[D66] [JD: 123] ‘Testsamenleving is onzinnig, exorbitant duur en leidt tot uitsluiting van gezonde mensen’

[R.O.]

ftm.nl
<https://www.ftm.nl/artikelen/testsamenleving-extreem-duur-veroorzaakt-uitsluiting-gezonde-mensen?utm_campaign=Thomas-Bollen&utm_source=article&utm_medium=link&share=2IuzMXB5evPEHcPuWe6Y0qoAIXvihZ9g4NIgGy9lHR4XPHWl7orz51yi4Zu1>



  ‘Testsamenleving is onzinnig, exorbitant duur en leidt tot uitsluiting
  van gezonde mensen’

Thomas Bollen
20-27 minutes
------------------------------------------------------------------------

Het kabinet heeft al honderden miljoenen uitgegeven om 1 juni van start
te gaan met ‘testen voor toegang’. Het RIVM en het OMT ontkennen
betrokkenheid bij de opzet. Epidemiologen en artsen trekken het nut
ernstig in twijfel nu de besmettingsaantallen snel dalen. ‘Dit is geld
over de balk smijten en draagt niet bij aan het voorkomen van IC-opnames.’

Dit stuk in 1 minuut

  * VWS is van plan om op 1 juni van start te gaan met ‘testen voor
    toegang’. Het ministerie zegt dat het project ‘meer perspectief
    biedt aan ondernemers’, maar epidemiologen en artsen trekken het nut
    van ‘testen voor toegang’ ernstig in twijfel nu de
    besmettingsaantallen snel dalen. 
  * Armand Girbes, intensivist en IC-hoofd van het VUmc: ‘De samenleving
    kan ook veilig van het slot zonder verplichte tests.’
    Veldepidemioloog en microbioloog Amrish Baidjoe: ‘Dit is /too late/,
    /too much/, en gericht op de verkeerde doeleinden.’ 
  * Het ministerie heeft al _265 miljoen_
    <https://zoek.officielebekendmakingen.nl/ah-981296.pdf> van het
    budget van 1,1 miljard vrijgegeven. Volgens gezondheidseconoom en
    epidemioloog Eline Van den Broek liggen de kosten van ‘testen voor
    toegang’ exorbitant veel hoger dan de heersende norm van
    kosteneffectieve maatregelen. ‘Dit is geld over de balk smijten en
    draagt niet bij aan het voorkomen van IC-opnames.’ 
  * Het RIVM ontkent betrokkenheid bij de opzet van ‘testen voor
    toegang’, ‘het is een politieke, beleidsmatige beslissing. Wij
    hebben niet gerekend aan de testsamenleving’.

Lees verder

De winkels, sportscholen en terrassen zijn weer open, maar een bezoekje
aan de bioscoop, het museum of een concert is nog niet toegestaan. Als
het aan het kabinet ligt, mag de culturele sector pas begin juni weer
van het slot. Maar niet voor iedereen. Alleen mensen die een negatief
testbewijs kunnen voorleggen dat minder dan veertig uur oud is, mogen
naar binnen. 

Terwijl andere delen van de samenleving open mogen zonder testen, wordt
‘naar het museum gaan als vrijen met drie condooms om’, zei
<https://twitter.com/FransHalsMuseum/status/1392753334528925696> Ann
Demeester, directeur van het Frans Hals Museum, op 13 mei bij talkshow
/De Vooravond/. De overgrote meerderheid van de horeca, bioscopen,
theaters en musea heeft grote moeite met de willekeur van de
testsamenleving en weigert deel te nemen. 

Minister Hugo De Jonge van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) is
echter vastbesloten om ‘testen voor toegang’ in te voeren. Als de Eerste
Kamer op 25 mei
<https://www.eerstekamer.nl/wetsvoorstel/35807_tijdelijke_wet> de
Tijdelijke wet coronatoegangsbewijzen aanneemt, en zolang de wet
Tijdelijke regeling maatregelen covid-19
<https://wetten.overheid.nl/BWBR0044416/2021-05-11> van kracht is, kan
de demissionair minister bepalen wanneer, voor hoelang en voor welke
sectoren de testsamenleving in werking treedt.

