[D66] Vereniging Veronica en netwerkcorruptie
Dr. Marc-Alexander Fluks
fluks at combidom.com
Thu Jul 20 11:34:32 CEST 2023
Bron: Vrij Nederland
Datum: 20 juli 2023
Auteur: Kim van Keken en Joost Ramaer
URL: https://www.vn.nl/yoeri-albrecht-vereniging-veronica/
Opm: De 'Open Society Foundation' is George Soros.
De geldstromen van Yoeri Albrecht en zijn Vereniging Veronica
-------------------------------------------------------------
Onderzoeksjournalistiek wordt steeds meer gesubsidieerd door ideele
fondsen. Dat heeft ook een keerzijde: het maakt journalisten minder
onafhankelijk. Bij de investeringen van Vereniging Veronica en andere
fondsen waar Yoeri Albrecht in het bestuur zit, blijken er bijvoorbeeld
veel geldstromen naar zijn eigen projecten te lopen. Maar konden we dat
opschrijven?
Dit verhaal begon niet als een journalistiek project, maar met een klein
onderzoekje naar de liquiditeit van de Vereniging Veronica. Dat gebeurde
op verzoek van de hoofdredacteur van Vrij Nederland, toen de voorzitter
van die vereniging zich meldde als potentiele koper van dit blad.
Het kwam niet eens tot een kennismakingsgesprek, maar er waren ons wel
dingen opgevallen waardoor we steeds vaker tegen elkaar zeiden: 'Als het
Veronica niet was geweest, dan hadden we dit allang opgeschreven.' En
dat ging aan ons knagen.
Zelfs wij - die ons erop voorstaan onafhankelijke vagebonden te zijn -
lieten ons muilkorven door fondsen.
Dat voelde niet goed. Want dit verhaal toont aan hoe je met een
vereniging van slapende leden, een uitstekend netwerk en een paar
strategische bestuursfuncties bij fondsen een machtige positie kan
krijgen. Geld is immers macht, ook - of misschien wel juist - in de
media. Daarnaast laat het zien hoe machtig fondsen zijn geworden in een
verschraald medialandschap, waar slechts enkele grote uitgevers en
productiehuizen nog wat te zeggen hebben. Langzaamaan besloten we toch
journalistiek onderzoek te gaan doen. Publish and be damned, ook als het
onszelf raakt. Bij dezen.
KWETSBARE POSITIE
Op een vrijdag aan het einde van de middag gaat de telefoon van Joost
Ramaer, een van de auteurs van dit artikel. Het is een goede bekende: de
sociaal ondernemer Teun Gautier. Na wat koetjes en kalfjes - Gautier
belt vanaf zijn zeilboot in de Rotterdamse Veerhaven - komt de aap uit
de mouw: 'Klopt het dat jullie onderzoek doen naar de Vereniging
Veronica?' Gautier is daar bestuurder, net als Yoeri Albrecht, directeur
van het Amsterdamse debatcentrum De Balie, die de voorzitter is. Ramaer
bevestigt dat, en voegt er meteen aan toe dat hij niets kan zeggen over
een lopend onderzoek.
Gautier heeft een probleem met dat onderzoek, vervolgt hij. 'Jij hebt
subsidie van ons gekregen.' Dat klopt. Vereniging Veronica heeft Spit,
de cooperatie van onderzoeksjournalisten waarvan wij lid zijn, een jaar
lang gesubsidieerd met een dikke twintig mille voor een serie
mediakritieken van een van ons op het journalistenplatform Villamedia en
in Vrij Nederland. Veronica wees een vervolgaanvraag begin maart af. 'Ik
ben een fan van jullie werk en heb mij er ook hard voor gemaakt,' zegt
Gautier. Dat wij nu onderzoek doen naar Veronica, 'brengt mij in een
kwetsbare positie', vindt hij.
Een paar dagen later verhardt zijn toon, nadat wij een lange reeks
vragen hebben gemaild aan Vereniging Veronica. In een e-mail laat
Gautier ons weten 'zich genaaid' te voelen. Omdat de vereniging eerder
een aanvraag van een van ons afwees, hebben de auteurs 'naar mijn idee
niet de onafhankelijkheid die een dergelijk onderzoek nodig heeft',
schrijft hij. Hij stuurt nog een aantal e-mails voordat hij onze vragen
zal beantwoorden. 'Dit is het soort revanchistische
afreken-journalistiek waarmee het publieke domein naar de klote gaat.'
We hebben lang getwijfeld of wij dit verhaal moesten schrijven.
Natuurlijk is het geen wraakactie omdat een tweede aanvraag is afgewezen
- freelance journalisten krijgen zulke afwijzingen aan de lopende band.
Maar we zijn wel kwetsbaar omdat we eerder geld kregen en, eerlijk is
eerlijk, de tientallen miljoenen euro's van Vereniging Veronica kunnen
ons in de toekomst goed van pas komen.
Overigens is de interesse van Veronica in Vrij Nederland inmiddels danig
bekoeld. 'Met 6000 abonnementjes heb je het over de moeder en de tante
van auteurs en de bibliotheken,' laat Teun Gautier namens Veronica
weten. 'Vrij Nederland bestaat feitelijk niet meer en dat is heel
verdrietig. Als bestuurslid van Veronica heb ik dan ook geen enkele
interesse meer in de titel. Het kerkhof van gemismanagede titels is waar
ze haar plek heeft gevonden.'
