het kind niet als het zijne te
accepteren. Dus dat deze afstand doet van zijn rechten maar ook van zijn
plichten als vader. Dus ook als het gaat om een door de vader ongewenst kind
in een huwelijk. Hierbij moet dan wel de kanttekening gezet worden dat
scheiden dan onvermijdelijk is en dat het in een zo vroeg mogelijk stadium
moet gebeuren (Dit ivm vader die zo hun plichten van studiegeld betalingen
willen ontduiken).


Ludo Geukers
----- Original Message -----
From: Verver <brummen at d66.nl>
To: <d66 at nic.surfnet.nl>; Max Kok <m.r.kok at hccnet.nl>
Sent: Friday, July 16, 1999 10:37 AM
Subject: Re: Abortus en verantwoordelijkheid


> Max Kok wrote:
> >
> > >Kijk, nog zo'n heikel punt. In mijn ogen heeft de moeder altijd het
laatste
> > >woord, aangezien het haar lichaam is en dat is m.i. onschendbaar.
> > >Het zou gestoord zijn als een man een vrouw kan dwingen een
zwangerschap af
> > te
> > >breken of te voldragen, terwijl zij dat niet wil.
> >
> > Niet altijd.
> > Ten eerste: Indien de vrouw de man misleidt en het zwanger geraakt zijn
> > misbruikt om een relatie te vestigen die de man niet wil, heeft de man
wel
> > degelijk het recht de zwangerschap te laten afbreken. Het gaat de vrouw
dan
> > immers helemaal niet om het kind of om "baas in eigen buik" maar ze doet
> > inbreuk op het zelfbeschikkingsrecht van de man.
> >
> > Ten tweede: Als de man de verwekkende partij is die het kind om een
andere
> > reden ongewenst vindt (bv. ongelukje op een onmogelijk moment in z'n
> > carriere) vind ik ook dat de zwangerschap behoort te worden afgebroken.
Het
> > ergste wat je een kind kunt aandoen is dat het eigenlijk ongewenst is
door
> > een van beide partners. Als de vrouw doorzet, en daarmee aangeeft dat ze
die
> > verantwoordelijkheid niet kan dragen, zou de man bij de rechter
afbreking
> > van de zwangerschap moeten kunnen aanvragen.
> >
> > Ik vind dat een kind een gezamelijk project behoort te zijn. Als dat
voor
> > een van beide verwekkers, dus recht- en plicht-hebbenden, niet geldt,
hoort
> > het project niet door te gaan. De andere partij moet dan maar op een
andere
> > manier in haar behoefte voorzien, bv. via de spermabank, draagmoeder,
> > implantatie in buikvlies of, straks, klonen.
> >
> > Max Kok
>
> Sta me bij als deze mening een landelijke mening wordt. Voor het eerst
> wordt ik nu conservatief. Het kind ontwikkelt zich in het lichaam van de
> moeder. De moeder heeft de eerste stem. Volgens mij kun je mannen nog
> steeds niet verkrachten. Als ze niet willen is dat volgens mij
> biologisch onmogelijk (niet dat ik dit ooit geprobeerd heb, maar ik denk
> dat zo). Een zwangerschap af laten breken omdat het toevallig even niet
> in de carriereplanning ligt is voor mij onacceptabel. Er zijn
> anti-conceptiemiddelen genoeg. Om het bovendien af te breken en tegen de
> vrouw te zeggen als je een kind wilt kunt je daarna altijd nog naar de
> spermabank gaan, gaat totaal voorbij aan alle emotionele aspecten. Je
> kunt als man wel stellen dat de verantwoordelijkheid van de opvoeding
> van het kind bij de vrouw zal komen te liggen, vooropgesteld dat je niet
> getrouwd bent.
>
> En klonen?  brrrrrrrrrrrrrr
>
>
> Greetje Verver
>