Het beoogde doel: ‘Onderdelen van de samenleving op een veilige manier
eerder heropenen, of geopend houden dan volgens de epidemiologische
situatie eigenlijk het geval zou zijn.’ En daarmee ‘meer perspectief aan
ondernemers bieden en mogelijkheden voor mensen om bijvoorbeeld deel te
nemen aan een sociale, culturele of sportieve activiteit’. 

Kosten noch moeite wordt gespaard om dit doel na te jagen. Het kabinet
heeft 1,1 miljard euro begroot voor ‘testen voor toegang’. 


      Dossier <https://www.ftm.nl/dossier/coronacrisis>


    Coronacrisis <https://www.ftm.nl/dossier/coronacrisis>

De coronapandemie zet de wereld op zijn kop. Wie betaalt de rekening? En
wie profiteert?


    *Gat in de hand *

De Algemene Rekenkamer constateerde
<https://nos.nl/artikel/2381368-ministerie-van-vws-gaf-onrechtmatig-miljarden-uit-aan-coronamateriaal>
op 19 mei dat het financieel beheer bij VWS ‘onder het vereiste niveau
was’ in 2020 en sprak van ‘een ernstige onvolkomenheid’. Het ministerie
kan de besteding van 40 procent van 5,1 miljard euro belastinggeld niet
nauwkeurig specificeren. Die ruim vijf miljard werd vorig jaar
uitgegeven aan mondmaskers, beademingsapparatuur en testen. 

Daar lijkt in 2021 geen verbetering in te komen. VWS gunde ‘testen voor
toegang’ zonder aanbesteding – en dus in strijd met de wet – aan de
stichting Open Nederland, die onder leiding staat van oud-generaal Tom
Middendorp en mede op initiatief van werkgeversorganisatie VNO-NCW tot
stand kwam
<https://www.ftm.nl/artikelen/sneltest-evenementen-zwart-gat?share=JVCNDsZm5snj8En8v7ui8wYHNHK2zONmwnnpoM%2BLvJXNWI%2BDtcMCb1T537rC>. Alleen
de testbewijzen van deze stichting zijn geldig en een testuitslag van
een andere commerciële aanbieder of de GGD verschaft dus geen toegang. 

Stichting Open Nederland tuigt momenteel een testcapaciteit op van
120.000 en uiteindelijk 400.000 tests per dag. VWS heeft daarvoor nu
al 265 miljoen <https://zoek.officielebekendmakingen.nl/ah-981296.pdf>
vrijgegeven van het budget van 1,1 miljard. 

Of de opgebouwde testcapaciteit ook echt gebruikt zal worden, is nog
maar de vraag. De cultuursector weigert mee te doen en artsen en
epidemiologen trekken het nut van ‘testen voor toegang’ in twijfel.

    ‘De samenleving kan ook veilig van het slot zonder verplichte tests’


    *Mosterd na maaltijd*

Gezondheidseconoom Xander Koolman, verbonden aan de Vrije Universiteit
Amsterdam, was in het najaar van 2020 een van de pleitbezorgers van
grootschalig testen om de verspreiding van corona te controleren.
Destijds liet VWS na de testcapaciteit
<https://www.ftm.nl/artikelen/coronatesten-belangen-arts-microbiologen?share=JryFkbeFerEW0gDM%2FQxYfFC%2Fv0l1MeWeHLuODV75BUEcmnu%2F2wLtCbEoHkEt>
op te schalen. Nu lijkt het Koolman mosterd na de maaltijd: ‘Ik verwacht
niet dat testen verplicht blijft nadat iedereen de kans heeft gehad zich
te laten vaccineren. Het kabinet zal de testbewijzen weer afschaffen
zodra de IC-bedbelasting wezenlijk naar beneden is gegaan en de
vaccinatiegraad hoog genoeg is om een volgende piek te voorkomen.’