RELEVANTE VRAGEN
Eind mei stond er een Russische, door het Oekraiense leger buitgemaakte
tank pontificaal op het Leidseplein in Amsterdam. 'Het is een symbool
van bezorgdheid, de democratie staat onder druk,' zei directeur Yoeri
Albrecht van De Balie daarover op donderdag 25 mei in de tv-talkshow
Op1. Het nabijgelegen debatcentrum had, vertelde hij, allemaal
schrijvers en denkers naar Nederland gehaald om te praten over 'a
culture of democracy'. De Amsterdamse burgemeester Femke Halsema hield
eerder die dag een toespraak bij de tank.
'Dit,' zei Albrecht terwijl hij in de studio wees naar een foto van de
tank, 'is een gebaar van bezorgdheid over de democratie.' De volgende
dag verscheen er een filmpje op het linkse mediakanaal Left Laser.
Wederom stak hij daar een monoloog af. De tank 'symboliseert de overval
op een democratie' en 'democratie is niet vanzelfsprekend'. Toen een
journalist van Left Laser hem kritische vragen stelde, wilde Albrecht
niet antwoorden. 'Ik heb dingen te doen.' Hij draaide zich om en liep
weg. De journalist liep met hem mee en herhaalde zijn vragen, waarop
Albrecht hem plotseling zijn microfoon probeerde af te pakken, met een
korte worsteling tot gevolg. De ontluisterende beelden gingen als een
lopend vuurtje door de mediawereld. Albrecht bood zijn excuses aan via
Twitter. 'Ik had nooit zo moeten reageren op deze journalisten,' schreef
hij.
De zeer relevante vragen van Left Laser verdwenen in het Circus Ophef
van de Dag, en bleven daarmee onbeantwoord. 'Hebben jullie geldstromen?'
En: 'Wie betaalt dit project?'
STAMGAST
De tentoonstelling van de tank maakte deel uit van het Forum on European
Culture (FOEC), een meerdaags festival. 'In een tijd waarin de toekomst
van Europa onzekerder is dan ooit, komen kunstenaars en denkers van over
de hele wereld samen in Amsterdam om van gedachten te wisselen over
Europa en zijn toekomst,' meldt de organisatie als missie op de site. De
leiding berust bij Yoeri Albrecht, de creatief oprichter en directeur
van het festival, dat vanaf 2016 iedere twee jaar plaatsvindt in de
hoofdstad, met name in De Balie, founding partner en organisator van het
FOEC, samen met DutchCulture.
Partner in de financiering is de Open Society Foundation. Van 2015 tot
2021 was Albrecht voorzitter van de adviesraad daar. Hoofdsponsor van
het Forum is de European Cultural Foundation (ECF), die 'het Europese
sentiment wil versterken door culturele initiatieven te ontwikkelen en
te ondersteunen'. Ook dit fonds is al vanaf het begin in 2016 partner
van het Forum on European Culture. Albrechts vrouw Enrica Flores
d'Arcais werkte van 2011 tot 2018 bij de ECF. Tot 2020 was ook het
Gieskes-Strijbis Fonds een belangrijke sponsor van het Forum, het
stortte bijna een miljoen euro. Albrecht is sinds 2013 bestuurder bij
dit fonds.
Welkom in het uitgebreide netwerk van Yoeri Albrecht, waarin talloze
mensen van naam en faam voorkomen.
Met prins Constantijn van Oranje-Nassau is hij al bevriend sinds hun
gezamenlijke studietijd in Leiden. Daar studeerde Albrecht in 1992 af
als historicus, om vervolgens door te reizen naar Oxford, waar hij drie
jaar later nog een master behaalde, in European Politics. Inmiddels zit
hij samen met prins Constantijn en Mabel van Oranje in een Europese
denktank. Ook met Femke Halsema is hij al jaren close. Toen de
burgemeester van Amsterdam in 2018 last had van opstandige studenten,
belde zij naar De Balie van 'haar vriend' Yoeri Albrecht, vertelde zij
aan de Volkskrant. Die regelde een zaaltje waar het universiteitsbestuur
kon onderhandelen met de studenten. Halsema is een stamgast in het
debatcentrum, waar zij ooit zelf heeft gewerkt, voordat zij de politiek
inging voor GroenLinks.
GROTE NAMEN
Albrecht begon zijn werkende leven als journalist - van 1994 tot 2005
was hij algemeen en politiek verslaggever bij Vrij Nederland. Later
maakte hij programma's met Theo van Gogh en was hij presentator bij BNR
Nieuwsradio en rtv-zender Het Gesprek. Tegelijkertijd plantte hij de
kiem van zijn huidige loopbaan in de bestuurderswereld: van 2003 tot
vlak na de heropening negen jaar later, na een jarenlang slepende
renovatie en uitbreiding, was hij lid van de Raad van Toezicht van het
Stedelijk Museum Amsterdam. De voorzitter was toenmalig ABN AMRO-topman
Rijkman Groenink, tot de gewone leden behoorde ook studievriend
Constantijn van Oranje.
