PNYX: Kabinet in lappenmand (Ned. politiek ook?)

[Arie Dirkzwager]

At 15:00 12-7-99 +0200, Erik van den Muijzenberg wrote:
>At 18:07 11-07-1999, Arie Dirkzwager wrote:
>>At 13:39 11-7-99 +0200, Erik van den Muijzenberg wrote:
>>>At 10:42 10-07-1999, Arie Dirkzwager wrote:

>>Met basisinkomen (voor iedereen even hoog) kan daar wat aan gedaan worden.
>>Overigens: kop koffie met twee boterhammetjes is genoeg voor ontbijt, ook
>>al sta je ermee op "achterstand" omdat alle anderen zich volvreten aan een
>>uitvoerig Engels ontbijt. *Iedereen moet meer tot het besef komen van
>>"genoeg is genoeg"
>
>Dit is theoretisch geneuzel van een gepensioneerde hoogleraar die
>een heel behoorlijk inkomen ontvangt.

        Helemaal niet - zo leefde ik als student en zo leef ik nu weer, heel
praktisch.

>Met die kop koffie en die
>twee boterhammetjes kijkt de hoogleraar in kwestie niet verder dan
>de biologische behoefte van personen. De psychologische behoeften
>zijn echter minstens zo belangrijk.

        Natuurlijk, maar ook daar geldt "genoeg is genoeg".

>Wanneer je een groep mensen langdurig op financieele afstand tot
>andere groepen zet treden allerlei psychische mechanismen op. Aan-
>vankelijk verzet, woede, later berusting. Mensen met weinig geld
>raken hun vrienden/kennissennetwerk kwijt, verliezen sociale
>vaardigheden, zijn niet meer in staat de ontwikkelingen op hun
>vakgebied bij te houden, de biologische klok raakt ontregelt, er
>ontstaan poblemen met de partner, er worden schulden gemaakt waar-
>door veel stress ontstaat, de pogingen om weer aan het werk te ko-
>men zijn vaak weinig succesvol waardoor learned helplessness op-
>treedt etc. etc. etc..
>Na verloop van tijd neemt het gevoel voor eigenwaarde enorm af.
>Trajectbegeleiding is erop gericht de gevolgen van jarenlang gedwon-
>gen nietsdoen tegen een volstrekt ontoereikend inkomen enigermate
>ongedaan te maken, zodat de kansen op werk weer wat toenemen.

        Je schetst het beeld van iemand die dringend een goede psycho-therapeut
nodig heeft om de psychische schade die de overheid hem/haar berokkend
heeft te herstellen. Daar helpen extra sociaal werkende ambtenaren niet:
weggegooid geld!

>Werklozen moeten inderdaad in principe voor hun eigen traject zor-
>gen maar zijn na jarenlange afhankelijkheid van een volslagen in-
>competente, learned helplessness bevorderende organisatie als de
>sociale dienst vaak zeer apathisch geworden. Ze hebben dan steun
>nodig. Ook zijn ze vaak niet thuis in het oerwoud aan regelgeving
>met betrekking tot (bij)scholing, loonkostensubsidies, startsubsi-
>dies en dergelijke, waardoor het voor hen zelf moeilijk is om een
>plan uit te stippelen dat hun kansen weer doet toenemen.

        Eerst psycho-therapie, dan hulp van sociaal werker om de weg te vinden in
de regelgeving. Maar een basisinkomen voorkomt veel van die ellende.

Hartelijke groet en bedankt voor je informatieve bijdrage,

Arie