[D66] [JD: 119] Vraag het Marion (2) - Jan B Hommel
R.O.
juggoto at gmail.com
Mon Jun 21 07:43:07 CEST 2021
janbhommel.com <https://www.janbhommel.com/post/vraag-het-marion-2>
Vraag het Marion (2)
52-69 minutes
------------------------------------------------------------------------
/"Er is niets in de geschiedenis zo fragiel gebleken als de waarheid."/
/Jan B. Hommel. /
/"Truth is stranger dan fiction, but it is because fiction is obliged to
stick to possibilities; truth isn't."/
/Mark Twain/
/Ik eindigde mijn vorige blog "Vraag het Marion - 1" met het artikel van
Alina Chan (1). Dit artikel werd op 2 mei 2020 gepubliceerd als
pre-print, hoewel ik het zelf pas later onder ogen kreeg, simpelweg
omdat ik de mogelijkheid dat het SARS-CoV-2 virus aan het Wuhan
Institute of Virology (WIV) ontsnapt zou kunnen zijn voor erg
onwaarschijnlijk hield. Hoe naïef kan een mens zijn./
/Hier pik ik de draad weer op. /
Mistig Wuhan
Nadat Alina Chan zich in de eigenschappen van het SARS-CoV-2-virus had
verdiept, was het eerste aspect dat Chan opviel de opmerkelijke
genetische stabiliteit van het virus in de eerste fase van de pandemie.
Als een virus overspringt naar een nieuwe gastheer ondergaat het
relatief snel een aantal veranderingen in de genetische code - het RNA-
om zich zo snel aan te passen aan de nieuwe gastheer. Chan analyseerde
de veranderingen in het virale RNA van het SARS-virus kort nadat het
virus oversprong van de civetkat naar de mens. In deze analyse waren de
snelle veranderingen in het RNA duidelijk terug te vinden. Deze
ontwikkeling ontbrak bij het SARS-CoV-2-virus kort na de uitbraak. De
(ontbrekende) genetische evolutie in het RNA van het SARS-CoV-2-virus in
de eerste maanden na de uitbraak kwam niet overeen met de genetische
evolutie van het SARS-virus in de eerste maanden na de uitbraak in 2002.
De veranderingen in de genetische code van het SARS-CoV-2 virus kwamen
wel overeen met de de latere fase van de genetische evolutie van het
SARS virus. De voorzichtige conclusie van Alina Chan was dan ook dat het
SARS-CoV-2-virus ten tijde van de uitbraak in Wuhan al opvallend goed
aangepast was aan zijn nieuwe gastheer, de mens (1).
Een mogelijke verklaring die Alina Chan zelf in het door haar
gepubliceerde artikel geeft voor het ontbreken van de genetische
evolutie van het SARS-CoV-2 in de begiinfase, zou kunnen zijn dat een
'superspreader' bij het begin van de pandemie veel mensen tegelijkertijd
zou hebben besmet. In dat geval zou men echter ook andere mensen of een
tussengastheer met minder goed geadapteerde varianten van het virus
moeten kunnen identificeren, zoals dat ook bij SARS het geval was. Bij
de laatste werden varianten van het SARS-virus met een genetische opmaak
gevonden die minder goed aan de nieuwe gastheer waren aangepast, zowel
bij de mens als ook de civetkat. Bij het SARS-CoV-2 virus is die
tussengastheer tot op de dag van vandaag niet gevonden.
/Over de pangolin, de hofnar en de Koningin/
/De adepten van de zoönose theorie zijn van mening dat die
tussengastheer er mòet zijn, maar dat het tijd kost om die te vinden.
Dat zou dan een pangolin moeten zijn, een schubachtig diertje dat mieren
eet, en veel voorkomt in China. Dit diertje krijgt nu de schuld van de
pandemie van COVID-19, terwijl het arme beestje zich van geen kwaad
bewust was. Het is dan ook op de vlucht geslagen en is nog steeds
voortvluchtig. Kwade tongen beweren dat hij en zijn familie stiekem
meegevlogen zijn met de retourvlucht van Hare Koninklijke Hoogheid
Marion Koopmans, bij de terugkeer van haar uitstapje naar Wuhan. De
wetenschappelijke hypothese is dat hij in de rugzak van Marion gekropen
moet zijn, en dat kon ook goed, omdat die nog grotendeels leeg was. Op
de markt in Wuhan waren er namelijk geen snuisterijen meer te koop. Er
was zelfs helemaal niets meer te koop, zelfs geen frikadel. Diezelfde
kwade tongen beweren ook dat het pangolientje zich samen met zijn
familie nu ophoudt in de grotten van Remouchant. Helaas is het tot op
heden het Belgische leger en de Belgische politie niet gelukt om het
diertje te vinden. Een Belgische criminoloog heeft, na het grondig
bestuderen van de onverkwikkelijke situatie, gezegd dat het beestje zich
hoogstwaarschijnlijk ophoudt in dat deel van de grotten dat nog niet
doorzocht werd. Dat zal overigens nog wel even tijd in beslag nemen,
omdat men eerst nog agenten en soldaten moet zoeken die niet bang zijn
voor vleermuizen. Die angst hebben ze omdat een schild ze niet
beschermt, en de vleermuizen met knuppels maar moeilijk te raken zijn. /
/Koningin Marion Koopmans van het Virologisch Koninkrijk Erasmus heeft
uit arren moede via WhatsApp haar hofnar Maarten Keulemans gevraagd mee
te helpen zoeken, maar arme Maarten kon het diertje niet vinden in de
kantine van het bierteam van de journalistieke 5e klasse
zaterdagamateurs, en ook niet op de wetenschapsredactie van de
Geïllustreerde Toiletrol waar hij werkzaam is.. Welwillend als Maarten
is, wilde hij ook wel naar de grotten van Remouchant gaan om mee te
helpen zoeken, want Maarten is niet bang in het donker. Hij leeft zijn
leven lang al met een diepe duisternis in zijn hoofd. /
/Maar het was wel erg ver fietsen op zijn bierfietsje vanaf de
wetenschapsredactie van De Geïllustreerde Toiletol in Amsterdam, waar
Maarten elke dag een nieuwe Lofzang schrijft over Koningin Marion.
Voordat hij bij de grotten aangekomen zou zijn, zou het arme beestje
waarschijnlijk al lang achter slot en grendel zitten, diep in de
krochten van het paleis van Koningin Marion Koopmans, waar een Chinese
Au-pair het zou verzorgen, en een Chinese BOA het zou bewaken. /
Nog steeds mist in Wuhan.
Verder vergeleek Alina Chan de eerste genetische samples van het
SARS-CoV-2 virus welke bij mensen werden aangetroffen met de op de markt
in Wuhan genomen samples. Deze bleken exact gelijk te zijn, een sterke
aanwijzing dat het SARS-CoV-2-virus dat op de markt van Wuhan werd
aangetroffen van humane afkomst was, en niet van de op de markt
verhandelde dieren. Hoewel haar argumenten goed onderbouwd waren, was
Alina Chan in haar artikel bijzonder voorzichtig in haar conclusies en
noemde slechts dat, ongeacht de waarschijnlijkheid, de mogelijkheid dat
een niet-genetisch gemanipuleerd virus dat bestudeerd werd in het WIV
ontsnapt zou kunnen zijn uit het laboratorium.
Op 2 mei 2020 publiceerde Alina Chan het artikel op een pre-print
server, een server waarop artikelen worden geplaatst in afwachting van
/peer-review/. Overigens, deze peer-review die nu vaak als heilige graal
wordt gezien als bewijs voor de kwaliteit en betrouwbaarheid van een
artikel, laat in haar effectiviteit sterk te wensen over (2), en het is
zelfs de vraag of deze niet beter kan worden afgeschaft. Richard Smith,
tot 2004 editor bij de British Medical Journal, schreef al dat het
bewijs voor het nut van peer-review bijzonder schaars is, maar
daarenboven dat er een aanzienlijke hoeveelheid bewijs is voor de
stellingen dat de procedure traag is, duur, nauwelijks in staat om
fouten in artikelen op te sporen, voor een groot deel een loterij is,
gevoelig voor bias en misbruik, geen garantie tegen wetenschapsfraude
is, en contraproductief voor vernieuwing, omdat onderzoek dat niet
overeenkomt met de heersende wetenschappelijke doctrine vrijwel nooit
geaccepteerd en gepubliceerd wordt.