Na een zelfverkozen periode van afzondering in Italie werd Albrecht in
2010 directeur van De Balie. Het debatcentrum was toen al jaren hip and
happening, maar kampte met steeds terugkerende gaten in de begroting en
een komen en gaan van directeuren. Onder Albrecht kreeg De Balie meer
vaste grond onder de voeten. Gaandeweg zette hij ook de deuren en ramen
open van wat jarenlang de exclusieve huiskamer van de hoofdstedelijke
linkse elite was geweest. De Balie kreeg een eigen redactie, Live
Journalism, die samen met partners als de Amsterdamse stadszender AT5 op
onderzoek uitging naar hoofdstedelijke problemen als armoede en
achterstallig onderhoud van huurhuizen. De onderzoeken resulteren in
publicaties en theaterstukken. Samen met Leidseplein-buurman Ivo van
Hove, artistiek directeur van Internationaal Theater Amsterdam, zette
Albrecht nog een andere theaterserie op, Sign of the Times.
Naast de gebruikelijke lokale en landelijke politici en opinieleiders
introduceerde Albrecht ook grote buitenlandse namen in De Balie, zoals
Francis Fukuyama, Zadie Smith, Thomas Piketty en Carles Puigdemont, de
politicus die zich inzet voor een onafhankelijk Catalonie. Albrecht
haalde ook omstreden binnen- en buitenlandse voorlieden van populistisch
Nieuw Rechts binnen de muren. Tegen de vaak luide protesten bracht hij
onvermoeibaar in dat een serieus openbaar debat niet zonder hen kan
plaatsvinden.
STRIKTE SCHEIDING
De expansie van De Balie valt niet los te zien van een tweede
belangrijke functie die Albrecht in 2011, een jaar na zijn aantreden bij
het debatcentrum, in de wacht wist te slepen. Hij werd voorzitter van de
Vereniging Veronica. Veronica, de roemruchte omroep met die naam,
bestond ten tijde van zijn benoeming allang niet meer. Na een wilde rit
die bijna een halve eeuw had geduurd, van piratenzender naar een
publieke en tenslotte commerciele omroep, was Veronica ten onder gegaan
aan wanbeleid en foute keuzes. Dat blijkt uit 'Herinnert u zich deze
nog?', een rijk geillustreerd boek uit 2007, waarin radiomaker Arjan
Snijders de kleurrijke geschiedenis van Veronica uit de doeken doet.
De verkoop van radio- en tv-uitzendrechten, en vooral van de tv-gids
Veronica, jarenlang het grootste tijdschrift van Nederland met een
betaalde oplage van meer dan een miljoen exemplaren per week, had een
fortuin opgeleverd. Dat was achtergebleven in de Vereniging Veronica,
zelf een restant van de periode dat de omroep nog deel uitmaakte van het
publieke omroepbestel. De vereniging had haar functie in feite al
verloren in 1995, toen Veronica een commerciele omroep werd, maar het is
opeenvolgende bestuurders nooit gelukt om haar te ontbinden.
De doodsstrijd van de omroep Veronica werd ontsierd door een serie
financiele debacles veroorzaakt door graaiende bestuurders. Dat nooit
weer, dachten de nieuwe bestuurders van de resterende vereniging. Onder
voorzitter Joris Hillebrand besloten zij begin eenentwintigste eeuw hun
miljoenenerfenis te investeren in mediaprojecten en -organisaties in de
geest van de oude, rebelse omroep Veronica. Zo stichtten zij de
V-Academy, een opvolger van Club Veronica, waar de omroep ooit zijn
eigen radio- en tv-makers opleidde. Ook financierden ze het boek van
Snijders en werd persbureau ANP gekocht.
Verder brachten ze een strikte scheiding aan in de activiteiten, zodat
bestuurders beter gecontroleerd konden worden door commissarissen. De
vereniging kreeg nieuwe dochters. Veronica Merken beheerde de diverse
licenties die bij de vereniging waren achtergebleven. V-Ventures werd de
investeerder, die onder meer het ANP kocht, met een eigen directie,
zodat het bestuur op afstand kwam te staan. Zo ontstond een, voor zover
bekend, unieke figuur: een venture capital-firma met een vereniging als
eigenaar.
De leden zijn de eigenaren van de vereniging, die minstens eens per jaar
bijeenkomen op een algemene ledenvergadering.
VERSCHROMPELD TOT EEN FORMALITEIT
In de gloriedagen van de omroep en nog lang daarna had de Vereniging
Veronica meer dan een miljoen leden. Die waren verdeeld over zes
landelijke rayons, met ieder hun eigen jaarlijkse ledenvergadering. Toen
Veronica uit de ether verdween en ook de gids werd verkocht, liep het
aantal leden snel terug, en daarmee ook de opkomst op de
ledenvergaderingen.
