Audi et alteram partem

[Hein van Meeteren]

In een oorlog ontstaat verblinding. Zwart-wit karikaturen (`us and
them')ontstaan. Duivels en heiligen. Gott Mit Uns, stond op de koppels
van de SS-ers. Evil Empire, noemde Reagan zijn tegenstanders. Een rigide
goed-fout schema ontstaat, en het is moeilijk zich daaraan te ontrekken.

Nu is Milosovic het kwaad. Hij wordt met de duivel vergeleken. Zijn Rijk
is de Duisternis op aarde. En wij, de Nato, het Westen, de Alliiantie
zijn de helden die opkomen voor Mensenrechten en Vrijheid. Bestudeer je
een Servische website dan zie je een omgekeerd beeld: de NATO is een
neo-fascistische kliek, Clinton is een moordenaar, Tony Blair is een
nieuwe Hitler. Zwart-wit, Wit-Zwart.

Kijk maar eens op de volgende link, een verhaal dat een andere kant laat
zien van het conflict. Ook de Serviers in Kosovo hebben het gevoel te
worden verdreven, uitgemoord, weggepest door de fascisten van het `Groot
Albanië'.

http://www.net4s.com/beginner.html

Wie heeft gelijk? Niemand. Ieder heeft gelijk in zijn eigen kokon.
Daarom is oorlog zo deprimerend. Het eerste dat immers sneuvelt is
afstandelijke, onpartijdige waarheidsliefde. En met die waarheid worden
andere mensen als tegenstanders vermoord en verdreven. Totdat ieder
weerbij zijn zinnen komt, maar dan zijn er al veel, veel te veel
slachtoffers gevallen.

Nee, we hebben deze eeuw weinig geleerd.