abortus en verantwoordelijkheid

[Max Kok]

Nog maar een gecombineerde reactie aan Chido, Mark G, Mark v. B en Ariean:

Chido:
Als je vindt dat iedereen het zuiver moet houden, houd je daar zelf dan s.v.p. ook aan.
Dus citeer ook even de beledigingen die tegen mij geuit werden.

Nee, ik ben geen vader EN moeder (intelligente oplossing trouwens).
Maar misschien zou ik het best wel willen. Ik zou ook best die symbiose willen ervaren. Het kan inmiddels technisch met implantatie in het buikvlies maar dat schijnt niet zonder complicaties te zijn. Zo wordt je volgespoten met vrouwelijke hormonen. Zou je dan ook bortsvoeding kunnen geven ?

Mark G:
En hoe doe je het bij een verkrachting binnen een relatie omdat de ene partner wel een kind wil maar de andere niet ?
Bv. als die andere partner slaapt.

Mark v. B.
Een nogal existentialistisch betoog waar ik het niet zelden nog wel mee eens ben ook. Een paar punten:

Waarom zou wederrechtelijk verkregen voordeel niet mogen worden afgepakt (bv. "Pluk ze") ?  (Ervan uitgaande dat het oogmerk zwanger worden is en de donor wordt misleid over de ware bedoelingen van de geslachtsgemeenschap)

Met het voorbeeld van niet meer de deur uitgaan om diefstal te voorkomen probeerde ik aan te geven dat een samenleving z'n leefbaarheid ontleent aan de wetten die zij stelt (en de mate waarin ze gehandhaafd worden). Van wetten (en de mate van handhaving ervan) gaat een afschrikwekkende en dus preventieve werking uit. Wie zou er nog gewoon werken als je wat je nodig hebt gewoon van een ander zou kunnen gappen zonder daarvoor gestraft te worden ?  Zeker, wetten bieden nooit echte zekerheid, maar door hun gedragsturende werking zijn ze een effectiever middel tot risicoverkleining dan individueel kluizenaarsschap. Ik zie liever die ene misdadige vrouw de bak in gaan dan dat al die andere een fijn potje vrijen wordt onthouden.

Met de nuanceringen die je aanbrengt t.a.v. betrouwbaarheid van voorbehoedmiddelen en de voorspelbaarheid van levensgeluk van al of niet gewenste kinderen kan ik een heel eind meegaan. Anderzijds vind ik het te pessimistisch om je dan maar te beperken tot "het mensen leren omgaan met de teleurstellingen van het leven". 


Ariean:
T.a.v. jouw "emotieve aspect":
Misschien is die ME juist wel nodig om de enorme hoeveelheid voorstanders op afstand te houden of om het lynchen van de veroordeelde te voorkomen...
En met moderne middelen als de abortuspil kan het bovendien thuis zonder dat de vrouw er iets van merkt.

"De opmerking dat "de vrouw van nature veel meer energie steekt in het voortbrengen van nageslacht" vind ik nogal kortzichtig. Traditoneel steekt de man vele malen meer energie in het vormen en in stand houden van het nest dan de vrouw.
Ook ben ik het niet met je eens dat een vrouw niet zo eenvoudig kan weglopen van een zwangerschap als die ongewenst is. Het is eerder omgekeerd: een vrouw kan dat eenvoudiger dan een man. In het geval van een gewenste zwangerschap is er per definitie geen sprake van weglopen van een partner. Bij weglopen tijdens een gewenste zwangerschap gaat het meer om een normale scheiding.

De stelling:
>Als je als man (met van nature een makkelijker uitweg uit de
>verantwoordelijkheidskwestie) besluit 'onbeschermde' seks met iemand te
>hebben en dus bewust het risico neemt dat er een zwangerschap uit voort kan
>komen (ongelukjes en bedrog daargelaten) dan heb je de plicht je
>verantwoordelijkheid te nemen. Ook als het achteraf toch niet zo goed
>uitkomt. Hou je kop erbij, zei mijn vader altijd

Ten eerste vind ik het als gebeurtenis moeilijk voorstelbaar. Zelf ben ik opgegroeid in een generatie waar pilgebruik de normaalste zaak van de wereld was (mijn moeder gaf 'm eens als sinterklaaskado aan m'n vriendin). Onder de voorwaarde dat latere vriendinnen mij niet hebben voorgelogen over hun pilgebruik heb ik dat risico dus nooit genomen. In de post-AIDS generatie speelt een veel dodelijker dreiging als je onbeschermde sex hebt. 
Ten tweede: Ik interpreteer jouw omschrijving van de situatie als dat beide partners gemeenschap hebben met elkaar met het oogmerk geen kind te verwekken. Het adagium van jouw vader volgend moet je dan ook erna "je kop erbij houden" en niet ineens wel een kind willen. De criteria voor het niet willen van een kind veranderen immers niet door het feit dat er ineens per ongeluk een kind is. Dat ligt voor beide sexen mijns inziens qua verantwoordelijkheid precies hetzelfde. 
Stel dat je met een vriend/vriendin gaat fietsen en picknickt bij een prachtig huis. Thuisgekomen blijk je samen per abuis ineens eigenaar van dat huis te zijn geworden. Je besluit dan toch ook niet ineens om dan maar te gaan samenwonen als je dat van te voren niet van plan was ? 


Max Kok
-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/19990715/66f17b06/attachment.html>