Voor wie nog twijfelt aan het nut van peer-review wil ik wijzen op twee
grote schandalen uit de recente geschiedenis: dat van de hoogleraar
interne geneeskunde Don Poldermans uit het Erasmus Medisch Centrum, die
als auteur meewerkte aan meer dan 600 artikelen, maar zijn database voor
een groot deel vulde met fictieve gegevens (3). Daarnaast waren vele
gegevens onvolledig en werden er vele onzorgvuldigheden geconstateerd in
door hem aangeleverde data. Ondanks dat werden de artikelen van hem na
peer-review zonder enige verdenking op fraude gepubliceerd. Ook de
hoogleraar Sociale Psychologie Diederik Stapel kon jarenlang zijn gang
gaan met voor het overgrote deel uit zijn wetenschappelijke dikke duim
gezogen 'wetenschappelijk' onderzoek, soms met de meest vreemdsoortige
bevindingen, resulterend in vele publicaties waarmee hij nationaal en
internationaal groot aanzien verworf (4). Ook nu was het niet de
peer-review die dit aan het licht bracht, maar nota bene zijn eigen
studenten die sterke twijfels hadden aan de onderzoeksresultaten van
Stapel.
Na de publicatie van Alina Chan op de pre-print server op 2 mei 2020,
werd deze 16 mei 2020 opgepikt door de Britse tabloid /The Daily Mail.
/Een dag later publiceerde Newsweek een artikel met de titel:
/'Scientists Shouldn’t Rule Out Lab as Source of Coronavirus, New Study
Says.' /
Dat was het moment dat, zoals Alina Chan het zelf formuleerde, '/shit
exploded everywhere' (5)/.
Al sinds het begin van de Corona-pandemie in januari 2020 waren er
verschillende experts die gealarmeerd werden door het bericht dat er een
uitbraak was van een nieuw coronavirus in Wuhan. Hoewel er geen bewijs
was voor een eventuele ontsnapping uit het WIV, klopte het plaatje,
aangezien de populatie van vleermuizen waarbij dergelijke coronavirussen
van nature voorkomen, meer dan 1600 kilometer van Wuhan verwijderd is.
Deze mogelijkheid werd echter al snel verworpen door de
wetenschappelijke gemeenschap, niet in de laatste plaats doordat enkele
toonaangevende wetenschappers uit het vakgebied nadrukkelijk voor het
voetlicht brachten dat zij deze mogelijkheid als uiterst
onwaarschijnlijk benoemden, overigens zonder hiervoor enig bewijs aan te
leveren. Peter Daszak, zoöloog en directeur van Eco-Alliance, een
non-profit organisatie, noemde het idee 'onzinnig' (5). Daszak had
jarenlang samengewerkt met Shi Zhengli, de viroloog die het WIV leidt,
bijgenaamd /the batwomen/, en is co-auteur van bijna een dozijn
artikelen waar ook Shi Zhengli als auteur aan meewerkte. Verder was het
Eco-Alliance dat onderzoek in het WIV financierde en geld van het
/National Institute of Health (NIH)/, met als directeur Anthony Fauci,
naar het WIV doorsluisde, Deze financiering werd door president Trump in
april 2020 stopgezet, nadat hierover vragen uit de rechts-conservatieve
werden gesteld tijdens een persconferentie (6). Anthony Fauci zou later
in een /hearing/ voor de Senaat bevestigen dat deze order tot het
stopzetten van de financiering van Eco-Alliance direct afkomstig was van
het Witte Huis
In juli 2020 werd deze beslissing door de NIH pro-forma teruggedraaid,
mits Peter Daszak aan een zevental voorwaarden zou voldoen. Deze
voorwaarden waren onder andere dat hij informatie zou verschaffen over
'patiënt 0', een onderzoeker van het WIV die spoorloos verdwenen zou
zijn. Verder zou hij ook informatie moeten geven over de de afname van
telefoonverkeer en wegblokkades rondom Wuhan in oktober 2019, zoals deze
door de Amerikaanse veiligheidsdiensten was geconstateerd (6). Dit zijn
over het algemeen geen vragen die aan een directeur van een non-profit
organisatie als EcoAlliance worden gesteld, vragen waarvan het overigens
maar zeer de vraag is of Peter Daszak deze zou kunnen (of willen)
beantwoorden. In essentie kwam het er op neer dat zijn onderzoek
stilgelegd was en dat dit vooralsnog zo zou blijven.
Na het verschijnen van de publicatie van Alina Chan werd ze hard
aangevallen door meerdere wetenschappers. Onder hen ook Daszak, die het
onderzoek van Chan op Twitter betitelde als '/floppy science'/. Het was
volgens hem '/een slechte fylogenetische studie met teveel
gevolgtrekkingen op basis van te weinig data, gedragen op een golf van
samenzweringstheorieën om hiermee het onderzoek een meer impact te
geven'./(5) Zijn kritiek op Twitter ging gepaard met veel uitroeptekens,
en hij deed onder andere de uitspraak dat een experiment dat door Chan
werd geciteerd onmogelijk uitgevoerd zou kunnen worden, en ook dat Chan
haar eigen data niet begreep. Een supporter van Daszak plaatste na deze
aanval op Chan een GIFje waarin een microfoon uit een hand valt, als
teken dat hiermee de discussie in het voordeel van Daszak was beslecht.
Het is de strategie van het alfa-mannetje op de top van de
wetenschapsberg die de hierarchie bewaakt en de lager geplaatste rebelse
leden in de wetenschappelijke apenkolonie hardhandig tot de orde roept.
De wereld van de wetenschap heeft vele kenmerken van een apenkolonie,
omdat slechts enkele instituten en individuen bepalen wiens artikelen
gepubliceerd worden, wie bepaalde posities krijgt en hoe de beschikbare
onderzoeksgelden verdeeld worden.
Als postdoc staat Alina Chan veel lager in de hierarchie dan Peter
Daszak, ondanks het feit dat ze werkzaam is aan het /Massachusetts
Institute of Technology (MIT), /een van de meest prestigieuze technische
universiteiten ter wereld. Niet voor niets zei ze ten overstaan van de
journalist van Boston Magazine die haar interviewde, half ernstig, half
als grap dat het artikel wel eens /career suicide /zou kunnen zijn.
Wellicht had Peter Daszak gedacht dat hij vanuit zijn onaantastbare
positie Alina Chan definitief het zwijgen had opgelegd. Dit was niet het
geval. Alina Chan deed datgene wat maar weinig jonge wetenschappers
aandurven. Ze diende Daszak van repliek. Ze antwoordde hem met de
enigszins cynische opmerking op Twitter; /'sorry to disrupt mike drop'/
, en gaf Daszak de link naar een artikel in Nature, een tijdschrift in
de top vijf van wetenschappelijke tijdschriften met de hoogste impact.
In dit artikel werd het experiment beschreven en uitgevoerd waarvan
Daszak beweerde dat het niet uitgevoerd kòn worden.
Daar bleef het niet bij. Vriendelijk maar beslist ontkrachte Chan elk
argument waarmee Daszak haar aangevallen had, en liet op elk punt zien
waar Daszak de fout inging met zijn argumentatie. Uiteindelijk bleef er
van Daszak's argumenten weinig anders over dan de stelling dat ze het
woord /isolaat /verkeerd gebruikt zou hebben. Daarop verwees Chan hem
vriendelijk naar de GenBank, de genetische database van de National
Institute of Health (NIH) waaruit deze term afkomstig was. Ze bood hem
aan het woord /isolaat/ te veranderen in elk woord dat hij wenste, maar
na deze laatste correctie van Chan deed Peter Daszak er verder het
zwijgen toe. Zijn argumenten waren zonder uitzondering allemaal
ontkracht, al sputterde hij nog wel verongelijkt dat Chan haar
resultaten '/over-interpreteerde'./
Een andere wetenschapper met harde kritiek Chan was de evolutiebioloog
Jonathan Eisen - hoogleraar aan de UC Davis - die, eveneens op zijn
Twitter-account, over het artikel van Chan liet weten dat hij de
/'analyse in deze studie in de verste verte niet overtuigend vond'/. Het
voornaamste verwijt dat hij Chan maakte was dat ze de veranderingen in
de genetische code van het SARS-CoV-2-virus na de uitbraak alleen met
die van het SARS-virus had vergeleken. Volgens Eisen was deze ene
vergelijking te weinig bewijs om te concluderen dat het SARS-CoV-2-virus
kort na de uitbraak al opvallend goed aan zijn nieuwe gastheer was
aangepast. Hij wilde meer bewijs zien voor de hypothese van Chan dat het
SARS-CoV-2 virus bij de uitbraak al optimaal aangepast was aan zijn
nieuwe gastheer, de mens.
