[D66] Criminaliseren loverboys

[Henk Vreekamp]

Democs,

In deze crisistijden even een onderwerp dat argumenten aandraagt om populistische beweringen te ontmantelen: de loverboys.

Definitie: bij loverboys gaat het simpel om jonge pooiers, vaak uit immigrantenkring, die op specifieke manier - schijnverliefdheid, cadeaus - jonge hoeren werven. De term zelf is uitgevonden door sociologen die destijds geloofden in het multiculturalisme, naar model van Mao's "Laat Duizend Bloemen Bloeien". 'Loverboys' klinkt wat vriendelijker dan 'pooiers'. Maakt van daders halve slachtoffers. Laat immigranten ook "in hun eigen waarde", d.w.z.de dominante etnische clusters hoeven zich niet intrinsiek te bemoeien met nieuwkomers etc.

Op dit moment maakt de jacht-op-loverboys als mensenhandel onderdeel uit van de halfslachtige integratiepolitiek jegens immigranten. Als zodanig vormen loverboys ook (indirect) een target in de wassende en algemene kritiek op de Europa-liefhebbers (zoals D66).

Interessant blijft natuurlijk de "framing", het feit dat men loverboys en mensenhandel ueberhaupt uitkiest als doelwit en plaatst binnen een bepaald sociaal beleid. Waarom criminaliseren wij loverboys? Wat is dat beleid dan, en waardoor wordt het gedicteerd, gestimuleerd?

Het beleid komt er kort op neer dat we als natie de vrijheid van de vrouw moeten beschermen, waarborgen. En wat speelt dan op de achtergrond, wat dicteert deze "keuze". Onze joods-christelijke cultuur (argument populisten)? Nee, natuurlijk. Antropologen kunnen ons stapels niet-christelijke etc. samenlevingen presenteren waar de vrijheid van de vrouw, lees: de dominante positie van vrouwen, bovenaan staat. Zulke samenlevingen heten *matrifocaal*.

Op micro-niveau gaat het om de doorslaggevende positie van een in wezen een-ouder kerngezin met als constante de nauwe relatie tussen moeder en kinderen, die zich ook voortzet na een echtscheiding. Op macro-niveau betekent dit dat de ogenschijnlijk informele en gediscrimineerde positie van vrouwen in wezen een machtige was en is - zij wordt nu ook omgezet in nieuwe, geformaliseerde politiek (justitiebeleid en bevestiging dominantie vrouw in belangrijke economische sectoren).

Dit formaliseren van de vrouwelijke dominantie is nieuw, maar we waren als samenleving reeds lang matrifocaal. Toch ziet niet iedereen dit proces. En dat komt door het feit dat naast de sociaal-culturele factor matrifocaliteit ook nog de klasseverschillen een rol spelen die ons zicht op de culturele gegevenheden bemoeilijken. Voor een verklaring hoef je hier niet op Karl Marx terug te vallen. In de sociobiologie is bekend het Trivard-Willard effect: in een een-ouderomgeving of een kerngezin speelt de sociaal-economische status van dat gezin een belangrijke rol bij de toewijzing van een dominante rol aan jongens of meisjes. In een rijke setting krijgen de jongens een dominante rol, in een arme omgeving de meisjes. De elite neigt tot patrifocaliteit, de massa van middenklasse en lager geschoolden tot matrifocaliteit.

Emancipatie van vrouwen en niet-elite betekent een versterkte positie van de matrifocale werkelijkheid en inbreng. En dat komt als spiegelbeeld o.m. tot uiting in onze behandeling van nieuwkomers van buiten. Velen verwijten islamistische immigranten dat ze vrouwen en homo's discrimineren en bevestigen daarmee de eigen microsociale verhoudingen en latente uitgangspunten.

Een weerwoord op het argument: "joods-christelijk".

Henk Vreekamp, Utrecht
-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://www.tuxtown.net/pipermail/d66/attachments/20111022/0370af90/attachment-0001.html>