Transparantie of lafheid?

[Dirk van der Woude]

Paul Doucet wrote:

<------------>

Wanneer je moet vaststellen dat ook die
> mensen kunnen bezwijken voor verleidingen van verschillende aard en meer
> beweren dan ze kunnen waarmaken, is wat mij betreft de remedie niet om er
> dan maar twee te nemen, maar die ene op zijn vingers te tikken.

In het geval je dat aantoonbaar en verwijtbaar kunt
vaststellen - en dat lijkt mij niet eenvoudig - heb
je vanzelfsprekend volstrekt gelijk. Probleem is
natuurlijk wel dat het vrijwel alleen voor discipline
genoten mogelijk is onderscheid te maken tussen
"bewuste misleiding" en "wetenschappelijk gefundeerde
constateringen".

Bijvoorbeeld: nog maar recent was de hoogste waarheid
dat ons land (vele) hecht georganiseerde misdaad-
syndicaten (oid) telde. Wetenschappelijk vastgesteld,
hele enquete overheen gegaan etc. - culminerend in
o.a. deze constaring van de Cie Van Traa:

"Alles overziende trekt de commissie de conclusie dat
georganiseerde criminaliteit in Nederland een ernstig
probleem vormt dat krachtige bestrijding verdient.
De bestrijding van de georganiseerde criminaliteit
dient niet alleen door politie en justitie plaats te
vinden. Het is van minstens zo groot belang dat
bestuurlijke en beleidsmatige maatregelen worden genomen
tegen pogingen van criminele groepen om zich te nestelen
in kwetsbare delen van de samenleving. Daarbij wijst de
commissie onder meer op de etnische gemeenschappen in
ons land."
http://www.xs4all.nl/~respub/traa/e_10_3.htm
(eerste kwartaal 1996)

Kijk ik gister naar enige journaals, trekt daar
een lachende Benk Korthals een spoor door het beeld.
Ontving zojuist een wetenschappelijk (WODC!) rapport:
"Ons land is arm aan georganiseerde misdaad - en
er is geen sprake van etnische organisaties"

Of, aldus de Volkskrant:
" het rapport wordt geconcludeerd dat in de meeste van de
veertig ontlede zaken geen sprake was van een hiërarchisch
geleide bende. Meestal gaat het om groepen misdadigers die
geregeld zaken met elkaar doen. Deze 'ijsschots-' of
'loszand'-theorie is overigens niet nieuw: al in de jaren
tachtig had onderzoek dat uitgewezen.
Sociale relaties tussen personen zijn veelal de basis
van criminele samenwerkingsverbanden en niet de etniciteit,
concluderen de onderzoekers. Ook blijken etnische groepen
zich niet specifiek met de handel in één type drug bezig te
houden, zoals lang werd aangenomen. Daarom moet mogelijk
de organisatie van de recherche worden aangepast."
http://www.volkskrant.nl/indruk/275006217.html?history=/i155000168
(eerste kwartaal 1999).

Tja - drie jaar verschil, tamelijk haakse maar wetenschappelijk
gefundeerde inzichten. Die nogal wat gevolgen hadden en nu
weer zullen hebben voor beleid en uitvoering.

Misleiding? Ik denk het eerlijk gezegd niet, eerder
een kwestie van nog eens goed onderzoeken of iets
werkelijk waar is. Daarmee een goed voorbeeld van
de waarde van een kwestie op verschillende wijzen
dubbel uitdiepen.


> Twee advocaten zijn niet een substituut voor één rechter.

Op het gevaar af Vreekamp te ontketenen: dat lijkt me
niet de slechtste metafoor om te verduidelijken wat ik
bedoelde. Immers, in bijvoorbeeld het strafproces spelen
drie wetenschappelijk opgeleide juristen een rol.
De actieve OvJ beredeneert tov de rechter waarom in de
zin van zijn/haar specialisme sprake zou is van een
een strafbare handeling, de even actieve advocaat
ontkent of mitigeert op basis van exact hetzelfde
specialisme.

Ik heb niet meer beoogd dan voor te stellen bij wezenlijk
belangrijke onderwerpen verificatie en falsificatie
ook naar rapporten (en achterliggende opdrachten en
onderzoekers)te separeren.
Dat zet de politiek goed in de 'rechters' rol: de
gepresenteerde argumenten te wegen en een oordeel
te vellen.

> Gisteren op de televisie de olijke ijdeltuit professor Bomhof
(Off topic: was dat niet de Betuwelijn-liefhebber die
miste dat het daarmee gegenereerde verkeer ook in Duitsland
opgevangen moest worden..?)

die precies
> weet hoe de wereld in elkaar zit. Hij zei ongeveer hetzelfde als Dirk van
> der Woude: weg met die monopolies, vraag gewoon twee rapporten. Vraag van
> de interviewer: moeten we dan twee RIVMs hebben, en twee CPBs? Daarop kwam
> wat gehakkel, geen antwoord.

Ik pleit niet voor een dergelijke dubbbeling, wel voor acceptatie
van het gegeven dat voor een en hetzelfde onderwerp vaak twee
meerdere analyses mogelijk zijn, rustend op de deskundigheid die
binnen dezelfde wetenschappelijke instelling aanwezig is:
werkelijkheid noch aan te bevelen beleid zijn immeres vrijwel
nooit digitaal.
Acceptatie van dat gegeven en een vertaling in het aanvragen
van pro- en contrarapportages lijkt mij niet onmogelijk.
Ik zie niet in waarom een wetenschappelijk degelijk instituut
in voorkomende gevallen niet tegelijkertijd beide rapportages
kan uitbrengen.
Het wezenlijke monopolie is imho immers niet het inhoudelijke,
maar het procedureel wetenschappelijke.

Voor de ontvangende partij kan dat, toegeven, uiterst
complicerend zijn - maar wie heeft ooit gezegd dat
politiek en besturen makkelijk zouden moeten zijn?

Dirk