[D66] Voorzittersblues

[Dr. Marc-Alexander Fluks]

Bron:   HP / De Tijd
Datum:  29 september 2022
Auteur: Arthur van Amerongen
URL:    
https://www.hpdetijd.nl/columns/de-doorzichtige-smaadcampagne-van-de-magere-mannetjes-en-vera-bergkamp-ontploft-in-hun-valse-tronies/


De doorzichtige smaadcampagne van de Magere Mannetjes en Vera Bergkamp
ontploft in hun valse tronies
----------------------------------------------------------------------

Wat zou het schitterend zijn als de totale nitwits Vera Bergkamp en 
Shula Rijxman nog voor het weekeinde op zouden zouten, schrijft Arthur 
van Amerongen. 'Opgeruimd staat netjes!'

De ongekend smerige lastercampagne tegen Khadija Arib draagt 
overduidelijk de signatuur van de Magere Mannetjes, en met name de 
smoezelige handtekening van Sjoerd Rimmer Sjoerdsma, de Goebbels van D66 
maar dan zonder de fraaie maatpakken van de oude Hugo Boss. Kijk zijn 
loopjochie Jantje Paternotte hier snoeihard liegen voor de snorrende 
camera's van WNL Vandaag!

[Er is meer tekst]

--------
(c) 2022 HP/De Tijd

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Bron:   HP / De Tijd
Datum:  29 september 2022
Auteur: Ton F. van Dijk
URL:    
https://www.hpdetijd.nl/2022-09-29/vera-bergkamp-baalt-van-lek-haar-eigen-toekomst-staat-nu-op-het-spel/


Vera Bergkamp 'baalt' van lek; haar eigen toekomst staat nu op
het spel
--------------------------------------------------------------

Parlementsvoorzitter Vera Bergkamp 'baalt' van het lek waardoor 
voorgangster Khadija Arib in de krant moest lezen dat er een onderzoek 
komt naar mogelijk grensoverschrijdend gedrag. Bergkamps woordkeus 
getuigt van weinig gevoel voor de ernst van de situatie. Onder haar 
verantwoordelijkheid is een vertrouwelijk advies uitgelekt en belandde 
dit zelfs in de krant. Bergkamp kan nu maar een ding doen, zo betoogt 
Ton F. van Dijk: de rijksrecherche inschakelen en als blijkt dat er 
fouten zijn gemaakt, zelf als eerste opstappen.

Een mooi en solide nieuwsverhaal in NRC: er komt een onderzoek naar het 
'schrikbewind' dat zou zijn gevoerd door Khadija Arib toen zij 
Kamervoorzitter was. De krant kon dit nieuws melden omdat men kort 
daarvoor een strikt vertrouwelijk advies van de landsadvocaat had 
ingezien. Er wordt uit dit stuk - dat in zeer beperkte kring bekend is - 
zelfs geciteerd.

NRC schrijft: 'Er lijkt volgens de juristen geen sprake van een incident 
maar van een 'breder, structureel probleem'. Ze schrijven over 'concrete 
en duidelijke signalen dat er (mogelijk) sprake is (geweest) van een 
zeer onveilige werkomgeving'.'

En dus besloot het presidium van de Tweede Kamer, onder leiding van 
voorzitter Vera Bergkamp, op advies van de landsadvocaat dat er 
daadwerkelijk een onderzoek komt naar haar voorganger Arib.

Een zaak zonder precedent. Nooit eerder werd door een 
parlementsvoorzitter onderzoek ingesteld naar een oud-voorzitter. 
Bergkamp wilde er slechts over kwijt dat het allemaal draait om 
'onveiligheid op de werkvloer'.

De beslissing om een onderzoek in te stellen, lijkt te worden gesteund 
door het huidige hoofd van de ambtelijke dienst van de Tweede Kamer en 
door de voorzitter van de ondernemingsraad; stevige aanwijzingen dat een 
onderzoek gerechtvaardigd kan zijn.

De zaak afdoen als een 'politiek' gemotiveerde aanval en zelfs een 
'dolksteek in de rug' van Bergkamp, zoals een geemotioneerde Arib 
vervolgens deed, is misschien begrijpelijk, maar mogelijk niet terecht.

Het voltallige presidium besloot immers op basis van door haar gewogen 
beschuldigingen (die vooralsnog anoniem zijn geuit) dat onderzoek naar 
de kwestie de enig juiste route is.

Toch valt Vera Bergkamp wel degelijk een ernstig verwijt te maken. Net 
als iedereen moest Arib het nieuws in de krant lezen. Deze gang van 
zaken is vanuit de fundamentele rechten op 'een eerlijk proces', die 
iedere burger - en dus ook Khadija Arib - heeft, onaanvaardbaar.

Immers: Arib wordt publiekelijk aan de schandpaal genageld, omdat haar 
opvolgster Bergkamp er niet in slaagde het strikt vertrouwelijke advies 
van de landsadvocaat ook daadwerkelijk binnenskamers te houden.

Bergkamp had de gevoeligheid van de kwestie en daarmee het gevaar op 
lekken beter moeten inschatten en sluitende maatregelen moeten treffen 
om een lek - met de geschetste desastreuze gevolgen voor Arib - ten 
koste van alles te voorkomen.

Als voorzitter van de Tweede Kamer is Bergkamp eindverantwoordelijk voor 
een ordentelijk proces, zeker nu de reputatie van haar voorganger (en 
daarmee van het gehele parlement) op het spel staat.

Uit het feit dat het geheime advies niettemin is uitgelekt, blijkt 
echter dat onvoldoende waarborgen aanwezig waren, die het belang van 
Arib en de daarbij horende vertrouwelijkheid hebben gediend. Bergkamp 
heeft daarmee niet alleen de toekomst van Arib op het spel gezet, maar 
ook die van zichzelf.

Haar reactie, dat zij 'baalt' van het lek, getuigt niet bepaald van de 
urgentie die zij zou moeten voelen. Het enige dat Bergkamp nu kan doen 
is een onderzoek van de rijksrecherche gelasten en haar lot aan de 
uitkomsten verbinden. Als er gelekt is, omdat de gevolgde procedure dit 
kennelijk toestond, dient zij als eerste van het politieke toneel te 
verdwijnen.

Wellicht in een later stadium - na fatsoenlijk en bovenal overtuigend 
onderzoek - gevolgd door haar voorgangster Arib. In die volgorde. En 
alleen als de feiten daartoe aanleiding geven.

--------
(c) 2022 HP/De Tijd