verlagen ww - bij econ. groei

[B.Buma]

De WW is in beginsel altijd bedoeld geweest om frictiewerkloosheid op te
vangen. De noodzakelijk tijd te overbruggen tot je een nieuwe baan gevonden
hebt. Per definitie  is frictiewerklossheid onafhankelijk van de
conjunctuur, want dat deel van werkloosheid dat afhankelijk is van de
conjunctuur heet conjuncturele werkloosheid. Tegen dat laatste is eigenlijk
geen kruid gewassen, behalve het bijstand vangnet. In de loop van de tijd is
de WW belangriker geworden, met langere uitkeringen,waardoor de relatie met
frictiewerkloosheid is vertroebeld.
Wat jij voorstelt is in feite om weer terug te keren naar het
oorspronkelijke idee.
Wat overigens ontstond in een tijd dat het steeds beter met ons ging. De WW
werd verbeterd toen het slecht(er) met ons ging. Ik weet dus niet of het
door jouw beschreven fenomeen zich ook daadwerkelijk voordoet.
Wat echt logisch zou zijn , is om iedereen minder te laten verdienen
naarmate er minder betaald werk is. Arbeid wordt dan goedkoper en er komt
weer meer werk en de lonen kunnen weer omhoog. Als dan niet iedereen zich
tot aan de nek in de schulden heeft gewerkt, zou dat nog heel goed kunnen
ook. Dat is eigenlijk ook wat we in de jaren 80 gedaan hebben (loonmatiging)
en in de jaren 90 omgekeerd weer doen. De reactie is echter heel langzaam.
Inleveren ligt niet zo goed in de politieke markt, dus is matiging het
maximal haalbare en vervolgens durven we vanwege het succes de matiging niet
meer los te laten. Als het mechanisme sneller zou reageren, zou het effect
wel eens precies dat kunnen zijn wat we graag willen, zo weinig mogelijk
conjuncturele schommelingen en alleen maar frictie werkloosheid. En dan kun
je volstaan met WW uitkering van 3 tot 6 maanden voor iedereen. En hoe
flexibeler de arbeidsmarkt hoe kleiner de frictie. Dus dat overblijvende
geld  besteden aan maatregelen om de frictie lager te krijgen. (Dat kan
overigens ook door sollicitatie trajecten van organsiaties te bekorten).

vriendelijke groet,

Bo Buma


Remko de Knikker schreef:

> Wat van hetvolgende:
>
> Over het algemeen bestaat er de sterke neiging om in tijden van
economische
> voorspoed, sociale voorzieningen meer geld toe te bedelen. het schijnt dat
> bij financieel welvaren het geweten zwaarder gaat wegen, communicerende
> vaten als het ware. Maar zeker in tijden van arbeidskrapte zou het
mogelijk
> moeten zijn om de financiele prikkel om te gaan werken te verhogen en
juist
> nu dus, werkloosheidsuitkeringen te verlagen. Of iets in de trand van:
> werkloosheidsuitkeringen omgekeerd evenredig afhankelijk maken van de
vraag
> naar arbeid, het zo vrij gemaakte geld kan dan eventueel ge-investeerd
> worden in diezelfde werklozen door middel van omscholingstrajecten of
> kinderopvang??
>
> Remko de Knikker
> remko.deknikker at nl.origin-it.com
> telephone: 31-(0)20-4687574
>  <<de Knikker, Remko.vcf>>
>