Er zijn nu nog drie rayons over - Noord/Oost, Midden/Zuid en West -
vertelt Eric Voigt. Deze oud-'Veronicaan' monsterde als jong broekie aan
bij Club Veronica en werkte vervolgens twaalf jaar als tv-producer voor
de omroep van die naam. Lang na zijn vertrek, in 2011, werd hij gevraagd
voor de ledenraad, het hoogste besluitvormingsorgaan binnen de
vereniging. 'Ieder rayon kiest zijn eigen afgevaardigden naar die raad,'
legt Voigt uit. 'Zij moeten iedere drie jaar herkozen worden en mogen er
maximaal negen jaar in zitten.' Zelf trad hij af in 2021. 'Die termijnen
zijn pas een jaar na mijn aantreden ingevoerd.' Daarvoor was het niet
ongebruikelijk dat leden van de ledenraad twintig of dertig jaar in
functie bleven.
De algemene ledenvergadering is verschrompeld tot een formaliteit. De
Veronica Superguide, zoals de voormalige rtv-gids tegenwoordig heet,
heeft vandaag de dag nog 123.000 van zijn dikke miljoen abonnees over.
Die zijn automatisch lid van de Vereniging Veronica. Maar de meeste
abonnees weten dat niet eens, laat staan dat ze doorhebben dat de
vereniging een pot geld beheert met tientallen miljoenen euro's. De
Superguide heeft al twintig jaar geen enkele band meer met de vereniging
en is tegenwoordig eigendom van DPG Media. Leden die hun
persoonsgegevens via de website van Vereniging Veronica opvragen bij de
Superguide, krijgen antwoord van DPG, niet van de vereniging.
Die plaatst haar oproepen voor de jaarlijkse algemene ledenvergadering
(ALV) nog wel in de Veronica Superguide, maar die ALV's trekken
nauwelijks leden meer, vertelt Eric Voigt. 'De ALV wordt meestal
gehouden in Amsterdam. Daar komen minder dan dertig leden op af. De
ledenraad vergadert iedere twee maanden en heeft regelmatig contact met
het bestuur.'
Wanneer de ledenraad samen met het bestuur vergadert en besluiten neemt,
heet dat de Verenigingsraad. Voigt is zeer te spreken over Albrecht, die
twaalf jaar na zijn aantreden nog altijd voorzitter is. 'Yoeri heeft de
structuur en organisatie geprofessionaliseerd.'
GERED
Van zijn voorgangers erfde Albrecht als voorzitter de persbureaus ANP en
Novum, de eerste grote investering van V-Ventures, in 2010. Puur
financieel was het een miskoop van jewelste. V-Ventures, en daardoor ook
Vereniging Veronica, moest tientallen miljoenen euro's afboeken op de
waarde van ANP en Novum. Vooral hierdoor slonk het eigen vermogen van de
vereniging van bijna 64 miljoen euro in 2010 tot 14 miljoen in 2017.
Maar rendement is nooit het doel geweest, benadrukt Voigt. 'Het ANP is
een onmisbaar instituut voor de Nederlandse journalistiek dat al jaren
werd uitgezogen door zijn grote afnemers: de omroepen en de
dagbladuitgevers. Toen wij het overnamen, verkeerde het in grote
problemen. Wij hebben het gered.'
De overname van ANP en Novum was tot stand gekomen onder Guido van
Nispen. Hij was in 2007 directeur geworden van V-Ventures, omdat
Veronica in hem de man zag die de nieuwe media-investeerder vorm kon
geven. 'Samen met de Telegraaf Media Groep had ik destijds een
investeringsfonds, het Dutch Creative Industry Fund,' vertelt hij. 'Ik
zat diep in het digitale universum.' Persbureau ANP was old school
media, maar paste toch in de strategie van V-Ventures, legt hij uit. 'De
vereniging had besloten dat de pioniersrol van de oude omroep Veronica
niet langer nodig was. Die was allang overgenomen door tal van andere
partijen. Het waren juist de traditionele media die onze steun nodig
hadden. Zij hadden het zwaar in het digitale tijdperk.'
Bij de overname had het ANP een schuld van 25 miljoen euro, een erfenis
van de private equity-investeerders van wie Veronica het persbureau had
gekocht. Het veel kleinere Novum had het nog moeilijker, en ging later
op in het ANP. Om deze teruggang in goede banen te helpen leiden, trad
Van Nispen in 2012 af als directeur van V-Ventures, en werd hij
directeur van het ANP. President-commissaris werd, eveneens in 2012,
Yoeri Albrechts oude bekende Rijkman Groenink.
Vijf jaar later trad het duo weer af, net als alle andere
commissarissen. 'Het bestuur van Vereniging Veronica wilde V-Ventures
zelf weer gaan leiden, en daarmee ook het ANP en de andere
deelnemingen,' vertelt Van Nispen. 'Als directeur en commissarissen
waren wij het daar niet mee eens. Wij hechtten aan de scheiding die ooit
in de activiteiten was aangebracht.' Dat om te voorkomen dat bestuurders
hun eigen projecten zouden gaan financieren.
Een jaar eerder, in 2016, waren Veronica-veteranen Jan Hoogesteijn en
Erik de Zwart weer eens bij een ledenvergadering. Jan Hoogesteijn was
ooit zelf radiomaker bij Veronica, Erik de Zwart was jarenlang een van
de bekendste Veronica-dj's. De Zwart: 'Ik heb Albrecht en zijn
medebestuurders daar gevraagd wat zij dachten te gaan doen om de
merknaam en het erfgoed van Veronica weer nieuwe inhoud te geven,'
vertelt hij. 'Anders dan wat vaag gemompel kwam daar geen antwoord op.
