Laura-blues

[Henk Elegeert]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Op 30 augustus 2009 12:28 schreef Fritz van Rikxoort
(fritz at rikxoort.demon.nl) het volgende:

> Volgens mij begreep je me wel, Henk,

Maar door mij anders geformuleerd, idd. Jouwe is meer in een politieke
context geplaatst, daar was wat mij betreft behoefte aan. Waarvoor
dank ...

> Bij onze vrijheid van meningsuiting is bij ons vooraf geen censuur, zo
> anders dan in dactaturen, maar achteraf soms wel een toets of toch andere
> wetten dan die de vrijheid van meningsuiting regelen overtreden zijn.

Eens, al vind ik dat nog een vreemd fenomeen hoor als het om zoiets
onschuldigs als een zeezeilreis gaat, die qua tijd - het doorbrengen
op zee - niet langer zal zijn dan 3 weken. Wat zit er dan in deze
voorgenomen reis die zo'n toetsing - in dit geval - achteraf zou
kunnen rechtvaardigen? Ik bedoel, ik zie niet welke wetten daarvoor
dan in aanmerking komen?

Tuurlijk, dat zou kunnen als het om een politiek statement van haar
zou gaan, om iets politieks uit te gaan halen. Bv een bezoekje aan
Aung San Suu Kyi, maar daarvan is toch geen sprake, of zelfs maar in
beeld? Of een bezoekje aan de politieke gevangenen in China? Een krans
op het Tiananmen-plein ....

Maar ook dan ...

Er zijn (ook mij) geen concrete voorbeelden bekend waarbij dat
achteraf nodig werd geacht. En tevens, welke rol was daarin dan was
weggelegd voor de Raad voor de Kinderbescherming ?

Ook in het geval Hendrikje was er sprake van een ingrijpen zonder dat
er duidelijk sprake was van een situatie waarbij ingrijpen
gerechtvaardigd was.

Ook hier was er reeds schade toegebracht aan het gezin zonder
grondslag. I.p.v. De Raad eens flink op de vingers te tikken en de
indiener(s) te vervolgen of te ontslaan, werd ook hier gekozen het
instituut uit de wind te houden, en zelf heb toch nog min of meer in
het gelijk te stellen door extra maatregelen te eisen, die een
behoorlijke impact hebben op de persoonlijke levenssfeer, in de vorm
van camera's in de slaapkamer ...

> Bij
> dit meisje komt ineens vooraf een toets om de hoek kijken wat betreft haar
> schoolkeuze en levensplan de komende tijd.

Het is echt onvoorstelbaar, Fritz ... stuitend zelfs. En druist in
tegen alle daarover gemaakte (internationale) afspraken. En niemand
die juist het Kind in bescherming wil nemen tegenover een dergelijk
onrechtvaardig machtsvertoon.

Dat vooraf toetsen (precedentwerking, zie overigens ook Hendrikje) is
zeer opvallend. Maar ook het volledig ontbreken van het (zuivere)
juridische kader waarbinnen dit dan plaats vindt. Althans: ik zie het
niet.

De rechter spreekt van gronden die aanwezig zouden zijn, maar noemt of
toetst deze dan weer niet. Er is niet objectief vast te tellen waarop
zij zich beroept en de maatregelen genomen rechtvaardigen... En voor
zover waar te nemen zijn het juist uitermate subjectieve !!

Die uiterst bevreemdende bevoegdheden van de Raad voor de
Kinderbescherming, die juist - in haar handelen - dwars staan op die
bescherming die het Kind zou mogen verwachten, en daarin kwetsbaar is
ook.  Het ontgaat me.kennelijk, maar wie kan me het ware beeld
schetsen?

Wat had ze bijvoorbeeld moeten/dienen te doen (wettelijk gezien) om te
vermijden datgene wat nu plaats vindt? Welke wet- en/of regelgeving
heeft ze nu precies overtreden, of kan ze gaan overtreden? En
rechtvaardigt die - in het onverhoopte geval - een dergelijk optreden
van de overheid in die verschillend hoedanigheden?

M.a.w. wat gerechtvaardigd eigenlijk überhaupt een dergelijke toetsing?

Fritz, ik ben zoekende naar de context of de grenzen daarvan. Ik snap
jouw insteek.

Laat ik het anders proberen te formuleren: waarom installeren we niet
een Raad voor de Kinderbescherming, die Kinderen als nu Laura in
bescherming nemen  tegenover een dergelijk machtsvertoon van de
huidige Raad voor de Kinderbescherming?

Een context waarbij de Rechten van het Kind zelf duidelijker
uitgangspunt zijn dan de huidige ?

