Abortus en verantwoordelijkheid

[cathja maas]

Max Kok wrote:
>
> Cathja Maas schreef:
>
> >Dit meen je toch alsjeblieft niet?
> Natuurlijk meen ik dat wel. Als een kind het produkt is van bewuste
> misleiding heeft de vader, net als bij andere vormen van oplichterij cq.
> fraude het recht "de koop ongedaan te maken".

Stel je daarmee een kind gelijk met b.v. een defecte video of een
gestolen fiets?
Hoe dan ook: een foetus kan uitgroeien tot een kind, een mens. Er kunnen
heel goede redenen zijn om te besluiten dat leven niet tot wasdom te
laten komen, maar jouw argumenten zijn volgens mij, excusez le mot,
onzindelijk

KNIP
> >> Ten tweede: Als de man de verwekkende partij is die het kind om een
> andere
> >> reden ongewenst vindt (bv. ongelukje op een onmogelijk moment in z'n
> >> carriere) vind ik ook dat de zwangerschap behoort te worden afgebroken.
> Het
> >> ergste wat je een kind kunt aandoen is dat het eigenlijk ongewenst is
> door
> >> een van beide partners. Als de vrouw doorzet, en daarmee aangeeft dat ze
> die
> >> verantwoordelijkheid niet kan dragen, zou de man bij de rechter afbreking
> >> van de zwangerschap moeten kunnen aanvragen.
> >
> >In zo'n geval zou ik als vrouw toch eerder naar de rechter gaan om
> >scheiding aan te vragen
>
> En ik vind dus dat jouw onverantwoordelijke gedrag in zo'n geval bij wet
> onmogelijk zou moeten zijn.
> Daarbij ga ik er wel vanuit dat het om redelijke motieven gaat die het
> welzijn van het kind negatief beinvloeden, zulks ter beoordeling van de
> rechter.  Zoals dat de man op dat moment in z'n leven de tijd en energie
> niet heeft om het door hem gewenste deel in de opvoeding van het kind te
> kunnen leveren. Net zoals ik vind dat een man hoort in te stemmen met
> abortus als een vrouw dat wil omdat het kind tijdens bv. haar studie komt
> terwijl zij dat onwenselijk vindt.
> Als jij een scheiding aanvraagt over een ongepland kind dat jouw partner op
> dat moment niet wil, heb jij nulkommanul respect voor het leven en welzijn
> van je partner en zou het voor je partner beter zijn als die relatie zo snel
> mogelijk beeindigd wordt (evenals de zwangerschap die uit zo'n verkeerde
> relatie per abuis is voortgekomen).

Ook hier maak je in je redenering weer een object van "iets" wat de
potentie in zich heeft om een mens te worden, met alle vreagden en
verdriet die daarbij horen. Wanneer de vrouw die het kind draagt het
kind wil, wie is dan de man om haar te dwingen dat kind te laten
weghalen. Het doet me denken aan de oude situatie waarin mannen hun
vrouwen, liefjes en echtgenotes dwongen naar de zgn.
"engeltjesmaaksters" te gaan. Je redeneert vanuit een situatie waarin
mannen en vrouwen elkaar en hun kinderen bezitten. Ik vind dat
onzindelijk


> >Ik hoop dat jij geen vader bent en het ook nooit wil worden, of ben je
> >soms nog heel erg jong, dan zijn bepaalde vormen van domheid nog
> >toegestaan?
> >
> Dus mijn opmerking dat een kind een gezamelijk project hoort te zijn leidt
> bij jou tot de conclusie dat "je hoopt dat ik geen vader ben of het ooit zal
> worden" en jij vindt dat domheid ??????

Ook al is dit e-mail lees wel even goed! Ik zeg niet dat ik hoop dat je
nooit vader zult worden. Wel hoop ik dat je zolang je zo koud denkt over
relaties nooit vader wilt worden. Want hoe zul je ooit de warmte op
kunnen brengen die nodig is voor het opvoeden van kinderen wanneer je ze
beschouwd als projekten en denkt dat je over het al dan niet laten
geboren worden van kinderen kunt spreken in termen van het burgerlijk
wetboek

> Alsjeblieft zeg, jij bent toch geen moeder ?

Nee, helaas niet!

 Wat een klere-leven moet jou
> kind anders wel niet hebben. Om van je partner nog maar te zwijgen.

Ik denk zelf dat ik een heel leuke moeder geweest zou zijn. Misschien
een beetje streng ;-) en mijn partner is heel tevreden met me, dank je!

> (Overigens, ik ben iets er tussen in. Naar beider tevredenheid).

Lieve Max, je bent vader of je bent het niet en dat heeft niets te maken
met genen, maar alles met liefde (vies woord, he)

Cathja