Dat is heel raar, want een van de vier statutaire doelstellingen van de
vereniging is nog steeds: het promoten van Veronica.'
Wat later had De Zwart nog een een-op-een gesprek met Albrecht.
Toen dat ook niets opleverde, heeft hij zijn lidmaatschap van de
Vereniging Veronica opgezegd. De Zwart: 'Er werd niet naar mij
geluisterd, dus had ik daar niets meer te zoeken. Maar ik zou nog steeds
graag willen weten wat Albrecht en de zijnen doen met de
Veronica-miljoenen. Want dat geld is niet van hen he! Dat is van de
leden!'
Onder Albrecht deed Veronica nog twee grotere investeringen, beide in
2015: de vereniging kocht 51 procent van The Post Online en 7,5 procent
van NRC Media. The Post Online leverde eveneens louter verliezen op, die
optelden tot zeker anderhalf miljoen euro. Alleen de deelneming in het
goedlopende NRC Media, die in 2017 alweer werd verkocht, leverde vrijwel
zeker winst op, al vertelt het jaarverslag niet hoeveel. Het verslag
meldt wel wat het ANP opbracht, dat eveneens in 2018 werd verkocht (aan
Talpa van John de Mol). In de tussenliggende jaren had de vereniging
zoveel afgeschreven op haar investering dat de verkoop een boekwinst
opleverde van twintig miljoen euro.
GULLE GEVER
Dankzij de boekwinst op de verkoop van het ANP veerde het danig
verschrompelde eigen vermogen van Vereniging Veronica in 2018 weer op
tot 33,4 miljoen euro. In 2021, het laatste jaar waarvoor een
jaarrekening is gedeponeerd, was dat 41,5 miljoen euro. Dat is nog
altijd 22,5 miljoen minder dan in 2010. Op de eigen website omschrijft
Vereniging Veronica haar missie als media-investeerder als het
'bestormen, versterken en vernieuwen van de journalistieke sector'.
Welke Veronica-deelnemingen renderen en welke niet, is niet te
achterhalen. De website vermeldt daar niets over, net zo min als de
jaarverslagen - die bevatten vanaf 2017 nog maar summiere informatie.
Professionele investeerders worden doorgaans gecontroleerd door
professionele aandeelhouders, ook als ze geen winstdoelstelling hebben.
Vereniging Veronica heeft geen raad van toezicht. Albrecht en zijn
medebestuurders staan alleen onder controle van de ledenraad, en die
bestaat uit onbezoldigde amateurs - betrokken en goedwillende amateurs,
dat wel.
Zo krijgen de bestuurders maximale ruimte, en die benutten zij ook. Waar
het vorige bestuur zichzelf bewust op afstand zette, zitten Albrecht &
co boven op het investeringsfonds. 'Het bestuur voert tevens de directie
en is zowel bestuurlijk als uitvoerend verantwoordelijk,' meldt
Albrecht. Daar zitten goede kanten aan, die herinneren aan de
pioniersgeest die de omroep Veronica ooit kenmerkte. De vereniging staat
bekend als een snelle en gulle gever van steun aan vooral buitenlandse
journalisten die vanwege hun werk onder autoritaire regimes in de
problemen komen. De bestuurders zijn niet gebonden aan de trage en
omslachtige procedures die veel andere non-profit-organisaties hanteren
voordat ze met geld over de brug komen.
'In het kader van onze missie helpen we onder andere gevluchte Russische
en Afghaanse journalisten hun eigen mediakanalen op te starten,' aldus
Albrecht in zijn antwoorden op onze vragen. 'Ook investeren we met geld
en kennis in verschillende onderzoeksplatformen, hebben we het
WOB/WOO-platform gesteund om van de grond te komen en hebben we de
European Press Prize helpen grondvesten. Dat doen we met veel plezier en
in het besef dat het belangrijk is om de pers te ondersteunen in zijn
maatschappelijke functie.'
BELANGENVERSTRENGELING
Maar er is ook een keerzijde. De European Press Prize, een initiatief
van Albrecht uit 2012, is een serie prijzen die jaarlijks wordt
uitgereikt, en waarvoor journalisten uit 46 Europese landen in
aanmerking komen, inclusief Rusland en Belarus. De EPP-prijzen zijn
bedoeld als ondersteuning voor kwaliteitsjournalistiek, 'van vitaal
belang voor gezonde democratieen', maar ook in de knel geraakt door 'een
veranderende markt die onder steeds hogere druk staat, en fragiele
persvrijheid,' zoals de organisatie haar missie omschrijft.
De EPP telt inmiddels dertien internationale sponsors, waaronder The
Guardian Foundation, Thomson Reuters Foundation en Stichting Democratie
en Media.
Sponsor van het eerste uur was Vereniging Veronica, die sindsdien
jaarlijks bijdraagt - in 2022-2023 was dat tachtig mille, op een totale
EPP-begroting van ruim drie ton. Albrecht presenteert zich als oprichter
van de EPP en noemt de prijs in interviews doorgaans een initiatief 'van
naam en faam' van De Balie, waardoor vooral zijn debatcentrum deelt in
het prestige.