Die mogelijkheid deed zich sneller voor dan Eisen had kunnen vermoeden.
Slechts enkele dagen later bleek dat in Denemarken het SARS-CoV-2-virus
van mensen naar nertsen was overgesprongen. De analyses van het
SARS-CoV-2-virus kort nadat het naar nertsen was overgesprongen lieten
precies datgene zien wat Chan al had voorspeld: het virus muteerde in de
eerste weken na het overspringen razendsnel om zich optimaal aan te
passen aan de nieuwe gastheer, in dit geval de nerts. Jonathan Eisen
erkende uiteindelijk dat er veel 'interessante analyses' waren in de
studie van Chan, en bood zich aan om samen aan een volgende versie van
het artikel te werken.
Rookgordijn
Daar bleef het niet bij: Alina Chan analyseerde meerdere studies, allen
afkomstig uit China, die, onafhankelijk van elkaar, sterk aan het
SARS-CoV-2 virus verwante coronavirussen vonden bij pangolins. Door deze
verschillende publicaties werd de indruk gewekt dat er een groot
reservoir van dergelijke nauw aan het SARS-CoV-2-virus verwante virussen
aanwezig is in deze populatie. Hiermee zou de hypothese dat het virus
afkomstig zou zijn van de markt in Wuhan aan kracht winnen, en zou het
aannemelijk zijn dat een zoönose - het overspringen van het virus van
dier naar mens - de juiste verklaring was voor de uitbraak.
Het eerst gegeven dat Chan opviel was dat bij al deze studies steeds een
klein aantal wetenschappers betrokken waren. Dit wekte de interesse van
Chan. Vervolgens analyseerde ze de genetische sequenties - de volgorde
van de bouwsteentjes in het RNA - van de in de verschillende studies
gerapporteerde genetische profielen. Ze kwam tot de ontdekking dat de
sequenties van een specifiek deel van het virus - het receptor binding
domain (RBD) van het spike-eiwit - van de in de verschillende studies
gerapporteerde genetische profielen exact gelijk waren. Dit terwijl als
het om verschillende aan SARS-CoV-2 verwante virussen zou gaan, er
kleine verschillen in de sequenties van het RBD gevonden zouden moeten
worden (22).
Door deze analyse van Chan werd met een aan zekerheid grenzende
waarschijnlijkheid ontkracht dat sterk aan het SARS-CoV-2-virus verwante
coronavirussen overvloedig aanwezig zijn in de populatie pangolins. Het
bleek dat de auteurs simpelweg dezelfde genetische database voor de
verschillende artikelen gebruikt had, gebaseerd op de analyse van
slechts èèn nauw aan het SARS-CoV-2 virus gerelateerd coronavirus, een
virus dat werd aangetroffen bij slechts enkele pangolins. Deze pangolins
waren in Zuid-China in beslag genomen door een anti-smokkel eenheid, en
men kon dan ook niet weten waar en wanneer deze dieren besmet waren
geraakt met het gevonden virus (21).
Een ander opvallend gegeven was het feit dat in meerdere van als
pre-print gepubliceerde studies niet gespecificeerd werd waar, wanneer
en bij welke dieren de gebruikte samples waren afgenomen. Ook ontbraken
bij de verschillende studies de noodzakelijke data die andere
wetenschappers onafhankelijk van elkaar in staat zouden stellen de in de
verschillende studies gepubliceerde genetische profielen te controleren.
Het was alsof de verschillende Chinese wetenschappers een bijzonder
lekkere taart hadden gebakken, maar vergeten waren de ingrediënten en
het recept te beschrijven waarmee de taart was bereid.
Verder vond Chan meerdere onzorgvuldigheden in de gepubliceerde studies.
Zo werden in één studie samples hernoemd, samples toegewezen aan de
verkeerde genetische profielen of er werd een genetisch profiel
opgesteld dat niet herleidbaar was tot èèn van de samples die afgenomen
waren. In èèn artikel maakten de auteurs het zelfs zo bont dat ze
stelden dat het virus zoals ze dat in hun artikel beschreven hadden, wel
eens hetzelfde virus zou kunnen zijn dat in een ander studie was
gevonden. Het kòn niet anders zijn dan hetzelfde virus, omdat men in
beide studies dezelfde genetische database gebruikte, opgebouwd uit de
gensequentie van hetzelfde virus, afkomstig van het kleine aantal in
beslag genomen dieren. Dit vermoedelijk om wederom de suggestie te
wekken dat het virus alom aanwezig was in de populatie pangolins.
Een andere opvallend gegeven is dat een genetische database van alle
coronavirussen die bij pangolins werden aangetroffen en in september
2019 werd ge-upload naar de server van de genetische database van het
National Center for Biotechnology Information (NCBI), in januari 2020
nogmaals ge-upload werd. Het is niet duidelijk of deze twee databases
identiek zijn.
Maar tot op de dag van vandaag zijn de diverse vragen die Chan stelde
naar aanleiding van haar analyse niet beantwoord.
In juni 2020 werden de analyses van Chan nog eens bekrachtigd: in een
studie van honderden op wildmarkten verhandelde pangolins werd geen
enkel coronavirus aangetroffen. Ook het hoofd van de Chinese CDC erkende
dat de markt in Wuhan naar alle waarschijnlijkheid niet de plek was waar
het SARS-CoV-2-virus van de daar verhandelde dieren op de mens was
overgesprongen. De pangolin-theorie, als ware het een Chinese vuurpijl
op het hoogste punt, knalde boven de markt van Wuhan uit elkaar: het
virus was met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet
overgedragen van de pangolin op de mens.
DRASTIC Research.
Alina Chan kwam nu pas goed op stoom. Ze ging verder met het eerdere
werk van het WIV en Peter Daszak kritisch onder de loep te nemen: met
als laatste auteur Shi Zhengli en als voorlaatste auteur Peter Daszak,
werd in februari 2020 het artikel in Nature gepubliceerd dat als eerste
het SARS-CoV-2 virus beschreef. In deze studie werd het genoom van het
SARS-CoV-2 virus vergeleken met het SARS-virus. De genetische
overeenkomst tussen deze twee virussen was overall slechts 79,6%, het
bewijs dat zij slechts in de verte familie van elkaar zijn (7).
Daarnaast werd in hetzelfde artikel het genoom van het SARS-CoV-2-virus
vergeleken met een ander, tot dan toe onbekend beta-coronavirus met de
naam RaTG13. De overall genetische overeenkomst van het SARS-CoV-2-virus
met dit RaTG13-virus was 96,2%. Dit betekende dat het RaTG13-virus veel
nauwer verwant is met het SARS-CoV-2-virus dan het SARS-virus. In het
artikel van Zhengli en Daszak werd slechts zijdelings benoemd dat dit
virus afkomstig was uit de provincie Yunnang in het zuiden van China.
In het artikel wordt ook beschreven dat het SARS-CoV-2-virus gekweekt
kon worden op Vero E6 cellen, iets om te onthouden omdat het aannemelijk
maakt dat ook het RaTG13 virus gekweekt zou kunnen worden, dit gezien de
grote gelijkenis met het SARS-CoV-2-virus. Verder vermeldt het artikel
niet waar het RaTG13 virus precies aangetroffen was en wanneer het virus
gesequenced was /(sequencen is het bepalen van de nucleotiden volgorde,
ofwel de volgorde van bouwsteentjes van het RNA)./ Deze studie waarin
het SARS-CoV-2 virus voor het eerst werd beschreven werd gepubliceerd op
3 februari 2020. Echter, pas in mei 2020 werd, zonder hier enige
ruchtbaarheid aan te geven, het volledige genoom van het RaTG13-virus
door het WIV ge-upload naar de genetische database van de NCBI. Verder
was er over dit RaTG13-virus niet eerder een publicatie verschenen, en
in het artikel van Zheng en Daszak uit 2020 waarin voor het eerst het
SARS-CoV-2-virus werd beschreven, werd evenmin een referentie gegeven
waarin beschreven werd waar en waneer het RaTG13 virus was aangetroffen.
De raderen van de tijd draaien terug naar 2016. In dat jaar verscheen er
een studie over het vòòrkomen van coronavirussen bij verschillende
vleermuissoorten in een verlaten mijnschacht in Moijang, eveneens in de
provincie Yunnang en wederom met Zhengli als laatste auteur. Naast
meerdere alfa-coronavirussen trof men ook twee tot dan toe onbekende
beta-coronavirussen aan bij vleermuizen. (8). Beta coronavirussen zijn
een kleine groep virussen - een subgenus - die sterk op elkaar lijken,
en waartoe ook SARS en het SARS-CoV-2 virus behoren. MERS behoort tot
een andere subgenus uit de grotere familie - het genus - van
coronavirussen.