>  Dat is nogal wat, zoals je zelf
> al eerder en beter aanvoelde dan ik.

Het is echt afschuwelijk, Fritz. En (opnieuw, immers niet de eerste
keer) een verdere ondermijning van wat nu juist voor de Kinderen werd
beoogd.

> De Wereldschool is gevestigd in Lelystad en maakt onderwijs mogelijk buiten
> een schoogebouw. Daar schreef dit meisje zich net als vele anderen voor haar
> ook in.

Mooi. :) Dus ze wil gewoon zelf bepalen naar welke school ze gaat, en
uitgerekend dat wat haar middels de Rechten van het Kind ook mogelijk
gemaakt is en/of wordt beloofd. Kortom: Slimme meid dus ! :)

> Nu kwam de vraag om de hoek kijken of bij onderwijs via de
> wereldschool altijd een ouder bij de scholier moet blijven

Leuke vraag, maar er staat mij geen afscheid bij van de ouders, of een
ervan. Goed, het contact zal via andere middelen gaan plaatsvinden,
maar dat gebeurd toch wel vaker.

De overheid sluit ze (kinderen) zelf op in gevangenissen, daar waar
zorg (hulp) aangeboden zou moeten worden. Een gedwongen situatie ook
nog, en daarvan is hier geen sprake. Alles gaat juist in goed overleg
en planning. Alleen: letterlijk iedereen schijnt zich daar nu mee te
gaan bemoeien, zonder werkelijk iets van de inhoud te weten.

Bij alle adviezen vraag ik me af, waar komt dat vandaan? Wie is men
dat men een oordeel heeft en in hoeverre heeft Laura daar iets mee te
maken. Niets, blijkt telkens, al meent een ieder anders. Boeiend, want
ook de rechter (b)lijkt in die valkuil te zijn getrapt.

In andere landen wonen gezinnen soms zover uit elkaar dat ze
(leerlingen) elkaar maar af en toe zien. Worden ouders en kind(eren)
hier ook onder toezicht geplaatst? Dacht het niet. Wordt er aan hun
geestelijke vermogens getwijfeld, of ergens een gevaar in gezien?
Dacht het niet.

Ook niet als een kind al zelfstandig thuis (waar dat thuis op dat
moment ook is) kan leren. Ook is daar is dus niet altijd een ouder bij
aanwezig. Wel een PC waarmee ze contact kunnen maken met klasgenoten,
of de leraar/mentor. Noodzaak voor het onder toezicht plaatsen? Dacht
het niet.

Kennelijk is hier (in dit land) iets (anders) gaande ... ?

> de rechter
> erkent dit alvast niet, maar wel het recht van kinderbescherming vooraf de
> vrijheid van leven te toetsen aan... de verantwoordelijkheid van haar
> ouders.

Ja, dit is het hele vreemde.  Ze (de rechter) gooit eerst de
'bevindingen' van de Raad stuk voor stuk overboord. Geen ervan acht ze
voldoende bewezen .... en toch grijpt ze in daar waar daar geen enkele
noodzaak voor aanwezig is. Erger: stelt ouders en kind onder toezicht
waarmee ze indirect tegemoet komt aan de Raad voor de
Kinderbescherming, en dat in een opvatting die niet gedeeld kan worden
gebaseerd op objectieven gronden.

> Vooralsnog ziet de rechter niet dat de ouders haar verwaarlozen of
> onverantwoord bezig zijn, maar de kinderbescherming mag wel onderzoeken nu
> en proberen te bewijzen dat de ouders het slecht gaan doen of de toekomst
> slecht plannen ofzo...

Ja, en dit kan ik echt niet volgen, Fritz.

"Een deskundige krijgt de opdracht nader onderzoek te doen naar het
specifieke ontwikkelingsniveau van Laura", en wat moet men daar dan
mee ? Sterker: "Of de voorlopige maatregel van ondertoezichtstelling
definitief moet worden staat voor de rechtbank nog niet vast", en
hangt kennelijk van Laura's ontwikkelingsniveau af. Of hoe zie ik dat?

Telkens blijkt dat er gezocht wordt is naar zaken waarop noch Laura,
noch haar ouders zelf enige invloed hebben.

http://www.kinderbescherming.nl/fbi/flexpage/flexpage.asp?id=4060

"Maatregelen van kinderbescherming

Om de ontwikkeling van een kind veilig te stellen, kan de rechter een
zogenoemde maatregel van kinderbescherming opleggen. De meest
voorkomende is ondertoezichtstelling. Ontheffing van het ouderlijk
gezag en ontzetting uit het ouderlijk gezag zijn zwaardere
maatregelen.