De Vereniging Veronica houdt inmiddels kantoor in het pand van De Balie
aan het Kleine Gartmanplantsoen 10 in Amsterdam, een zijtak van het
Leidseplein. Ook al heeft de vereniging niets te maken met het
debatcentrum, behalve dan dat Albrecht voor beide organisaties werkt. En
steeds vaker laat de Balie-directeur zijn eigen projecten sponsoren door
organisaties die hij zelf helpt besturen - de Open Society Foundation,
het Gieskes-Strijbis Fonds en dus Vereniging Veronica.
Fondsen in Nederland (FIN) is een belangenvereniging van fondsen en
stichtingen, gevestigd in Den Haag, die in 2017 een eigen Code Goed
Bestuur publiceerde. Alle aangesloten organisaties, waaronder het
Gieskes-Strijbis Fonds, hebben zich aan deze code geconformeerd. Volgens
de code moeten bestuurders bij hun aantreden hun nevenfuncties opgeven
aan hun medebestuurders en eventuele toezichthouders. Vragen zij bij hun
fonds of stichting subsidie aan voor een project waarbij zij zelf zijn
betrokken, dan moeten zij hun belangenconflict nogmaals melden.
Vervolgens dienen zij zich te onthouden van de beraadslaging en
besluitvorming over die aanvraag.
'Inmiddels is die hele procedure een wettelijke verplichting,' zegt
FIN-directeur Siep Wijsenbeek. 'Hij is opgenomen in de Wet bestuur en
toezicht rechtspersonen (WBTR) uit 2020, en staat nu ook in het
Burgerlijk Wetboek.'
De bestuurders van Vereniging Veronica nemen deze regels in acht,
benadrukt Albrecht in zijn antwoorden. 'De schijn van persoonlijke
belangenverstrengeling wordt indachtig de WBTR vermeden.'
Hoe goed deze waarborg werkt, is 'casus-afhankelijk', zegt Wijsenbeek.
'Het begint met transparantie.'
NAAR EER EN GEWETEN
Die transparantie is er nauwelijks. Op de sites of in de summiere
jaarrekeningen van de Vereniging Veronica, De Balie en het
Gieskes-Strijbis Fonds staan de nevenfuncties van Albrecht niet vermeld.
De Balie-directeur werd in 2013 bestuurder bij dit fonds. Twee jaar
later benoemde dit bestuur een nieuwe directeur: Tino Wallaart, een oude
bekende van Albrecht met wie hij jaren werkte bij Vrij Nederland.
'Wallaart is aangesteld na een externe sollicitatieprocedure,' zo meldt
desgevraagd Leendert van Driel, de voorzitter van het Gieskes-Strijbis
Fonds, het fonds waar onze collega's van de cooperatie Spit ook geld van
krijgen. Het bestuur stelde een functieprofiel op, waarna een
sollicitatiecommissie waar Albrecht niet in zat, de gesprekken met de
kandidaten voerde, en uiteindelijk Wallaart aan het bestuur voordroeg
'als voorkeurskandidaat'. Dat Albrecht en Wallaart elkaar goed kenden,
'was alle betrokkenen toentertijd bekend,' aldus Van Driel.
Eveneens in 2015 vroeg De Balie 362 duizend euro aan bij het
Gieskes-Strijbis Fonds voor het eerste Forum on European Culture - en
kreeg dat bedrag ook. Het fonds maakte daarna nog eens twee keer ruim
drie ton over aan het Forum on European Culture, van zijn eigen
bestuurder Yoeri Albrecht. Het Gieskes-Strijbis Fonds is 'trots op het
feit dat wij een rol hebben mogen spelen' in de realisering van het
Forum, zegt Van Driel. 'Het was eind 2015 ook een duidelijk uitvloeisel
van het nieuwe meerjarenbeleid' van het fonds, dat mede door Albrecht
was opgesteld. Albrecht was niet aanwezig bij de besluitvorming over de
toekenning van de subsidie aan het Forum.
Het Gieskes-Strijbis Fonds wacht niet 'passief' op steunaanvragen om die
vervolgens toe of af te wijzen, zegt Van Driel. 'Veel eerder is er
sprake van een initierende, ondernemende aanpak, waarbij het Fonds
organisaties uitdaagt om projecten te ontwikkelen.' De bestuurders
bespraken destijds 'indringend' of 'een in aard en omvang vergelijkbaar
project' als het Forum 'uitgevoerd zou kunnen worden door een andere
partij dan de projectorganisatie van De Balie en DutchCulture'. Van
Driel: 'Met onze kennis van het speelveld van maatschappelijke en
culturele instellingen was ons antwoord destijds naar eer en geweten:
nee.'
GEBREK AAN TRANSPARANTIE
Hadden de Gieskes-Strijbis-bestuurders de drie aanvragen voor het Forum
van hun medebestuurder Albrecht - in totaal bijna een miljoen euro - wel
met goed fatsoen kunnen afwijzen zonder de werksfeer in hun bestuur
blijvend te verstoren? FIN-directeur Siep Wijsenbeek doet geen
uitspraken over zulke individuele gevallen. In zijn algemeenheid wil hij
er wel dit over zeggen: 'Goede bestuurders richten zich op het belang
van hun instelling, niet op de onderlinge verhoudingen in hun bestuur.