Armand Girbes, intensivist, klinisch farmacoloog en IC-hoofd van het
VUmc zegt dat die situatie al is bereikt: ‘Het ministerie van VWS wordt
omringd door partijen die commerciële belangen hebben bij de
testsamenleving. De medische noodzaak voor massaal testen wordt echter
onvoldoende onderbouwd.’ Zeker nu het priktempo er lekker in zit en de
zon begint te schijnen, ziet hij het aantal patiënten op zijn IC flink
afnemen. ‘De samenleving kan ook veilig van het slot zonder verplichte
tests.’ 

De Nederlandse timing van ‘testen voor toegang’ is opmerkelijk. Het RIVM
schat dat zo’n 0,75 procent van de Nederlanders op dit moment
besmettelijk is voor anderen: 130.000 op een bevolking van 17,5 miljoen
<https://coronadashboard.rijksoverheid.nl/landelijk/besmettelijke-mensen>.
Vorige week waren dat er nog 145.000. De groeiende immuniteit onder de
bevolking dankzij vaccinaties en doorgemaakte infecties zorgt ervoor dat
steeds minder mensen vatbaar zijn voor het virus. De verwachting is
daarom dat de besmettingsaantallen in rap tempo zullen dalen.

In Denemarken, waar de testsamenleving in de praktijk werd toegepast, is
men om die redenen van plan het testen stapsgewijs af te schaffen
<https://www.ft.com/content/a77283e7-2543-43de-9744-1666e1fee50e> en de
samenleving deze zomer weer volledig en ‘normaal’ te openen. In
Nederland zouden we dan pas beginnen met testen voor toegang. 


    *RIVM rekent niet mee*

Het kabinet vaart al gedurende de hele coronacrisis op de adviezen van
het OMT en RIVM. Maar voor het miljardenproject van ‘testen voor
toegang’ vroeg de regering OMT en RIVM niet naar hun visie op de
testsamenleving.

    Wanneer je grote groepen gezonde mensen test, leidt die
    onnauwkeurigheid vanzelf tot verkeerde diagnoses, onterechte
    weigeringen en quarantaines

Het RIVM ontkent betrokkenheid bij de opzet van ‘testen voor toegang’,
‘wij zijn geen beleidsinstituut en hebben geen advies gegeven over de
huidige fase van testen voor  toegang.’ Harald Wychgel, woordvoerder van
beide adviesorganen zegt dat het idee ervoor niet bij het RIVM vandaan
komt: ‘Het is een politieke, beleidsmatige beslissing. Wij hebben niet
gerekend aan de testsamenleving.’

VWS laat in reactie hierop weten: ‘Het RIVM is vertegenwoordigd in de
stuurgroep toegangstesten en adviseert onder meer in die hoedanigheid
ook over de verschillende aspecten rondom het testen voor toegang.’ 

Het OMT heeft volgens RIVM-woordvoerder Wychgel echter nooit positief
geadviseerd over testen voor toegang. ‘We zitten in diverse stuurgroepen
en commissies. Dat betekent niet dat wij hier een adviesvraag over
hebben gekregen.’

De enige OMT-adviezen waarin volgens het RIVM iets over testen voor
toegang wordt gezegd, zijn het 105e <https://www.rivm.nl/omt105> en 108e
<https://www.rivm.nl/omt108> advies. Daarin waarschuwt het OMT voor de
epidemiologische effecten van de pilots die in april plaatsvonden. Die
konden toen volgens het OMT voor de ‘verkeerde beeldvorming’ zorgen dat
‘verdere versoepelingen eerder mogelijk zouden zijn’.

Het OMT waarschuwde
<https://lci.rivm.nl/grootschalig-testen-van-personen-zonder-klachten-onderbouwing>
in november al dat ‘grootschalig testen een helder omlijnd doel moet
hebben waarbij belangrijk is om geen onrealistische verwachtingen te
scheppen’. Het belangrijkste adviesorgaan van de overheid in de strijd
tegen corona meldde toen al dat testen niet in alle omstandigheden
dezelfde betrouwbaarheid oplevert: ‘Massaal testen levert
verhoudingsgewijs veel foutpositieve testuitslagen op (bij een lage
//prevalentie/ /zijn er meer foutpositieve dan terecht positieve
testuitslagen).’