Een van deze twee virussen werd CoV/4991 genoemd, en de genetische
sequentie van een klein stukje van het RNA van dit nog niet eerder
aangetroffen virus, het zogenaamde RdRp-gen, kwam voor slechts voor 78%
overeen met het SARS-virus. Het RdRp-gen van coronavirussen is een klein
stukje RNA dat sterk geconserveerd is, wat zoveel wil zeggen dat de
volgorde van de nucleotiden (bouwsteentjes) van het RNA van een
dergelijk gen nauwelijks verandert terwijl andere delen van het genoom
van het virus sneller muteren. Op deze manier kan de mate van
verwantschap tussen twee virussen vastgesteld worden.
De tijd brengt ons terug naar 2020: op zoek naar de oorsprong van het
SARS-Cov-2-virus werd wereldwijd de vraag steeds prangender waar haar
nauwst verwante familielid, het RaTG13-virus, haar oorsprong had. Shi
Zhengli gaf geen bevredigende antwoorden, en kwam met verschillende en
deels tegenstrijdige verklaringen. Dat wekte de interesse van meerdere
onderzoeksteams, waaronder de anonieme onderzoeksgroep DRASTIC (9). Dit
is een bonte verzameling mensen, met de meest uiteenlopende
achtergronden en vormen van expertise, die spontaan ontstond rondom een
anonieme Indiase man die zichzelf op Twitter /'the Seeker'/ noemt, en
als specialiteit heeft om in alle hoeken, kieren en gaten verborgen
informatie op het World Wide Web te achterhalen. Een ander anoniem lid,
Billy Bostickson, wiens twitter-icoontje een mishandelde aap uit een
laboratorium voorstelt, nam de coördinatie van het onderzoek op zich.
De aandacht van /the Seeker /werd voor het eerst getrokken door een blog
geschreven door Yuri Deiging, een zakenman die zich in de blog openlijk
afvroeg of het SARS-CoV-2 virus wellicht in het laboratorium zou kunnen
zijn ontstaan, bijvoorbeeld door het genetisch manipuleren van het
RTaG13-virus (10). The Seeker plaatste de blog op Reddit, hetgeen hem
prompt een permanente /ban/ opleverde. De irritatie hierover maakte hem
alleen nog maar nieuwsgieriger. Hij voegde zich bij een groep mensen
rondom Yuri Deiging op Twitter, mensen die bereid waren om deze
hypothese te bespreken en kennis uit te wisselen, waaronder zakenmensen,
ingenieurs en ook een microbioloog. Het was de start van de
DRASTIC-onderzoeksgroep.
Deze groep mensen raakte er steeds meer van overtuigd dat het
RaTG13-virus de sleutel vormde tot het oplossen van het raadsel hoe en
waar het SARS-CoV-2 virus was ontstaan. Een half dozijn van de mensen
rondom /the Seeker/ begonnen alle eerder verschenen artikelen van het
WIV miniteus door te nemen en het internet uit te kammen. In een lange
en indrukwekkende Twitterkabel rapporteerden ze hun bevindingen (11).
Ze stuitten op een artikel dat beschreef dat niet alleen het RaTG13
virus nauw verwant was aan het SARS-CoV-2 virus, maar op basis van
beperkte genetische data - het al genoemde RdRp-gen - ook het al eerder
genoemde CoV/4991-virus (12). Op het moment dat de auteurs van dit
artikel hun artikel aanboden voor publicatie, was het volledige genoom
van het RaTG13 virus nog niet beschikbaar in de database van het NCBI.
Dit zou een een goede verklaring kunnen zijn voor het gegeven dat men in
dit artikel niet de relatie legde tussen het CoV/4991-virus en het
RaTG13-virus. Voor de DRASTIC onderzoekers lag het vervolgens voor de
hand om het RaTG13-virus te vergelijken met het CoV/4991-virus. En zoals
men al enigszins had verwacht: de vergelijking van het RdRp-gen van deze
twee virussen leverde een 100% match op. Voor DRASTIC was de conclusie
duidelijk: het CoV/4991-virus en het RaTG13 virus was èèn en hetzelfde
virus. Zelfs de maand waarin de samples waren werden genomen waren
gelijk, juli 2012 (13).
Maar dat was nog alles. Het was Shi Zhengli zelf die als laatste auteur
vermeld staat bij de studie die het CoV/4991 in 2016 beschreef (14),
maar de naamsverandering van CoV/4991 naar RaTG13 niet vermeldde in de
publicatie van februari 2020 over het nieuwe SARS-CoV-2 virus. Ook de
studie uit 2016 waarin het CoV/4991-virus werd beschreven, werd niet
geciteerd in dit laatste artikel.
Eenmaal geconfronteerd met deze bevindingen, erkende Zhengli dat het
RaTG13 en het CoV/4991 èèn en hetzelfde virus was, en gaf als reden dat
het laboratorium voor het gemak het CoV/4991 hernoemd had naar RaTG13,
waardoor het beter aansloot bij de gangbare nomenclatuur. Ook Peter
Daszak werd om een verklaring gevraagd: hij gaf als reden dat het
CoV/4991-virus, alias het RaTG13-virus, te weinig overeenkomsten had met
SARS, en het virus werd ingeschat als weliswaar interessant, maar weinig
gevaarlijk. Daarom zou het virus in de vriezer zijn beland en min of
meer vergeten.
Deze verklaring van Daszek werd al snel afgeschoten door een ander lid
van DRASTIC, Francisco de Asis de Ribera, als wetenschapper
gespecialiseerd in data-analyses van grote hoeveelheden data. Zij liet
zien dat de - per abuis - door het WIV geuploade metadata bewees dat het
RaTG13/CoV4991-virus al in 2017/2018 gesequenced was, iets waar ook
Alina Chan al op gewezen had. Het volledige genoom werd echter pas in de
loop van 2020, na de uitbraak van het SARS-CoV-2 virus, geupload naar de
database van het NBCI. Het RaTG13 virus was dus allerminst vergeten,
zoals Daszak beweerde.
En dat niet alleen: in augustus 2020 verscheen een artikel met Daszak en
Zhengli als /senior authors/, waarbij 630 genetische sequenties van het
RdRp-gen van de verschillende coronavirussen werden beschreven. (15) Bij
het minutieus uitpluizen van de Supplementary Data van dit artikel
bleken er nog acht gensequenties gevonden te zijn die sterk op de
gensequentie van het RaTG13-virus leken, maar niet werden genoemd in het
artikel zelf. In een addendum bij het artikel uit februari 2020 (7)
bevestigde Zhengli deze bevindingen. (23) De vraag is echter of dit
addendum er ooit gekomen zou zijn zonder het speurwerk van DRASTIC.
De Mijnschachten van Mojiang
Aangezien de verklaringen van zowel Zheng als ook Daszak onbevredigend
waren gingen de onderzoekers van DRASTIC op zoek naar een betere
verklaring voor het gegeven dat zowel Zhengli als ook Daszak hadden
verzwegen dat het CoV/4991 èén en hetzelfde virus was als het RaTG13
virus. De zoektocht naar het juiste antwoord leidde naar een verlaten
kopermijn in Mojiang, Zuid-China (19).
In 2012 kregen 6 mannen een ernstige longontsteking nadat zij in die
oude kopermijn aan het werk werden gezet met de opdracht om een dikke
laag guano (uitwerpselen van vleermuizen) op te ruimen. Drie van hen
overleden. De onderzoekers van DRASTIC vroegen zich af of deze mannen
wellicht geïnfecteerd waren geraakt met een voorloper van het SARS-CoV-2
virus, bijvoorbeeld het RaTG13 virus.
In een portret van Zhengli in de Scientific American erkent ze dat ze in
inderdaad onderzoek heeft gedaan in de verlaten kopermijn van Mojiang
nadat de zes mannen ziek waren geworden, maar dat de oorzaak voor de
pneumonie en het overlijden van drie mannen een schimmelinfectie was en
niet door een infectie met een coronavirus (16). Dat was een verklaring
die de onderzoekers van DRASTIC niet goed konden plaatsen. Zij
vermoedden dat een SARS-achtig virus de arbeiders had gedood en dat de
WIV dit om èèn of andere reden verborgen wilde houden. Opnieuw gingen
zij op zoek naar een alternatieve verklaring voor wat er in de oude
kopermijn van Mojiang en daarna gebeurd kon zijn.