Bestuurders moeten stevig zijn, en: niet te lang blijven zitten.'
De tijd dat Albrecht voor snelle bestuurswisselingen was, is voorbij
sinds hij directeur van De Balie is, zei hij in 2015 in het magazine Ons
Amsterdam. 'Ik zie De Balie als een mooie oude auto waarvan het chroom
weer blinkt. Ik wil nu nog weten hoe hard hij kan rijden en waar hij uit
de bocht vliegt. Het leiden van een culturele vrijplaats moet je echt in
je vingers krijgen. Ik wil iets zorgvuldig opbouwen.'
Inmiddels is hij dertien jaar directeur van De Balie. Bij Veronica
hanteert hij alweer twaalf jaar de voorzittershamer. Bestuurders bij de
vereniging kennen een termijn van drie jaar, antwoordt Albrecht, maar
mogen worden herbenoemd. Hoe vaak, blijft een raadsel, maar, zegt
Albrecht nu, dat zal worden aangepast.
Het huidige bestuur van Veronica is sinds 2017 niet meer gewisseld.
Daarvoor wel, en snel ook, met name de penningmeesters. Albrecht en de
zijnen wuiven die eerdere wisselingen weg. Zo zou bestuurslid en
interim-penningmeester Marjolijn van Oordt volgens hen zijn opgestapt
omdat 'zij besloot te emigreren naar het buitenland'. 'Ik herinner me
niet dat ik naar het buitenland ben verhuisd ooit,' reageert Van Oordt
ironisch. 'Maar wel goed om te weten op zich over mezelf.'
Het gebrek aan transparantie maakt Vereniging Veronica oncontroleerbaar
voor buitenstaanders, en voor de leden, die zelf ook geen reglementen,
investeringsstrategieen of notulen te zien krijgen.
'Jullie hebben echt helemaal niks,' zei bestuurder Teun Gautier in zijn
eerste reactie op onze vragen. Op 20 juni beloofde hij dat Vrij
Nederland de 'notulen en alles' mocht inzien. Op het moment van
schrijven, bijna een maand later, hebben we nog niets gezien.
NETWERKCORRUPTIE
Good governance komt aan op sterke schouders, geholpen door regelmatige
wisselingen van de wacht, en op transparantie. Maar Willeke Slingerland,
lector Weerbare Democratie aan de Saxion Hogeschool, betwijfelt of dat
volstaat. 'Die onthoudingsbepaling is een juridisch construct,' vindt
ze. 'Het eigen netwerk van bestuurders is meestal sterker dan zulke
regels.'
Slingerland waarschuwt al enige tijd publiekelijk voor wat zij
'netwerkcorruptie' noemt.
Ze omschrijft dat als 'een fenomeen waarin mensen die elkaar kennen, op
lokaal of op nationaal niveau, een exclusief netwerk vormen dat anderen
uitsluit'. De leden zijn 'zeer loyaal en solidair en laten geen kritiek
toe'.
Tekenend is de tweet die Teun Gautier stuurde, nadat Albrecht de
verslaggever van Left Laser letterlijk de mond had willen snoeren.
'Yoeri Albrecht werkt knetterhard om in dit verwarde land de kunsten en
het debat nog enigszins vitaal te houden', schreef hij over zijn
voorzitter bij Veronica. 'Zijn uitval is niet goed, maar er is ook een
grens aan zuigend, oppervlakkig getreiter onder het mom van
journalistiek.'
De solidariteit van bestuurders onderling zet democratische waarden als
'openheid, transparantie, eerlijkheid en toegankelijkheid' op losse
schroeven, betoogt Slingerland. 'Vandaar het woord corrupt,' zegt zij.
'De netwerken ontstaan onbewust en organisch, over lange tijd, waarin ze
steeds sterker worden.'
Bestuurders van non-profitorganisaties zijn extra kwetsbaar, denkt zij,
omdat ze zichzelf zien als onbaatzuchtige idealisten. Ze zijn uit het
oog verloren hoe zij elkaar de beste baantjes toespelen en cruciale
informatie delen die voor de buitenwacht geheim blijft. 'Door de
gevestigde informele netwerken is er geen gelijk speelveld,' aldus
Slingerland in een recent Twitter-draadje. 'Zelfs de meest
doorgewinterde bestuurders, ambtenaren en overige professionals zien
netwerken enkel als iets positiefs', zo was haar opgevallen nadat zij
'in zes maanden 48 lezingen' over netwerkcorruptie had gegeven. 'De
zuilen van weleer kenden een zekere legitimering, transparantie en waren
geworteld in de samenleving. De informele netwerken van nu zitten
onvoldoende in de haarvaten van de samenleving, er wordt geen
ruchtbaarheid aan gegeven. Hun invloed is groot, maar zonder dat deze
gelegitimeerd is.'
COOPTATIE
In 2020 stond Albrecht op nummer 45 van De Volkskrant Top 200 van
invloedrijkste Nederlanders. Acht jaar daarvoor vertelde hij in
diezelfde krant dat hij als jongere door de elite was gevraagd erbij te
komen. 'Ik had als student in Leiden wat dingen gedaan, zoals mensen
benaderen voor een bestuur, dat zal een rol hebben gespeeld.' Hij gaf
zijn eigen visie op het old boys network waartoe hij inmiddels zelf
behoorde: 'Formeel of informeel kennis laten maken, zo werkt het nog
steeds. Als er een nieuwe elite in de maak is, komt die ook weer via
cooptatie tot stand, natuurlijk.'