    * Ondertoezichtstelling: Het kind krijgt een gezinsvoogd
toegewezen door het Bureau Jeugdzorg (BJZ). Deze persoon begeleidt het
kind en zijn ouders bij het oplossen van de opvoedingsproblemen. De
ouders behouden het gezag over hun kind en blijven zelf
verantwoordelijk voor de opvoeding. Maar zowel ouders als kind zijn
verplicht de aanwijzingen op te volgen die de gezinsvoogd daarbij
geeft. In principe blijft het kind thuis wonen. De rechter kan echter
in het belang van het kind besluiten om hem (tijdelijk) in een
pleeggezin of tehuis te plaatsen.
      Als een kind acuut gevaar loopt en snel uit huis geplaatst moet
worden, kan de Raad de rechter om een voorlopige ondertoezichtstelling
verzoeken. Tijdens de voorlopige ondertoezichtstelling zet de Raad het
onderzoek voort, waarna de rechter de voorlopige maatregel zo nodig
kan omzetten in een definitieve ondertoezichtstelling.

    * Ontheffing: Als de ouders niet in staat zijn om hun kind op te
voeden en te verzorgen, krijgt een ander voor onbepaalde tijd het
wettelijk gezag over het kind. Meestal is dat het BJZ. Deze
organisatie oefent in dat geval de voogdij over het kind uit. Het kind
wordt opgevoed in een pleeggezin of tehuis. De ouders hebben dan
officieel niets meer over het kind te vertellen, maar blijven wel zo
veel mogelijk bij hem betrokken.
      De ontheffing kan niet worden uitgesproken als een ouder zich
hiertegen verzet, maar de wet kent enkele uitzonderingen op dit
principe. Dan is sprake van een ‘gedwongen ontheffing’.

    * Ontzetting: Als ouders zich verwijtbaar misdragen tegenover hun
kind, kunnen zij uit het ouderlijk gezag ontzet worden. Het gezag over
het kind wordt meestal overgedragen aan het BJZ, dat dan de voogdij
over het kind uitoefent. Het kind gaat naar een pleeggezin of tehuis.
      De rechter kan de ontzetting alleen uitspreken als hij dit in
het belang van het kind noodzakelijk vindt.

Duur
De ondertoezichtstelling duurt maximaal één jaar, maar kan telkens met
maximaal een jaar verlengd worden tot het kind achttien jaar is. In
geval van ontheffing of ontzetting kunnen ouders na verloop van tijd
aan de rechter vragen om hen weer het gezag over het kind te geven. De
rechter zal daarmee instemmen als het kind weer aan zijn ouders
toevertrouwd kan worden.
"

Die ondertoezichtstelling:
Maar er zijn helemaal geen opvoedingsproblemen, en dus: "... zowel
ouders als kind zijn verplicht de aanwijzingen op te volgen die de
gezinsvoogd daarbij geeft.", slaat dan toch helemaal nergens op?

"De rechtbank wil ook weten of het mogelijk is of Laura door middel
van zelfstudie haar scholing op zich te nemen.", laat dan toch een
dergelijke "ondertoezichtstelling" niet echt toe?! Bovendien, het is
nu toch precies aan Laura om een studievorm te kiezen die bij haar, of
bij haar situatie past ! Het is nu precies toch die keuze die door de
rechter / gezinsvoogd onder druk komt te staan.

Wie nu beschermt Laura nu tegen deze al te indringende inmenging in de
persoonlijke levenssfeer door de overheid? Een overheid die zich dient
te houden aan -  mede zelf ondertekende - internationaal gemaakte
afspraken.

Wie is de rechter om hier in te treden en op grond waarvan? En
opnieuw: 'vooraf' !! Dit zijn toch voormalige DDR praktijken !?!

> Dat lijkt dus op censuur vooraf zoals die elders op de vrijheid van
> meingsuiting wordt toegepast.

We leven in een dictatuur, Fritz.

Voor Kinderen dreigt dat zij zelf geen beroepskeuze meer mogen maken
als een Raad die hen in bescherming zou moeten nemen, en hun belang
voorop dient te stellen, in het wilde weg de rechter kan vragen in te
grijpen, daar waar ze helemaal niets te zoeken hebben.

Waarom toch stelt zich verder niemand kritische vragen bij het
(onbegrijpelijke/onrechtmatige) optreden van een instelling van de
overheid?

Gezocht een Amerikaan die al (aankomen) zwemmende Laura/haar ouders
een bezoekje wil brengen? ;) Of krijgen ze dan nog meer 'straf' ?

Henk Elegeert

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********