[D66] D66 zwijgt over dames

[Henk Vreekamp]

Democs,

Bij de berichtgeving over die twee Amerikaanse presidentsconventies valt me op dat in NL wordt gezwegen over het feit dat schreeuwlelijk Trump in de peilingen (of is het dankzij debilisme inmiddels al: pijlingen) al een flink aantal punten voorligt op opoe Clinton. Is dit zo’n onwelgevallig nieuws? Die Trump heeft het totnutoe met bluffen en overschreeuwen aardig gered, als een vulgaire versie van onze Fortuyn en diens schaduw Ome Geert Wilders. Als eenvoudige links-liberaal kan ik dat nog wel begrijpen: politiek is behalve inhoud ook een kwestie van toneeltalent. Trump verdient een Oscar en een schop onder z’n kont.

Een ander chapiter vormen de profiteurs van ons rechts-feminisme: Merkel (heet eigenlijk heel anders: ze test elke keer als ze uitreist even de douane), May en Clinton.

1. Tot voor een jaar kon ik de Duitse Merkel nog wel waarderen: ze zette een stel (mannelijke en vrouwelijke) blaaskaken schaakmat – opruimen, dumpen ontvuilt het politieke landschap. Chapeau! Maar ja toen kreeg ze psychisch last van haar opvoeding als domineesdochter. Zij spreidde haar enorme armen voor de meer gefortuneerde slachtoffers van bombardementen in Syrië (de paupers verblijven immers in Turkije en Libanon). Wou ze een barmhartige daad verrichten, verloor ze al direct haar christelijke aanhang in Zuid-Duitsland en daarna die van de helft van de seculiere sociaal-democratische kiezers. Ethiek als ramkoers...

2. Dan arriveert recent een andere domineesdochter, en wel op de hoofdzetel te London. Dame May heeft al jaren als minister binnenlandse zaken effectief vluchtelingen geweerd uit Groot-Brittannië. Voor haar carrière heeft ze, zo melden de annalen verder, zelf geen kinderen willen krijgen. Opoffering en hardvochtig beleid gaan hier hand in hand. Haar mannetje heeft ze, als ik me de inwijdingsbeelden goed herinner, nog net niet opgegeten -  maar hij ziet er wel zeer bescheiden uit. Te weinig op op te vreten... 

3. Tenslotte, wat moeten we met oma Clinton? Eén. Ondanks grote aanhang bij negers en latinos heeft ze een wisselende aanhang bij de Caucasiërs. Twee. Als buitenland-minister heeft ze een behoorlijk agressieve politiek gevoerd namens drone-president Obama, de presidentskandidaat die haar versloeg. De enige praktische overeenkomst tussen Obama en Clinton: ze hebben geprobeerd de gezondheidszorg democratischer te maken.

Wat moet een eenvoudige democraat nu met deze drie dames? Weer seksist worden? Wanneer froebelt onze Grote Veilingmeester een richtsnoer?

Groetjes, hv.u


-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/20160728/e89fb629/attachment.html>