Met een lage /prevalentie /van het virus wordt een laag
besmettingsniveau in de samenleving bedoeld. Wanneer het aantal
geïnfecteerden afneemt, ga je verhoudingsgewijs steeds meer gezonde
mensen testen. En dat heeft gevolgen: het aandeel /vals/positieve
testuitslagen neemt toe. Geen enkele test is immers 100 procent nauwkeurig.

Wanneer je grote groepen gezonde mensen gaat testen, leidt die
onnauwkeurigheid vanzelf tot verkeerde diagnoses, onterechte weigeringen
en quarantaines, met alle sociale en economische gevolgen van dien. 

Amrish Baidjoe, veldepidemioloog en microbioloog

"We weten dat veel besmettingen plaatsvinden op het werk. Om zicht te
houden op het virus kun je veel beter routinematig screenen op werklocaties"


    *‘Willekeur en schijnveiligheid’*

IC-hoofd Girbes acht de invoering van de testsamenleving bij een lage
infectiegraad daarom niet alleen onzinnig, maar waarschuwt ook voor
‘willekeur en schijnveiligheid’. Op 17 mei schreef hij in het medisch
vakblad /_Arts en auto_/
<https://www.artsenauto.nl/de-testsamenleving-een-loze-belofte/>:
‘Willekeur omdat de meerderheid van de positief geteste personen
helemaal geen covid-19 zal hebben en schijnveiligheid omdat een
belangrijk deel van de weinige besmette mensen toch een negatieve
testuitslag zal krijgen.’ 

Het gaat hier om aanzienlijke foutmarges. Wanneer je gaat ‘testen voor
toegang’ bij de huidige besmettingsniveaus zou 25 tot 60 procent van de
positieve uitslagen /valspositief/ zijn (zie het kader hieronder voor de
berekeningen). Lopen de besmettingen terug tot het niveau dat Nederland
in de zomer van 2020 kende, dan zou – zelfs bij het gebruik van de
nauwkeurigste testen – meer dan 90 procent van de positieve uitslagen
/valspositief/ zijn. Negen op de tien mensen die dan worden geweigerd en
in quarantaine gaan, zouden dus helemaal niet besmettelijk zijn. 

    ‘Dit lijkt op een wildgroei van testen zonder plan’

Veldepidemioloog en microbioloog Amrish Baidjoe, die als lid van
actiegroep Red Team C19 NL in het najaar van 2020 pleitte voor
uitgebreider bron- en contactonderzoek, vindt dat de huidige opzet van
‘testen voor toegang’ aan alle kanten rammelt. ‘Dit lijkt op een
wildgroei van testen zonder plan. Als je in de winter sneltesten had
ingezet, dan had je theaters en bioscopen met minder restricties open
kunnen houden. Dat had toen veel opgeleverd. Nu de besmettingsaantallen
en ziekenhuisopnames flink dalen en minder mensen sterven, is het nut
van testen voor toegang twijfelachtig en is het allesbehalve
kostenefficiënt.’

Hij beaamt de zorg van Girbes dat ad hoc testen bij lage
besmettinggraden tot willekeur en schijnveiligheid leidt vanwege de
onnauwkeurigheid van de testen. Wanneer je nu toch met sneltesten gaat
werken, is het volgens Baidjoe zinniger om ze op een andere, meer
gerichte manier in te zetten: ‘We weten uit bron- en contactonderzoek
dat veel besmettingen plaatsvinden op het werk. Om zicht te houden op
het virus kun je veel beter routinematig screenen op werklocaties.’

Waarom het testen van gezonde mensen meer foutieve uitslagen oplevert

In de ideale situatie spoort een test 100 procent van de besmettelijke
mensen op, en geeft hij tegelijkertijd een negatieve uitslag bij alle
niet-besmettelijke mensen. Op die manier zou je met testen alle
asymptomatische zieken kunnen opsporen en voorkomen dat ze een
concertzaal binnengaan. Tegelijkertijd zou je geen gezonde mensen
onnodig weigeren. 

