Vernieuwing (was: Hardleers hoofdbestuur)

[Hein Westerouen van Meeteren]

Andor Admiraal wrote:

> Beste Hein,
>

>  Ik heb een probleem met het systeem en de cultuur van D66, dat
> volledig gericht lijkt  te zijn op behoud.
>

Dit lijkt me ietwat overdreven gesteld. Als relatieve nieuwkomer heb ik een scherp
gevoel (Zen Mind Beginners Mind...) voor de sfeer en de cultuur binnen d66.
Behoudzuchtigheid heb ik niet zo sterk ontdekt.  Wat me wel opvalt is dat vooral
jongeren met behoudende argumenten komen, bijvoorbeeld: we zijn `sociaal liberaal'
omdat `we al jaren sociaal liberaal zijn en zo genoemd worden' (een typisch
`conservatief' argument). Of hier in Amsterdam: de `jonge' Arda (raadslid en
Opschudder) verdedigt het typisch conservatieve (op het reactionaire af...)
standpunt dat Amsterdam primair een `historisch stadsbeeld' moet nastreven, en dat
derhalve de woonarken  uit de binnenstad verwijderd moeten worden. Ik kan dus niet
inzien dat `jongeren' per definitie `vernieuwend' zijn en `ouderen' behoudend. Ik
kijk vooral naar de intentie, de woorden en de aanpak van de `vernieuwer' of de
`behouder'.

>  D66 doet *niets* aan vernieuwing.

Hoe kun je dat nu stellen? D66 is voor mij juist een uiterst aantrekkelijke partij
omdat staatsrechtelijke vernieuwing alleen hier tot zijn recht komt. En Opschudding
heeft toch alle ruimte gekregen op het laatste congres. Ze werden be-applaudiseerd
en veel van hun amandementen zijn aangenomen.

> In
> deze behoudende cultuur is het laatste wat we nodig hebben een actieve
> stimulans van behoud, zoals voorkeursacties.

Is een voorkeusractie per definitie behoudend? Zo'actie heeft m.i. meer te maken
met de (al of niet erkende) *kwaliteiten* van een kandidaat. Een `vernieuwer' is
niet per definitie beter dan een behouder. Andersom ook niet.

> . Dus als de mensen die binnen de partij
> "gesetteld" zijn elkaar blijven aanbevelen dan werkt dat vernieuwing tegen.

Dit lijkt op een complottheorie. De behouders spannen samen tegen de vernieuwers.
Het is echter niet waar. Stook gerust een vuurtje onder de partij, zei Thom, `maar
verbrandt de partij niet'(!). Een wijs woord: er zijn grenzen aan vernieuwing.
Vernieuwing kan chaos brengen en dat werkt tegen de partij. Behoudzuchtigheid
brengt verstarring, en ook dat werkt tegen de partij. Een dynamische balans tussen
nieuw en oud, progressie en behoud, maakt van de partij een brede, gevarieerde en
aantrekkelijke partij.

> Niet omdat de gevestigde kandidaten beter zijn of zichzelf beter verkopen
> (al zou dat ook nog kunnen, maar dat is het punt niet), maar zuiver omdat
> het systeem daarop gericht is.

Het Systeem bestaat niet. We zijn allemaal gewone mensen met idealen, principes,
ambities en dromen. En we proberen allemaal onze ideeen zoveel mogelijk te
realiseren. En we botsen daarmee wel eens op elkaar. Als democraten praten we het
dan uit, lijkt me. Zolang we de knuppels maar in de kast laten...

> Er zijn geen intitiatieven vanuit de partij om te zorgen dat de partij morgen ook
> nog talent in huis heeft.

Talent is niet per definitie jong en wild. Talent is talent. En ik meen dat de
partij veel doet aan het opleiden en vormen van talent. Of vergis ik me?

> Andere partijen lijken veel meer te beseffen dat het noodzakelijk is om
> jongeren aan zich te binden en te "verjongen".

Misschien doel je hierbij op de PvdA. Wanneer je het `jonge duo' B&B goed
bestudeert dan blijkt van die vernieuwing niet veel over te blijven. Veel PR, dat
wel. Veel en luid het woord `nieuw!' gebruiken (OMO is vernieuwd!). Ook veel en
luid het woord `jong' gebruiken (`The Wild One'). Mijn mening is dat veel jongere
carriere-partijpolitici de slogans en terminologie van de reclame -en PR-wereld
hanteren om hun ambities waar te maken. Goed geprobeerd, maar ik mag als
`consument' daar toch wel doorheen prikken.

>  Maar een organisatie die niet permanent op zoek is
> naar verandering komt zichzelf op een gegeven moment tegen.

Op zichzelf waar. Maar een organisatie die niet trouw is en blijft aan zijn
principes en idealen, aan zijn wortels, die verkoopt zijn ziel aan de commercie
(kijkcijfers, kiezersonderzoeken, consumenten) en komt zichzelf op den duur ook
heel hard tegen (zie CDA).

> Onze grootste aanhang vinden we nu in de
> leeftijdgroep tussen de 35 en 49 (InterView) jaar, de vernieuwers van de
> jaren '70 waarin D66 haar core-aanhang verwierf.

Deze tendens kennen praktisch alle politieke partijen, behalve misschien,
inderdaad, de VVD.

> Wie op een congres komt
> zal herkennen dat het ook daar de veertigers en vijftigers zijn die de
> dienst uitmaken, de jongeren zijn op een hand te tellen.

Zelfs bij Groenlinks opvallend.

> Zeker voor een
> partij wiens voornaamste positieve associatie bij de kiezers "jong en
> vernieuwend" oproept is dat niet goed, maar elke partij die een toekomst
> voor zich wil zien moet zich dan zorgen gaan maken. Als de kiezers straks
> doorkrijgen dat D66 dat al lang niet meer jong en vernieuwend is en als we
> er tegelijkertijd niet in zouden slagen om "sociaal-liberaal" inhoud te
> geven, dan voorzie ik enige problemen.

Kiezers willen niet zozeer `jong' en `nieuw!!", maar vooral integriteit,
betrouwbaarheid, menselijkheid, herkenbaarheid. Ik denk dat veel kiezers, ook
jonge,  van politici zijn gaan walgen: altijd die glimlach, altijd dat gladde
praatje, altijd die show, dat ego dat zich opblaast, die aandachttrekkerij. Kiezers
willen, naar mijn idee, weer *echte* mensen zien als vertegenwoordigers. Geen
gladde, in mantelpakjes en dure pakken gestoken PR-functionarissen.  Alleen met
echtheid veroveren we de nieuwe generatie.

Sociaal liberale groeten van Hein van Meeteren