Dat er alsnog een exacte en gedetailleerde weergave ter beschikking kwam
van wat er in de verlaten kopermijn van Mojiang en in de periode daarna
was voorgevallen, was opnieuw te danken aan /the Seeker/. Het was hèt
moment dat hij de andere leden van DRASTIC kon laten zien over welke
enorme capaciteiten hij beschikte voor wat betreft het uit de donkere
krochten van het World Wide Web opdiepen van informatie die voor vrijwel
ieder ander verborgen bleef.
Kort daarvoor had hij al een grote Chinese database met academische
tijdschriften en proefschriften ontdekt met de naam CNKI. Hij doorzocht
deze database met behulp van Google Translate, met als zoekterm Mojiang,
gecombineerd met elke mogelijke term die hij kon bedenken en die hem op
een spoor konden zetten van wat er precies in de kopermijn van Mojiang
was gebeurd. Elke zoektocht leverde duizenden hits op, met een half
dozijn verwijzingen naar andere databases, eveneens bestaande uit
wetenschappelijke artikelen, proefschriften, afstudeerscripties en ook
nieuwsartikelen. Nacht na nacht haalde hij nauwkeurig de stofkam door de
resultaten, maar hij vond niets dat eventueel van belang kon zijn.
Juist op het punt dat hij zijn zoektocht wilde staken, vond hij waar hij
naar zocht: het was een absolute voltreffer. De vondst was een
afstudeerscriptie van een student genaamd Li Xu, studerend aan de
Kunming Medische Universiteit en had als titel: /”De Analyse van Zes
Patiënten met een Ernstige Longontsteking Veroorzaakt door Onbekende
Virussen”. /Deze afstudeerscriptie beschrijft nauwkeurig de loop van de
gebeurtenissen rondom de zes ’mijnwerkers’ in de verlaten kopermijn van
Mojiang. The Seeker plaatste een link naar de scriptie op Twitter zonder
er enige ruchtbaarheid aan te geven. Kort daarna sloot China de toegang
tot de CNKI database af. De vondst leidde niet tot grote media-aandacht,
iets wat the /Seeker/ wel had verwacht. Wel leidde het plaatsen van deze
link tot een forse uitbreiding van het team van DRASTIC, en de groep
werd door Billy Bostickson verdeeld in themagroepen om zich efficiënter
te kunnen richten op de verschillende aspecten van het mysterie.
Uit deze afstudeerscriptie van Li Xu bleek dat de eerste vier arbeiders
met hun werkzaamheden, die twee weken zouden duren, aanvingen op 2 april
2012. Op 16 april 2012 zouden ze hun werkzaamheden beëindigen. Een reden
voor de werkzaamheden werd niet vermeld. Tussen 10 en 16 april 2012
ontwikkelden deze mannen, in de leeftijd van 42, 45, 46 en 63 jaar,
symptomen passend bij een ernstige longontsteking. De tweede groep,
bestaande uit twee mannen van 30 en 32 jaar oud, begonnen hun
werkzaamheden op 22 april 2012, op het moment waarop de eerste groep al
ziekteverschijnselen had. Op 26 april 2012 werden hun werkzaamheden
abrupt voortijdig beëindigt omdat èèn van hen eveneens ziek was geworden.
Van vijf van de zes arbeiders werd in de scriptie benoemd dat zij eerst
lokaal medische hulp kregen, maar uiteindelijk werden alle zes arbeiders
overgeplaatst naar de Kun Ming Medische Universiteit, een kleine 350
kilometer verderop. Waarom dit gebeurde is de vraag omdat er twee
ziekenhuizen (veel) dichterbij Mojiang liggen. In het Universitaire
Ziekenhuis werd al snel alarm geslagen. De afstudeerscriptie vermeldt
dat na vijf van de zes opnames de dienstdoende dokter de ziektegevallen
meldde bij het Landelijke Departement voor Medische Zaken in China, met
als reden om een uitbraak van een ernstige infectieziekte te voorkomen.
Vervolgens werd dr. Xie Can Man - Hoofd van de Longafdeling van het
Instituut voor Respiratoire Ziekten van het 1e Geaffilieerde Ziekenhuis
van de Yat-Sen Universiteit in Guangzhou, provincie Guangdong -
geconsulteerd, een maand nadat patiënt #1 was overleden en èèn week
nadat patiënten #5 en #6, de mannen uit de tweede ploeg, uit het
ziekenhuis waren ontslagen. De patiënten #2, #3 en #4 lagen nog in het
ziekenhuis, met patiënt #2 in kritische toestand. Xie Can Man zag de
patiënten niet zelf, maar gaf adviezen via consulten op afstand.
Vanzelfsprekend werd er uitgebreid aanvullend onderzoek gedaan naar de
etiologie (oorzaak) van de ziekte, waaronder keelkweken, bloedkweken en
diverse /swabs/, waarbij ook op SARS werd getest. Alle testresultaten
waren negatief. Vervolgens was de conclusie van deze dr. Xie Can Man na
meerdere consultaties op afstand, dat er waarschijnlijk sprake was van
een schimmelinfectie, mogelijk Histoplasmose. Dit is een schimmel die
inderdaad een ernstige longontsteking kan veroorzaken, hoewel over het
algemeen alleen bij mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem.
Patiënt #2 overleed op 12 juni 2012. Een week erna, op 19 juni 2012,
werd Dr. Zhong Nan Shan, van hetzelfde instituut als dr. Xie Can Man en
China’s topspecialist in SARS, betrokken bij het beleid en de
behandeling van patiënten #3 en #4. Hij kwam al snel tot de conclusie
dat het om een SARS-like ziektebeeld kon gaan. Hij liet zowel patiënten
#3 en #4 als ook patiënten #5 en #6 testen op antistoffen tegen SARS. De
serologische testen werden uitgevoerd door het WIV en waren alle vier
positief. Uiteindelijk overleden drie van de zes ’mijnwerkers’. Obductie
werd niet toegestaan door de families, mogelijk uit religieuze
overwegingen.
In de afstudeerscriptie met als supervisor de SARS-expert Zhong Nan Shan
staat bij de conclusies dat ’/op basis van de bovenstaand beschreven
casussen en het daarop volgende onderzoek, het onbekende virus dat tot
de ernstig longontsteking leidde een SARS-like CoV virus zou kunnen
zijn, afkomstig van vleermuizen’. /Vervolgens vermeldt de scriptie
expliciet dat ’/een artikel gepubliceerd in Science Magazine in 2005
door de wetenschappers Shi Zhengli and Zhang Shu Yi van het Wuhan
Institute of Virology als conclusie had dat SARS-like Coronovirussen met
vleermuizen als gastheer, niet op mensen overdraagbaar zijn. *Deze
contradictie wijst op het belang van deze zes casussen.*/ Verder geeft
de scriptie als specifieke aanbeveling dat /’gegeven het feit dat alle
zes patiënten blootgesteld werden aan vele vleermuizen en grote
hoeveelheden uitwerpselen, en ook de geur van de uitwerpselen inademden,
het belangrijk is samples te nemen van de levende vleermuizen en hun
fecaliën./
In een proefschrift van een promovendus onder begeleiding van het hoofd
van de Chinese CDC, Gao Fu, wordt echter een andere conclusie getrokken:
/”Daarom is de oorzaak van de uitbraak in de verlaten kopermijn van
Mojiang niet duidelijk. Ondanks de inspanningen van vele partijen, is
het tot nu toe een niet-opgelost vraagstuk”. /
Deze conclusie is verbazingwekkend, allereerst omdat het de mening van
China's top-expert in SARS - Zhong Nan San - volledig negeert, evenals
de door hem verrichte diagnostiek. Deze conclusie negeert ook de
uitslagen van de in het WiV verrichte serologische testen, die bij de
vier nog levende arbeiders antilichamen tegen SARS-virus aantoonden,
nadat deze in eerste instantie negatief waren. Ook negeert deze
conclusie dat de onderzoekers van het WIV inderdaad de suggestie volgden
van deze Zhong Nan San, om samples te nemen van de vleermuizen in de
verlaten kopermijn van Mojiang. Wellicht nog het belangrijkste argument
is dat een onderzoeksgroep uit het WIV, waaronder wederom Shi Zhengli,
in een publicatie uit 2013 in Nature twee nog niet eerder aangetroffen
SARS-like virussen bij vleermuizen beschreven die de ACE-2 receptor
gebruiken om zich toegang tot menselijke cellen te verschaffen, zoals
ook SARS dat doet (17). De studie beschrijft dat het gelukt was één van
deze twee virussen te kweken op Vero E6 cellen. De conclusie van dit
artikel was dat dit virus wellicht zonder tussengastheer rechtstreeks op
mensen zou kunnen overspringen. Deze publicatie uit 2013 werd gevolgd
door een publicatie uit 2015, nu in Nature Medicine (18), waarvan de
conclusie luidde /’dat er een potentieel risico bestaat op een
hernieuwde uitbraak van SARS, afkomstig van in vleermuizen-kolonies
circulerende coronavirussen/’. Belangrijk is om te vermelden dat in deze
studie volledig synthetisch een infectieus recombinant virus werd
gemaakt. Het is heel goed mogelijk dat daar de Doos van Pandora al op
een kier werd gezet.