De praktijk is weerbarstiger. Neem de zelftest van Roche, die VWS
grootschalig wil inzetten bij ‘testen voor toegang’. Roche gaat er zelf
vanuit
<https://dianews.roche.com/rs/106-RRW-330/images/bijsluiter-Roche-zelfstest-RLN5.pdf>
dat die test een gevoeligheid heeft van 83,3 procent. Dat betekent dat
de test 833 van de 1000 geïnfecteerde mensen opspoort. Ondertussen
testen 167 mensen die wel besmet zijn negatief.

De andere testeigenschap die van belang is, wordt in epidemiologisch
jargon de /specificiteit/ genoemd. Die is volgens Roche 99,1 procent.
Het betekent dat 9 op de 1000 niet-geïnfecteerde mensen onterecht
positief test. 

Stel, je gaat elke dag 120.000 mensen testen voor toegang, zoals VWS
beoogt. Bij de huidige besmettingsgraad zitten daar statistisch gezien
892 zieken tussen en zijn 119.108 mensen niet besmet. In de praktijk zal
het aantal zieken onder de afnemers een stuk lager liggen, omdat
symptomatische covid-19-patiënten zich niet in gelijke mate zullen
melden voor een test om naar het theater, bioscoop of museum te gaan. 

Volgens de eigen specificaties spoort de Roche-test 743 van de 892
geïnfecteerden op. Die groep wordt terecht naar huis gestuurd. 149
geïnfecteerden worden niet gedetecteerd en mengen zich alsnog onder de
bezoekers van horeca, bioscopen en musea. Daarbovenop testen 1072 van de
119.108 gezonde mensen onterecht positief. Dat zou betekenen dat slechts
41 procent van de geweigerde mensen daadwerkelijk is geïnfecteerd.


    *Gunstige schatting*

Het OMT rekende in november met een specificiteit van 99,8 procent, een
stuk hoger dan de 99,1 die Roche zelf opgeeft. Volgens het OMT was die
waarde ‘gunstig ingeschat’: ‘Bij een lagere specificiteit zal het
aandeel foutpositieven dus nog verder toenemen.’ Wanneer de gebruikte
testen een specificiteit van 99,8 procent zouden hebben, is bij het
huidige besmettingsniveau geen 41 maar 76 procent van de positieve
uitslagen accuraat. 

Epidemioloog en gezondheidseconoom Koen Pouwels, verbonden aan de
Universiteit van Oxford en eerder werkzaam voor Public Health England
(het Engelse RIVM), denkt dat de specificiteit van de meeste sneltests
aardig in de buurt komt van de 99,8 procent die het OMT hanteert. Hij
publiceerde hierover in the Lancet
<https://www.thelancet.com/journals/lanpub/article/PIIS2468-2667(20)30282-6/fulltext>
en wijst op onderzoeken
<https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/968095/lateral-flow-device-specificity-in-phase-4.pdf>
van collega’s. 

Girbes betwijfelt of die hoge specificiteit ook in de context van
‘testen voor toegang’ gehaald zal worden. Hij zegt tegen FTM: ‘Bij de
officiële betrouwbaarheidscijfers moet je altijd meenemen dat die
voortkomen uit experimenten onder optimale omstandigheden, in een
speciaal ingericht lab, afgenomen bij mensen waarvan een flink deel ziek
was, en uitgevoerd door goedgetrainde mensen. Dat is geen garantie dat
diezelfde betrouwbaarheid wordt gehaald wanneer je 400 duizend tests per
dag laat uitvoeren bij mensen die zich in principe niet ziek voelen en
een dagje uit willen.’ 

Hoe hoog de specificiteit ook is, bij lagere besmettingsniveaus wordt
het probleem vanzelf steeds groter. Wanneer er evenveel besmettelijke
Nederlanders zijn als in de zomer van 2020 (3500), zou – met een
specificiteit van 99,8 procent – nog slechts 7,5 procent van de
positieve tests daadwerkelijk geïnfecteerde mensen betreffen. Hanteer je
de 99,1 van Roche, dan is dat nog minder dan 2 procent. De rest is
bijvangst: valspositieven.

