Hersenscans zijn mogelijk nieuwe stemmachines?

[Cees Binkhorst]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Het viel me vele jaren geleden (in de tijd dat de politie er nog op toezag
dat je géén grasveldje in een plantsoen betrad) al op dat tijdens
verkiezingen juist deze grasveldjes voorzien werden van meterslange en
hoge borden, waarop foto's van ge(zig)zagshebbers en wannabees werden
tentoongesteld.
Het zou dus een goede test zijn, in onderstaand technisch verband, wat de
gevoelens van de kandidaten zouden zijn bij het aanzien van zo'n ouderwets
verkiezingsbord? Milieuarmoede of uebermensch gevoelens? Helemaal niets?

Groet / Cees

PS. Het is de heer Verbeke natuurlijk gegund deze scans uit te voeren @
raison van 5000 Europese Eenheden, mits deze ten goede komen aan het
onderwijs binnen de EU(R).
PPS. Het is buiten kijf dat alle scanresultaten binnen een redelijke
termijn worden vernietigd, voordat ze in de handen van de gedachtenpolitie
vallen ;)

Neurodemocratie: Hersenscans vervangen verkiezingen!
http://breinlogs.scilogs.be//index.php?op=ViewArticle&articleId=71&blogId=9
[deel weggelaten]
Onlangs verkondigde hoogleraar Willem Verbeke (Erasmus Universiteit
Rotterdam) in verscheidene Nederlandse en Belgische kranten (en in het
programma Pauw en Witteman) dat hersenscans erg nuttig zouden zijn bij
sollicitaties. Enkele citaten: “We gaan naar een maatschappij waar de
werkgevers tussen nu en vijf jaar hun werknemers zullen scannen, vooral
dan bij de rekrutering. Want hersenen zijn niet zomaar te
herprogrammeren”. Of nog: “Wij geloven er heilig in dat mensen die voor
een hoge functie in aanmerking komen, eerst op mogelijk psychopathisch
gedrag getest moeten worden. Dat kan op basis van de door ons ontwikkelde
fMRItechnieken”.

En een groot geluk voor de geïnteresseerden: professor Verbeke is alvast
betrokken bij een bedrijf dat zulke scans aanbiedt voor de zachte prijs
van 5,000 euro per scan. Volgens Verbeke zeker de moeite waard, want
hersenscans verstrekken in de desbetreffende materie erg nuttige
informatie die veel verder gaat dan wat je kunt besluiten uit de klassieke
job-interviews en –testen. Met hersenscans kun je bijvoorbeeld op voorhand
weten of een potentiële werknemer ooit tot fraude in staat is, veel meer
dan je ooit kunt afleiden uit de toch al intensieve testen die door vele
recruteringsbureaus georganiseerd worden. Dus: hersenscans zijn volgens
deze informatie betrouwbaarder dan gedragstests (en dat is uiteindelijk
wat een verkiezing is), laten toe om politieke voorkeur te achterhalen, en
zelfs om te voorspellen welke beslissingen iemand gaat nemen (zie eerste
paragraaf).

Op basis van deze berichten in de media stel ik dan ook het volgende voor
om verkiezingen te vervangen. Allereerst moeten alle politici een
hersenscan ondergaan, en op basis daarvan gaan we diegenen overhouden die
mogelijk geschikt zijn voor de job. Hopelijk blijven er genoeg over.
Daarnaast gaan we alle mensen scannen op een bepaald punt in hun leven,
pakweg op hun 18 jaar. In de scans gaan we na hoe de mensen zich
positioneren in het politieke landschap (Gedaan met de stemtesten in
allerlei media), en hun reactie op verscheidene onderwerpen in de media en
de politiek. Hiermee kunnen we dan hun politieke voorkeur bepalen op het
moment van de scan, evenals voorspellen hoe dit gaat evolueren naargelang
de partijprogramma’s veranderen.
[deel weggelaten]

This is Your Brain on Politics
(http://repository.upenn.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1031&context=neuroethics_pubs)
[deel weggelaten]
Some of the interpretations offered in the Op Ed piece concern the brain
states of subsets of the subjects, for example just the men or just the
most negative voters. Some concern the brain states of the subjects early
on in the scan compared with later in the scan. Some concern responses to
still photos or to videos specifically. With this many ways of splitting
and regrouping the data, it is hard not to come upon some interpretable
patterns. Swish those tea leaves around often enough and you will get some
nice recognizable pictures of ocean liners and tall handsome strangers
appearing in your cup!
How can we tell whether the interpretations offered by Iacoboni and
colleagues are adequately constrained by the data, or are primarily
just-so stories? By testing their methods using images for which we know
the “right answer.” If the UCLA group would select a group of individuals
for which we can all agree in advance on the likely attitudes of a given
set of subjects, they could carry out imaging studies like the ones they
reported today and then, blind to the identity of personage and subject
for each set of scans, interpret the patterns of activation.
I would love to know the outcome of this experiment. I don’t think it is
impossible that Iacoboni and colleagues have extracted some useful
information about voter attitudes from their imaging studies. This
probably puts me at the optimistic end of the spectrum of cognitive
neuroscientists reading this work. However, until we see some kind of
validation studies, I will remain skeptical.
[deel weggelaten]

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********