Het was deze verlaten kopermijn in Mojiang waar de samples werden
verzameld waaruit het CoV/4991-virus, also known as het RaTG13-virus,
werd geïsoleerd, de meest nauwe verwant van het SARS-CoV-2 virus. Een
belangrijk detail is dat van het RaTG13 alleen het genetisch profiel
werd ge-upload naar de database van het NCBI, en de ruwe data en de
analyses zelf niet werden gepubliceerd. Hierdoor kan niet uitgesloten
worden dat de Chinese wetenschappers het genetisch profiel van het
CoV/4991-virus zo hebben gemanipuleerd dat de indruk gewekt zou worden
dat de verschillen tussen het RaTG13-virus en het SARS-CoV2-virus op
natuurlijke wijze zouden zijn ontstaan. Dit door at random nucleotiden
(de bouwsteentjes van het RNA) te wijzigen zonder de functie van het
virus aan te tasten. Dit zou goed kunnen verklaren waarom er tussen het
SARS-CoV-2-virus en het RaTG13-virus ongeveer 1000 nucleotiden verschil
zit in het RNA, waarbij de verschillen at random over het RNA verdeeld
zijn. Dit werd door diverse westerse wetenschappers, waaronder ook
Marion Koopmans, als argument aangevoerd dat het SARS-CoV-2 op
natuurlijke wijze zou zijn ontstaan en niet gemanipuleerd zou zijn. Ook
een wetenschapper met de naam Kristian G. Anderson voerde dit als
argument aan, terwijl hij beter had kunnen en beter had moeten weten
(24, 25), aangezien het de onderzoekers van het WIV al in 2015 gelukt
was om volledig synthetisch een recombinant infectieus virus te
produceren. Op deze Kristian Andersen en zijn relatie met Peter Daszek
kom ik deel drie van deze serie nog uitgebreid terug.
In tegendeel, het moet voor de onderzoekers van het WIV niet moeilijk
geweest zijn om deze op het oog willekeurige mutaties in het
SARS-CoV-2-virus of het RaTG13-virus te introduceren. De methode die
hiervoor gebruikt wordt is algemeen bekend en wordt /site directed
mutagenesis /genoemd, en wordt zelfs als commercieel pakket aangeboden
door verschillende fabrikanten. Bij deze methode valt achteraf niet meer
te achterhalen dat het gaat om genetische manipulatie, en elke
willekeurige nucleotide in het RNA van een virus kan op deze manier
veranderd worden. Omdat voor het RaTG13-virus alleen het volledige
genoom bekend is, maar de brondata en de analyses niet beschikbaar zijn,
valt niet te achterhalen hoe het genetisch profiel tot stand is gekomen.
Daarom wordt in een pre-print commentaar gepleit om alle
wetenschappelijke artikelen met als onderwerp het RaTG13-virus terug te
trekken omdat ze onbetrouwbaar zijn en potentieel ondeugdelijk. (20)
En daarmee kom ik terug op een eerdere stelling: als het lukte om het
SARS-CoV-2- virus te kweken op Vero E6 cellen, als nauwe verwant van het
RaTG13 virus, en het lukte ook al in 2013 met een coronavirus dat de
ACE-2 receptor gebruikte als toegangspoort, is het weinig aannemelijk
dat dit niet ruim voor 2020 gelukt zou zijn met het
RaTG13/CoV/4991-virus, eveneens in tegenspraak met uitspraken van Marion
Koopmans dat het de onderzoekers van het WIV slechts in drie gevallen
gelukt zou zijn om een virus te kweken.
Hoewel in de jaren na 2013 een virale infectie als oorzaak voor de dood
van drie van de zes arbeiders in de verlaten kopermijn van Mujiang als
veel waarschijnlijker werd beschouwd dan een schimmelinfectie -
schimmels waarvoor Zhengli overigens nooit enige belangstelling heeft
getoond - is het opvallend dat het WIV zo terughoudend is om dit als
mogelijke oorzaak zelfs maar te overwegen. In tegenstelling, in de
context van COVID-19, is het standpunt van het WIV overeenkomstig het
officiële narratief dat coronavirussen, met als gastheer de vleermuis,
vaak overspringen naar andere gastheren, en in potentie ook naar de
mens, en daarom potentieel tot nieuwe uitbraken van een SARS-epidemie
kunnen lijden.
Eveneens opvallend is dat Eco-Alliance zelf enkele artikelen en
simulaties publiceerde waarin ze op het gevaar wezen van nieuwe
uitbraken veroorzaakt door het overspringen van een SARS-achtig
coronavirus op de mens, via de uitwerpselen van vleermuizen. In deze
publicaties wordt echter met geen woord gerept over de gebeurtenissen in
de kopermijn van Mojang.
Laatste Woord
Maar Shi Zhengli werd nog verder in het nauw gebracht door DRASTIC. In
januari 2021 sloeg /the Seeker/ opnieuw toe, en deze keer zonder dat het
hem veel moeite kostte. Hij ploos een database uit die gehost werd door
China's Ministerie van Wetenschap en Technologie, en zocht naar alle
promoties en afstudeerscripties met als promotor of begeleider Zhengli.
Hij vond er drie. Voorzover er nog enige twijfel bestond over het
rookgordijn dat het WIV had opgetrokken om haar ware intenties en de
loop van geschiedenis te verbergen, verdween deze als sneeuw voor de zon
door deze drie thesen.
Uit de inhoud bleek dat de onderzoekers van de WIV zelf nooit geloofd
hebben dat een schimmel de oorzaak was van het overlijden van de drie
mijnwerkers, in tegenspraak met de uitspraken van Zhengli in Science
Magazine (16). In tegendeel, ze waren zo bang voor een nieuwe uitbraak
van een SARS-achtig virus, dat ze zelfs het bloed van bewoners uit
omgevende dorpen van de kopermijn in Wujiang testten op het virus.
Bovendien waren ze wel degelijk al ver voor de uitbraak van COVID19 in
2019 op de hoogte van het feit dat er nog acht gensequenties waren
gevonden van SARS-like virussen in de kopermijn van Mujiang, iets wat
onderzoekers in de beginfase van de pandemie had kunnen helpen het
SARS-CoV-2 virus beter te begrijpen. Ze hielden die informatie echter
voor zichzelf.
Niet lang nadat DRASTIC deze bevindingen naar buiten bracht, begonnen
wetenschappers, politici en zelfs de mainstream media - behalve dan in
Nederland - de mogelijkheid serieus te overwegen dat het
SARS-CoV-2-virus uit het lab van Wuhan ontsnapt zou kunnen zijn. Het
leidde er toe dat president Biden de Amerikaanse Veiligheidsdiensten
opdracht gaf/'hun inspanningen te verdubbelen om informatie te
verzamelen en te analyseren die ons dichter bij een definitieve
conclusie kan brengen. /Daarnaast zei Biden dat de VS samen met haar
bondgenoten China onder druk te zetten en China te dwingen om mee te
werken aan een uitgebreid, transparant en evidence-based internationaal
onderzoek en toegang te geven tot alle relevante data en bewijs.
China reageert ijskoud op dit verzoek. Het zal waarschijnlijk nooit
meewerken aan een dergelijk onderzoek. Maar het is duidelijk dat een
centrum als het WIV een uitbraak kan veroorzaken en dat dit opnieuw zou
kunnen gebeuren. De wetenschap faalde op een verbijsterende en
verontrustende manier, waar the Seeker en DRASTIC wel slaagden. Het laat
de enorme kracht zien van mensen die weten waar informatie op het World
Wide Web te vinden is en deze kunnen analyseren. De wetenschap heeft
niet meer het alleenrecht op data en kennis, maar weet het oog van
mensen als the Seeker en onderzoeksgroepen als DRASTIC op zich gericht.