 

Om de kans op een valspositief resultaat vele malen kleiner te maken,
zou je volgens epidemioloog en gezondheidseconoom Koen Pouwels ervoor
kunnen kiezen om elke positieve sneltest te verifiëren met een PCR-test.

VWS zegt tegen FTM dat verificatie met een PCR-test voorlopig geen
onderdeel uitmaakt van de testplannen. Het onterecht weigeren van
gezonde mensen neemt VWS op de koop toe: ‘Dat is heel vervelend voor
degenen bij wie zich dat voordoet. Maar daar staat tegenover dat het
gebruik van testen enorm kan helpen om het besmettingsrisico tijdens een
evenement te verkleinen.’

Lees verder Inklappen


    *Lek als een vergiet*

VWS vroeg de Gezondheidsraad in december om advies welke ethische en
juridische voorwaarden zouden moeten gelden voor de eventuele inzet van
testbewijzen. Op 14 januari schreef
<https://www.gezondheidsraad.nl/documenten/adviezen/2021/01/14/testbewijzen-voor-sars-cov-2-ethische-en-juridische-voorwaarden>
de Raad onder andere dat voor de inzet van testbewijzen moet worden
aangetoond dat ze ‘noodzakelijk en effectief’, ‘proportioneel’ en ‘de
minst ingrijpende maatregel’ zijn om de samenleving te heropenen en
virusverspreiding terug te dringen. Het ‘risico op discriminatie en
onrechtvaardige uitsluiting’ moet worden geminimaliseerd.

    ‘Grootschalig testen van mensen zonder indicatie is een onzuivere
    methode van diagnostiek’

Op 6 mei zei minister De Jonge in de Tweede Kamer dat de meerwaarde van
het werken met toegangstesten steeds moet worden aangetoond
<https://www.tweedekamer.nl/kamerstukken/plenaire_verslagen/kamer_in_het_kort/debat-over-tijdelijke-wet-testbewijzen-covid-19>.
Hoe VWS dat wil doen, blijft echter onduidelijk. Het ministerie heeft
daarvoor geen criteria of grenswaarden opgesteld en kan FTM geen enkele
inschatting geven van het aantal IC-opnamen dat met ‘testen voor
toegang’ wordt voorkomen.

VWS gaat er vanuit dat het aantal valspositieve uitslagen zal meevallen.
Het ministerie baseert zich daarvoor op de eerste uitslagen van de
‘testen voor toegang-pilots’. Van de 62.500 mensen die tot nu toe een
test deden, testten er slechts 96 positief. De verhouding tussen
terecht- en valspositieven weet VWS niet, maar, zo redeneert het
ministerie, zelfs als het hier voor 100 procent valspositieven betrof,
dan was dat slechts 0,15 procent van het totaal.

Maar het percentage /valspositieven/ is niet de enige factor van belang.
De lage gevoeligheid van sneltesten zorgt ervoor dat een deel van de
asymptomatische geïnfecteerden toch negatief testen. ‘Waarvoor doe je
het dan?,’ vraagt intensivist Girbes zich af.

Hij vindt het grootschalig testen van mensen zonder indicatie een
onzuivere methode van diagnostiek die ‘pseudoveiligheid’ creëert: ‘VWS
doet alsof je met testen besmettingsrisico’s voor covid kan elimineren,
maar we beschikken helemaal niet over de middelen om dat te
bewerkstelligen. Bovendien is dit helemaal niet hoe we omgaan met
gezondheidsrisico’s bij andere ziekten en aandoeningen. De
testsamenleving is een buitenproportioneel experiment dat niets oplevert.’ 


    *De kosten versus de baten*

Epidemioloog en gezondheidseconoom Eline van den Broek-Altenburg,
verbonden aan de Universiteit van Vermont, beaamt de conclusie van
Girbes. ‘Het testen van gezonde mensen is niet doelmatig.’ Als
gezondheidseconoom maakt ze continu kosten-batenanalyses van
behandelingen. ‘Zelfs wanneer je de betrouwbaarste tests gebruikt,
liggen de kosten van ‘testen voor toegang’ exorbitant veel hoger dan de
heersende norm van kosteneffectieve maatregelen.’ Die norm ligt tussen
de 20.000 en 150.000 euro
<https://www.ntvg.nl/artikelen/hoeveel-mag-een-gewonnen-levensjaar-kosten/volledig>
per gewonnen kwalitatief levensjaar.

