[D66] Garmonbozia: Europa is Satan

[Dr. Marc-Alexander Fluks]

  Henk Vreekamp <vreekamp at knoware.nl>,
>Marc, Ik veronderstel dat je (oud)grieks kunt lezen maar ik vraag me wel af 
>of je gymnasiast bent...

  [HBS-B]

  Het gaat er niet om of het klopt (natuurlijk klopt het niet), het gaat er
  om dat het allemaal een verhaal zij. Een bijeengescharreld verhaal.

  De quintessens van alles is dat de wereld slechts een verhaal is. De wereld
  bestaat helemaal niet - de werkelijkheid bestaat, maar de meesten van ons
  kunnen de werkelijkheid niet zien. Ze zien altijd weer iets anders (de wereld
  van Mercurius, de Rex Mundi) en ze zijn er niet van af te brengen dat datgene
  dat ze zien, horen en aanraken het enige is dat zou bestaan terwijl ze louter
  naar goocheltrucjes zitten te kijken. Ze hebben niet eens door dat ze aan de
  lopende band bedrogen worden.

  Poros is een steen, Poros is Orthos en Orthos is twee honden in de lucht. En
  dus hebben de Engelsen hun 'Kill two birds with one stone' en wij ons 'Twee
  vliegen in een klap' ('klap' is een anagram voor 'plak' en da's dus ook een
  steen). Probleem is dat alles om dergelijke prietpraat draait. Het gaat, wel
  beschouwd, nooit ergens om.

  Als de wereld niet bestaat maar een verhaal is dan kan men zich afvragen of
  het einde van de wereld als het einde der tijden er eigenlijk iets toe doet.
  Probleem is echter dat wij allen middels hersenspoeling worden gedwongen om
  als acteur aan dit verhaal mee te doen. De ondergang van het verhaal is het-
  zelfde als de dood van de acteurs. En dit doet er dus weer wel toe. De meeste
  conflicten (crises, oorlogen) zijn door Vrijmetsalaars uitgelokt en momenteel
  doen ze hetzelfde als toen ze de Tweede Wereldoorlog aan het voorbereiden
  waren. Het is derhalve wel degelijk van belang om de werkelijkheid te gaan
  zien.

  Als men de werkelijkheid kan zien dan ziet men de meeste mensen al dromende
  door het leven gaan, men ziet de vreselijkste zaken op het TV scherm, er
  schallen de ergste liedjes uit de luidsprekers, de kranten staan bol van de
  onzin en voortdurend verandert het verleden. Maar mensen zien het niet omdat
  ze nooit iets anders gewend zijn. Ze menen zelfs dat alles steeds hetzelfde
  zij terwijl ze zelf voortdurend iemand anders zijn. Enfin, Orwells '1984' dus.

  ...en men kan het toch echt allemaal gewoon zien...


  Marc Fluks, Amsterdam