/Na terugkomst van Hare Majesteit Koningin uit Wuhan voelde ze zich niet
meer zo in haar hummetje. In haar afwezigheid was er een koud briesje
opgestoken dat haar nu deed rillen. Ook begon de kasteelgracht
weerzinwekkend te stinken, omdat het Twitterkanaal er op draineerde en
dit kanaal in de afgelopen maanden erg vies was geworden omdat het
klootjesvolk uit frustratie met haar regeringsbeleid er steeds meer in
pisten en poepten. Verder kreeg ze alleen maar boze brieven toegestuurd
en werden door een onbekende groep mensen elke nacht brandnetels en
stekelige distels bij de poort van haar Koninklijke Paleis neergelegd,
bij wijze van afkeuring van haar leiderschap. Bovenop deze hoop distels
en brandnetels werd steeds een knuffeldier aangetroffen, en steeds was
dit een hommel./
/Koningin Marion was daarom wel toe aan wat vertier en ookmoesten er nog
enkele onverkwikkelijke zaken afgehandeld worden. En dus riep ze op een
zekere dag naar haar hofhouding:/
/”Roep de Hofnar!”/
/Helaas was Maarten Keulemans net op zijn bierfietsje weggefietst van de
wetenschapsredactie van de Geïllustreerde Toiletrol, op weg naar de
kantine van het bierteam van de 5e klasse journalistieke
zaterdagamateurs, nadat hij die ochtend nog een hoogstaand journalistiek
hatseflatsje en een excellent beschouwend hutseflutsje had geschreven.
Eenmaal aangekomen bij de kantine kreeg hij te horen dat hij zich
onmiddellijk moest vervoegen op het Koninklijke Paleis van Koningin
Marion. Ditmaal volstond een opdracht via Whats-App niet. En dus fietste
Maarten zo snel als hij kon terug van de kantine naar het Paleis van de
Koningin./
/Daar kreeg hij van Koningin Marion de opdracht een nieuw beschouwend
hutseflutsje te schrijven, waarin hij de geruchten moest ontkrachten dat
er een virus ontsnapt was uit de kelder van een Keizerlijk Virologisch
Paleis van een bevriend staatshoofd, Xi-jinping. Hij moest het
klootjesvolk duidelijk maken dat er in deze kelder weliswaar vele
genetische codes opgeslagen lagen van heel veel virussen, maar dat er
geen complete infectieuze virussen aanwezig waren, en al helemaal geen
levende vleermuizen. /
/En dus stapte Maarten weer op zijn bierfietsje en fietste zuchtend en
steunend terug naar de dependence van het Virologisch Koninkrijk
Erasmus, de wetenschapsredactie van de Geïllustreerde Toiletrol.
Koningin Marion had hem vorige week nog beloofd dat hij binnenkort echt
zijn welverdiende vakantie mocht nemen, en dan zou hij gaan kamperen in
de wilde natuur van het journalistieke achterlijkland, ver van hier.
Maar blijkbaar was ze dat al weer vergeten./
/Koningin Marion had haar hofnar goed geïnstrueerd: hij moest de trouwe
lezers van de Geïllustreerde Toiletrol voor eens en voor altijd
duidelijk maken dat er gèèn, ik herhaal, gèèn levende vleermuizen in het
laboratorium van Wuhan huisden. Helemaal niet. Echt niet. En al helemààl
geen complete infectieuze virussen. Hij moest opschrijven dat er in de
kelder van het Keizerlijk Virologish Paleis van het bevriende
Staatshoofd in Wuhan alleen vleermuizenpoepjes werden bewaard. En daar
maakten ze dan weer nog kleinere vleermuizenpoepjes van, RNA-poepjes. En
al die poepjes werden dan in een spreadshitbestandje gezet. En daar
stonden echt alleen genummerde vleermuizenpoepjes in, geen genummerde
vleermuisjes, laat staan genummerde echte virusjes. Echt niet!/
/Dat kon natuurlijk ook niet: sinds de Grottenkoningin van Wuhan en
minnares van Xi-Jinping, de vleermuisvrouw Shi Zhengli, haar hofnarren
in de mijn aan het werk had gezet, gold er een ochtendklok voor alle
vleermuisjes. En de vleermuisjes mochten pas gaan slapen als ze zich
eerst langs de vleermuizenpoepjesanalist waren gegaan, hun bevallige
kleine billetjes naar achter en omhoog hadden gestoken zodat de
vleermuizenpoepjesanalist hen een swabje in het anusje kon steken./
/En natuurlijk zou het theorie mogelijk kunnen zijn dat er èèn van de
vleermuisjes in een rugzakje van èèn van de vleermuizenpoepjesanalisten
was gekropen, omdat een verveeld vleermuisje ook wel eens de grote stad
wilde zien. Maar helaas, Chinese BOA’tjes controleerden bij de uitgang
van de mijn alle vleermuisjes op een geldig
vleermuizenpoepjespaspoortje. En als het vleermuisje dat niet kon laten
zien, knuppelden ze het vleermuisje genadeloos terug in de grot. Laat
dat maar aan een Chinese BOA’tjes over! /
/En geen van de vleermuisjes had zo’n vleermuizenpoepjespaspoortje, al
was het maar omdat er een paar miljoen vleermuizenpoepjes zoek waren
geraakt, nadat ze uit het spreadshitje waren geglibberd. Kortom, er was
geen ènkel vleermuisje dat uit de mijn kon ontsnappen en naar Wuhan kon
vliegen. En bovendien, dat was hèèl erg ver vliegen, nog veel verder dan
Maarten op zijn bierfietsje naar de grotten van Remouchants zou moeten
fietsen om daar een voortvluchtig miertjesetend pangolientje te vinden.
En daar hadden de vleermuisjes ècht helemaal geen zin in. Het was gewoon
te ver, de reis zou in een rugtasje afgelegd moeten worden../
/Vanzelfsprekend had de hofnar zich keurig van zijn taak gekweten, omdat
hij Koningin Marion niet wilde teleurstellen. Hij had zelfs extra zijn
best gedaan, want als hij deze opdracht niet tot een goed einde zou
brengen zou uitstoting uit het Virologisch Koninkrijk van Koningin
Marion dreigen. /
/Hij had zichzelf dan ook opnieuw overtroffen. Hij had nu werkelijk een
briljant journalistiek hutseflutsje geschreven dat de volgende dag in de
Geïllustreerde Toiletrol zou verschijnen.. Hij had alles vermeld wat
Koningin Marion hem had gedicteerd, daarna het hutseflutsje nog een keer
aan Koningin Marion laten lezen. Via WhatsApp had hij zelfs Keizer
Xi-Jinping en Grottenkoningin en vleermuisvrouw Shi-Zhengli het
journalistieke juweeltje laten controleren of er toch niet wat kleine
foutjes in geslopen waren. Natuurlijk bleek dat niet het geval te zijn,
dat zou Maarten niet laten gebeuren, daar zorgde hij als trots lid van
de vijfde klasse journalistieke zaterdagamateurs wel voor./
/En daarmee werd het de Waarheid. De Grote Waarheid zoals die al
anderhalf jaar alleen in de Geïllustreerde Toiletrol te lezen viel. De
Grote Waarheid, gedicteerd door Kongingin Marion herself, en
gecontroleerd door Keizer Xi-Jinping en Grottenkoningin Zhengli. Daar
zouden de lezers van de Geïllustreerde Toiletrol niet aan twijfelen,
zoveel was zeker./
/Helaas bleek dat de Chinese BOA’tjes hun taak ernstig verzaakt hadden.
Ze konden er zelf eigenlijk niets aan doen, omdat ze stoned geworden
waren van de grote hoeveelheden vleermuizenpoepjes. Hierdoor bleken er
rugtassen vol met vleermuisjes ontsnapt te zijn aan de mijn van Mojiang,
die allemaal op reis gingen naar Wuhan. Het voornemen van de vleermuisjs
was om op neo-liberale wijze hun vleermuizenpoepjes en de bij zich
gedragen virusjes wilden verkopen op de plaatselijke markt, die direct
naast het Keizerlijke Virologische Paleis van het bevriende staatshoofd
van Koningin Marion lag. /
/Dat stonden de Chinese Autoriteiten natuurlijk niet toe, omdat dit in
strijd is met de Aloude Communistische Tradities van het Keizerrijk. Die
Tradities gelden natuurlijk ook voor de vleermuisjes in de grote stad.