    ‘Je kunt dit geld veel beter investeren in het opschalen en
    verbeteren van de zorg’

Van den Broek: ‘Wanneer je bedenkt dat nu al 265 miljoen is uitgegeven
aan dit project, en je hanteert een waarde van 120.000 euro per gewonnen
levensjaar, dan moet het project in deze fase al 2200 gewonnen
kwalitatieve levensjaren opleveren. Dat is bijvoorbeeld het leven redden
van ongeveer 70 mensen van 50 (met een levensverwachting van 82).’

Van den Broek gelooft niet dat de opbrengsten van het project daar in
verste verte bij in de buurt komen. Ze verwacht dat bijna alle
kwetsbaren gevaccineerd zullen zijn wanneer testen voor toegang goed en
wel van start gaat. ‘Zelfs al voorkom je een paar besmettingen bij
concerten of theaters, dan nog voorkomt dat nauwelijks IC-opnames.’ VWS
kan volgens haar niet onderbouwen dat deze investering levensjaren redt:
‘Je kunt dit geld veel beter investeren in het opschalen en verbeteren
van de zorg.’ 


    *Surveillance is belangrijker*

Van den Broek is betrokken bij actiegroep Herstel NL en pleit ervoor, op
basis van een zelfgebouwd rekenmodel
<https://www.herstel-nl.nl/vaccinatiedrempel/>, dat heropening zonder
verplichte tests met het huidige priktempo verantwoord is, zelfs in de
meest risicovermijdende scenario’s. 

Epidemioloog Koen Pouwels, verbonden aan de Universiteit van Oxford en
eerder werkzaam voor Public Health England (het Britse RIVM),
analyseerde grote datasets met testuitslagen en publiceerde hierover
onder andere in the Lancet
<https://www.thelancet.com/journals/lanpub/article/PIIS2468-2667(20)30282-6/fulltext>.
Hij heeft het specifieke model van Van den Broek niet bestudeerd, maar
beaamt dat uitbreiding van testprogramma’s weinig gezondheidswinst
oplevert wanneer vaccinatieprogramma’s al goed lopen, de kans op
infectie krimpt en een infectie veel minder ziekenhuisopnames en
sterfgevallen veroorzaakt.

    ‘Dit is /too late/, /too much/, en gericht op de verkeerde doeleinden’

‘Of Nederland op 1 juni al op dat punt is aangekomen valt niet met
zekerheid te zeggen, maar het helpt om modellen die de beslissing
onderbouwen openbaar te maken, zoals we dat in Engeland doen
<https://assets.publishing.service.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/975909/S1182_SPI-M-O_Summary_of_modelling_of_easing_roadmap_step_2_restrictions.pdf>.’
Nederland loopt behoorlijk achter op Engeland met vaccineren en Pouwels
maant daarom tot voorzichtigheid: ‘Hopelijk zal de zomer de verspreiding
van het virus afremmen, maar er is geen garantie: in India verspreidde
een nieuwe variant zich ondanks de zomerse temperaturen.’ 

Veldepidemioloog Amrish Baidjoe denkt dat het belangrijk is om ook
aankomende zomer zicht te houden op de ontwikkeling van het virus.
‘Blijf testen in de bestaande teststraten en voer voldoende
sequentieanalyses uit, zodat je de opkomst van nieuwe varianten tijdig
in de gaten hebt. Op die manier houd je ook een goed beeld op de
effectiviteit van vaccins tegen deze varianten.’

Dat is wat hem betreft een stuk nuttiger dan ‘testen voor toegang’ op
speciaal daarvoor uit de grond gestampte testlocaties. ‘Dit is /too
late/, /too much/, en gericht op de verkeerde doeleinden.’

-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/20210625/1a683a58/attachment-0001.html>