[D66] Requiem voor Nederland

[René Oudeweg]

✝ Requiem voor Nederland

O Nederland, klein toneel met grote monden,
waar het parlement een perpetuum mobile is
van geroezemoes, schijnverontwaardiging
en beleid dat al sterft vóór het wordt geboren.

Land waar compromissen worden gebakken
als halfgare pannenkoeken:
te slap om te dragen, te droog om te slikken,
maar iedereen doet alsof het een feestmaal is.

Hier marcheren ministers door draaideuren
alsof het een rondvaart is voor ingewijden,
terwijl commissies rapporten stapelen
als bakstenen op een graf dat niemand wil erkennen.

Uw debatten zijn geen strijd van ideeën,
maar een wedstrijd wie het eerst kan roepen
dat het allemaal de schuld van iemand anders is —
een koor van vingerwijzers zonder spiegel.

Burgers, moe van beloften als lekke fietsbellen,
luisteren nog slechts naar de echo van hun eigen gelijk,
want het land heeft geleerd dat dialoog
een luxe is die niemand meer kan betalen.

En toch, onder al dat gekrakeel,
fluistert het water dat u ooit groot maakte:
“Wie zichzelf verliest in ruzie,
vindt geen dijk die hoog genoeg is.”

Rust dan, Nederland, in dit politieke requiem,
waar zelfs de hoop een motie van wantrouwen krijgt
en de toekomst een nota die nooit wordt behandeld.

Requiem aeternam —
voor een land dat liever vergadert dan leeft.