[D66] Verbod op manipulatieve reclame begint met oppositie tegen het staatsieportret

[René Oudeweg]

(Goed bedacht, het onderscheid tussen informatieve en manipulatieve
reclame van de ex-adverteerder Paul ter Heyne in zijn mea culpa. Echter,
omdat de Haagse struisvogels uiterst manipulatieve politiek bedrijven,
dat je kunt aflezen aan de zendtijd voor PP en in hun manier van
politiek bedrijven, acht ik de kans niet groot dat manipulatieve reclame
afgeschaft wordt. Immers wie heeft het recht te bepalen wat manipulatief
is en wat niet? Dat is je reinste politiek bedrijven, en consumenten
dringt het nauwelijks tot hun door dat de valse en frauduleuze
collectiviteit genaamd de Staat een uiterst manipulatief raison d'etre
heeft, nl. de consolidatie van haar gewelddadige machtsbasis door
landroof, privaatrecht en industriebelangen. Oppositie tegen
manipulatieve reclame begint met oppositie tegen de Staat. Een voorbeeld
van een groteske vorm van manipulatieve reclame is het portret van de
Koning in elke rechstzaal. Hier wordt de retorica van het
staatsieportret ingezet voor een manipulatief en politiek doeleind. Je
kan niet met droge ogen beweren dat een staatsieportret zuiver
informatief of erger: esthetisch is... / R.O.)



Trouw 15/12:

Consumentisme interview • Het moet maar eens afgelopen zijn met reclame,
betoogt voormalig reclamemaker Paul ter Heyne in zijn nieuwste boek.
JOOST VAN VELZEN

Zijn boek mag dan Genoeg van reclame heten, als je met filosoof,
schrijver en voormalig reclamemaker Paul ter Heyne over marketing en
reclame praat, weet hij van geen ophouden. "Hoe de Postcode Loterij te
werk gaat, is bij de wilde spinnen af."

Vanwaar dit boek?

"Het is voortgekomen uit ergernis. Ik had zelf een reclamebureau en was
me er aanvankelijk niet zo van bewust hoe irritant reclame kan zijn. Tot
ik in 2008 naar Valencia verhuisde. In Spanje merkte ik hoe overheersend
reclame is. Je wordt daar platgebeld door marketeers, als je je afmeldt
voor spam zit je soms aan een betaald abonnement vast en als ik naar de
Carrefour ging, kreeg ik behalve de kassabon tien andere bonnen in mijn
hand gedrukt. Het begon me enorm tegen te staan. Tijdens mijn periode in
Spanje had ik mijn reclamebureau al niet meer en was ik alleen nog
copywriter en grafisch vormgever. Ik besloot het spel helemaal niet meer
mee te spelen en al die ergernissen op te schrijven. Ik wil dat iedereen
moet kunnen lezen hoe erg het is."

Hoe erg is het?

"Reclame en marketing zetten aan tot consumentisme en verspilling, het
is slecht voor de planeet en ook slecht voor onszelf. Reclame verpest de
openbare ruimte, geeft mensen een negatief zelfbeeld, zet jongeren aan
tot gokken en zo kan ik nog wel even door gaan. Hoe bijvoorbeeld de
Postcode Loterij te werk gaat, dat is bij de wilde spinnen af. Daar kom
je gewoon nooit meer vanaf. "

Reclames kunnen toch ook leuk zijn?

"Marketeers zijn heel creatief. Die spotjes van 'Even Apeldoorn
bellen...' vond ik ook hartstikke leuk. Ik ben ook niet tegen alle
reclame, dan zou ik mezelf buiten de realiteit plaatsen. Ik richt mijn
pijlen op manipulatieve reclame, niet op informatieve."

Wat is het verschil?

"Een bordje langs de weg met 'Hier linksaf zit een meubelzaak' of een
uithangbord boven de zaak met 'Bakker Jansen', dat is informatief. Maar
als je platgebeld wordt, of verleid of misleid, dan is dat manipulatief.
Er moet een commissie komen die per geval bekijkt of een reclame
manipulatief of informatief is. De huidige Stichting Reclame Code is een
slap orgaan dat veel weg heeft van de slager die zijn eigen vlees keurt."

Aan welke marketing-uiting stoort u zich het meest?

"Die digitale reclamezuilen langs de snelweg. Dan zie je bij Apeldoorn
zo'n enorme paal van McDonald's oprijzen. Zo'n fel verlicht en bewegend
led-scherm waar ook andere bedrijven op adverteren leidt enorm af. En
dat stijgt dan boven die mooie Veluwe uit."

Maar zonder reclame weet ik als consument niet wat ik moet hebben en
waar ik moet zijn.

"Dat is niet waar. Als je een waterkoker wilt, zoek je die online. Daar
is geen enorme poster in een bushokje voor nodig. Reclame is gewoon niet
meer van deze tijd."

Naamsbekendheid is anders wel de kurk waarop merken drijven.
Supermarkten gaan failliet als ze zouden stoppen met reclame maken.

"Ja, dat is een grappige stelling. Het is misschien nog wel waar ook.
Concurrenten houden elkaar gevangen in het systeem van steeds reclame
blijven maken. Als één partij ermee zou stoppen, zou die wel 30 procent
omzet verliezen. Dus dat doen ze niet. Ze blijven tegen elkaar opbieden.
Daarmee zitten ze in een wurggreep van marketeers met als gevolg dat de
producten duurder worden door de enorme marketingbudgetten van die
winkelketens. Reclame is niet nodig. Maar ermee ophouden werkt alleen
als ze allemáál zouden stoppen met adverteren."

Hoe kunnen we verder nog van die irritante reclames afkomen?

"Dat is aan de politiek. Maak om te beginnen de publieke omroep
reclamevrij. We krijgen een betere wereld als we marketing en reclame
drastisch indammen."
-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/20221215/27434b4b/attachment.html>