In de antwoorden op de vragen van Vrij Nederland antwoordt Albrecht
deels als Balie-directeur. 'Er wordt van mij als artistiek en algemeen
directeur verlangd en gevraagd dat ik mijn kennis en dus ook mijn kennis
van personen inzet voor het programma en de initiatieven van De Balie.
Ik doe dat al jaren met volledige inzet en soms ook met enig resultaat.'
In de antwoorden namens Veronica maakt hij zijn eigen rol en netwerk
aanzienlijk kleiner. Zo reageert hij 'namens het bestuur en de ledenraad
van Vereniging Veronica' schriftelijk op de meer dan dertig vragen die
Vrij Nederland hem voorlegde. Maar zijn brief is alleen ondertekend door
de vier bestuurders van Veronica. Bij doorvragen laat Albrecht weten dat
hij abusievelijk had vermeld ook namens de ledenraad te spreken. Uit
privacyoverwegingen wil Albrecht niet de namen van de zeven leden van de
ledenraad geven. Albrechts antwoorden op onze vragen zijn even uitvoerig
als weinig concreet.
Ook de jaarverslagen van De Balie bevatten steeds minder informatie. Het
debatcentrum moet het hebben van zijn publiek, en van de omzet uit zijn
cafe en restaurant - zo'n twee miljoen euro, in een goed jaar. Net als
theaters en bioscopen had De Balie zwaar te lijden tijdens de
corona-lockdowns, maar daarvoor ontving het centrum ruime steun van de
overheid. Bovendien zit het sinds 2021 in de 'basis-infrastructuur' van
onmisbaar geachte gesubsidieerde culturele instellingen. Sindsdien
groeiden de subsidies van het Rijk en de gemeente tot ruim een miljoen
euro per jaar. Daarnaast krijgt het debatcentrum nog eens anderhalf
miljoen euro van instellingen zonder winststreven - van fondsen en
verenigingen dus. Toch heeft De Balie inmiddels 2,6 miljoen euro aan
schulden. Omdat De Balie ANBI-plichtig is, moet ze jaarrekeningen
publiceren. De Balie beperkt zich daarbij tot een A4'tje waarin slechts
zaken als schulden en reserves staan. Volgens Albrecht vloeien de
schulden vooral voort uit de corona-periode.
HOBBYPOTJES
Anders dan Veronica heeft De Balie wel sterke schouders, in de vorm van
een stevige raad van toezicht. Voorzitter is Mirjam van Praag, tot
september voorzitter van het College van Bestuur van de Vrije
Universiteit in Amsterdam, en hoogleraar Ondernemerschap en Leiderschap
aldaar. Toch schiet ook hier de transparantie tekort. In het beleidsplan
2017-2020 staat bijvoorbeeld dat De Balie actief samenwerking zoekt met
organisaties als de European Cultural Foundation. Wat er niet in staat,
is dat Albrechts vrouw in die periode fulltime werkte bij deze ECF. Tot
oktober 2018 was zij onder meer verantwoordelijk voor 'partnerships'
zoals met De Balie, aldus haar LinkedIn-profiel. 'Dat een vrouw van een
bestuurslid werkzaam is (geweest) bij een organisatie waarmee enige vorm
van samenwerking bestaat,' antwoordt Albrecht namens Veronica (niet
namens De Balie), 'is niet in strijd met welke regel dan ook, zolang en
in zoverre er geen belangenverstrengeling bestaat. Hier is en was geen
sprake van.' Als directeur van De Balie antwoordt hij ons weer anders.
'Als hoofd Ontwikkeling en curator is Enrica niet verantwoordelijk
geweest voor de samenwerking tussen het ECF en het Forum on European
Culture. Het besluit tot samenwerking kon zij niet nemen.'
Ook het baanbrekende datajournalistieke onderzoeksplatform Bellingcat
werkt samen met De Balie. Ook bij Bellingcat zit Albrecht in het
bestuur. Zo bezien is er niet een bestuursfunctie die hij niet inzet om
zijn eigen prioriteiten te helpen realiseren. Vereniging Veronica en de
fondsen die hij helpt beheren, zijn hobbypotjes geworden voor zijn
Balie-projecten. Het geeft Albrecht veel macht in de journalistieke
wereld.
Sinds 2017 subsidieert de overheid onderzoeksjournalistiek met vijf
miljoen euro per jaar. Zoals zo vaak heeft deze publieke funding tot
gevolg gehad dat ook steeds meer private non-profit-partijen, zoals het
Gieskes-Strijbis Fonds, geld zijn gaan geven aan
onderzoeksjournalistiek. Op zich is dat een goede ontwikkeling, met als
voorlopig resultaat een ongekende bloei van de Nederlandse
onderzoeksjournalistiek. Maar die afhankelijkheid maakt journalisten en
hun opdrachtgevers ook kwetsbaar voor beinvloeding door de
geldschieters. Zoals dit verhaal laat zien.
--------
(c) 2023 Vrij Nederland
More information about the D66
mailing list