En dus werden de vleermuisjes ondergebracht in het grote Keizerlijke
Virologische Paleis van Wuhan, waarvan de kelder voor de gelegenheid
werd omgebouwd tot een vleermuisjeshotelletje, met vele luxe ingerichte
kamertjes, en waar het de vleermuisjes aan niets tekort kwam. Zelfs hun
vleermuizenpoepsjestoilet werd twee keer dag schoongemaakt. Er was maar
èèn ding dat ze niet goed beviel en dat was dat ze ook hier elke ochtend
een swabje tussen hun billetjes geduwd kregen en af en toe een ander
virusje kregen om bij zich te dragen. Dat was vervelend, maar verder
vonden de vleermuisjes eigenlijk alles best. Er was licht, er was eten
en het was er gezellig./
/De BOA’tjes intussen werden verplicht op nascholing gestuurd, naar
dezelfde onderwijsinstantie waar ook de de nascholing voor de Oeigoeren
georganiseerd werd. Zij werden daar onderwezen in de Aloude
Communistische Tradities zodat zij verder door het leven zouden kunnen
gaan als gegoede Chinese staatsburgers. Het was een heel divers en
uitgebreid onderwijsprogramma dat ze kregen aangeboden, met veel
audiovisuele ondersteuning, al was het volume daarvan erg hoog, Verder
werden ook vele gastdocenten uit Noor-Korea en Rusland ingevlogen. Dit
omdat Keizer Xi-Jinping hechtte aan gelijke kansen voor iedereen, ook
voor de Oeigoeren. En natuurlijk gold dit ook voor de vleermuisjes, al
moest daar nog een scholingsplan met slechts vier letters voor
geschreven worden, de C, de G, de A en de U. Meer letters kenden de
vleermuisjes helaas niet. /
/En zo eindigt het sprookje van Koningin Marion en haar hofnar Maarten.
Eind goed, al goed./
/Hoewel… Misschien kwam er nog een derde deel? Wie zal het zeggen./
In het derde en laatste deel van deze serie zal ik de rol van Peter
Daszak bespreken, de centrale spin in het web dat door hem Eco-Alliance
en het WIV werd gesponnen, met behulp van vele anderen. Daarin zal ik de
relaties naar de andere hoofdrolspelers uit de doeken doen, voorzover
die nog niet bekend zijn.
Verder zal ik de politieke missie, want dat was het, naar Wuhan
nauwkeurig onder de loep nemen, met als deelnemers wederom Peter Daszak,
maar zoals bekend mag zijn ook Marion Koopmans. Hiermee kom ik aan het
eind van deel 2 van "Vraag het Marion."
1.
SARS-CoV-2 is well adapted for humans. What does this mean for
re-emergence?
_https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2020.05.01.073262v1.full_
<https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2020.05.01.073262v1.full>
2.
_https://blogs.bmj.com/bmj/2021/02/01/richard-smith-peer-reviewers-time-for-mass-rebellion/_
<https://blogs.bmj.com/bmj/2021/02/01/richard-smith-peer-reviewers-time-for-mass-rebellion/>
3.
_https://www.nrc.nl/nieuws/2016/02/20/fall-out-van-een-fraudezaak-1590032-a333245_
<https://www.nrc.nl/nieuws/2016/02/20/fall-out-van-een-fraudezaak-1590032-a333245>
4.
_https://www.nrc.nl/nieuws/2012/11/28/kijk-hier-mee-met-de-persconferentie-over-de-onderzoeksfraude-van-diederik-stapel-a1439585_
<https://www.nrc.nl/nieuws/2012/11/28/kijk-hier-mee-met-de-persconferentie-over-de-onderzoeksfraude-van-diederik-stapel-a1439585>
5.
_https://www.bostonmagazine.com/news/2020/09/09/alina-chan-broad-institute-coronavirus/_
<https://www.bostonmagazine.com/news/2020/09/09/alina-chan-broad-institute-coronavirus/>
6.
_https://www.vanityfair.com/news/2021/06/the-lab-leak-theory-inside-the-fight-to-uncover-covid-19s-origins_
<https://www.vanityfair.com/news/2021/06/the-lab-leak-theory-inside-the-fight-to-uncover-covid-19s-origins>
7.
Addendum: A pneumonia outbreak associated with a new coronavirus of
probable bat origin. Nature, 579, pages 270–273 (2020)
_https://www.nature.com/articles/s41586-020-2951-z_
<https://www.nature.com/articles/s41586-020-2951-z>
8.
Coexistence of multiple coronaviruses in several bat colonies in an
abandoned mineshaft. Virol Sin. 2016 Feb;31(1):31-40.
_https://link.springer.com/article/10.1007/s12250-016-3713-9_
<https://link.springer.com/article/10.1007/s12250-016-3713-9>
9.
_https://drasticresearch.org_ <https://drasticresearch.org/>
10.
_https://www.newsweek.com/exclusive-how-amateur-sleuths-broke-wuhan-lab-story-embarrassed-media-1596958_
<https://www.newsweek.com/exclusive-how-amateur-sleuths-broke-wuhan-lab-story-embarrassed-media-1596958>
11.
_https://twitter.com/luigi_warren/status/1259826618442235909_
<https://twitter.com/luigi_warren/status/1259826618442235909> Begin
bij Luigi Warren, 1/Thesis.
12.
RNA based mNGS approach identifies a novel human coronavirus from
two individual pneumonia cases in 2019 Wuhan outbreak. Emerg
Microbes Infect. 2020; 9(1): 313–319
_https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7033720/_
<https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7033720/>
13.
_https://www.preprints.org/manuscript/202005.0322/v2_
<https://www.preprints.org/manuscript/202005.0322/v2>
14.
Ge, X. Y. /et al. /Coexistence of multiple coronaviruses in several
bat colonies in an abandoned mineshaft. /Virol. Sin. /31, 31-40,
doi:10.1007/s12250-016-3713-9 (2016)
_https://link.springer.com/article/10.1007/s12250-016-3713-9_
<https://link.springer.com/article/10.1007/s12250-016-3713-9>
15.
Origin and cross-species transmission of bat coronaviruses in China.
Nature Communications, Article number: 4235 (2020)
_https://www.nature.com/articles/s41467-020-17687-3_
<https://www.nature.com/articles/s41467-020-17687-3>
16.
_https://www.scientificamerican.com/article/how-chinas-bat-woman-hunted-down-viruses-from-sars-to-the-new-coronavirus1/_
<https://www.scientificamerican.com/article/how-chinas-bat-woman-hunted-down-viruses-from-sars-to-the-new-coronavirus1/>
17.
Isolation and characterization of a bat SARS-like coronavirus that
uses the ACE2 receptor. Nature, 503, pages 535–538 (2013)
_https://www.nature.com/articles/nature12711_
<https://www.nature.com/articles/nature12711>
18.
A SARS-like cluster of circulating bat coronaviruses shows potential
for human emergence. Nature Medicine, 21, pages 1508–1513 (2015)
_https://www.nature.com/articles/nm.3985_
<https://www.nature.com/articles/nm.3985>
19.
_https://gillesdemaneuf.medium.com/wiv-ecohealth-the-mojiang-miners-cases-and-a-bat-sampling-trip-in-april-2012-74be5c2e0a0a_
<https://gillesdemaneuf.medium.com/wiv-ecohealth-the-mojiang-miners-cases-and-a-bat-sampling-trip-in-april-2012-74be5c2e0a0a>
20.
All journal articles evaluating the origin or epidemiology of
SARS-CoV-2 that utilize the RaTG13 bat strain genomics are
potentially flawed and should be _retract.https://osf.io/wy89d/_
<https://osf.io/wy89d/>
21.
_https://twitter.com/Ayjchan/status/1320353622006374400_
<https://twitter.com/Ayjchan/status/1320353622006374400>
22.
Single source of pangolin CoVs with a near identical Spike RBD to
SARS-CoV-2.
_https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2020.07.07.184374v1.full.pdf_
<https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2020.07.07.184374v1.full.pdf>
23.
Addendum: A pneumonia outbreak associated with a new coronavirus of
probable bat origin. Nature, 2020
Dec;588(7836):E6_https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33199918/_
<https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33199918/>
24.
The proximal origin of SARS-CoV-2. Nature Medicine; Volume 26, April
2020, pages 450–455.
_https://www.nature.com/articles/s41591-020-0820-9_
<https://www.nature.com/articles/s41591-020-0820-9>
25.
_https://nicholaswade.medium.com/origin-of-covid-following-the-clues-6f03564c038_
<https://nicholaswade.medium.com/origin-of-covid-following-the-clues-6f03564c038>
-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/20210621/fec1487f/attachment-0001.html>
More information about the D66
mailing list