Grenzeloos: Obama is niet links en niet progressief

Antid Oto aorta at HOME.NL
Fri May 16 12:54:38 CEST 2008


REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

http://www.grenzeloos.org/artikel/viewartikel.php/id/1196.html

Obama is niet links en niet progressief
Redactie Grenzeloos 11-04-2008

‘Change we can believe in’ luidt Obama’s verkiezingsleus en
het is precies die belofte van verandering die tienduizenden
mensen op de been brengt. Obama is uitzonderlijk populair
onder jonge Amerikanen, de zogenaamde ‘generatie O’.
Tienduizenden blanke en zwarte jongeren geloven in de
verandering. De volle zalen die Obama trekt en het feit dat
hij mensen die al decennia lang niet stemmen naar de stembus
weet te krijgen, laten zien dat Obama’s campagne gebaseerd
is op massale mobilisatie. Obama wil president worden van
een verweesde natie waar sinds 11 september nooit op een
inspirerende manier leiding aan is gegeven; een land dat
door kille, neoliberale, militaristische zakkenvullers in
een economische en politieke crisis is gestort; een
wereldrijk dat in een uitzichtloze oorlog verwikkeld is.

Obama is een zwarte kandidaat die acceptabel is voor veel
blanken. Hij stelt blanken gerust, maakt geen issue van de
traditioneel zwarte onderwerpen en werpt zich uitdrukkelijk
op als een kleurenblinde kandidaat. Een positie die populair
is onder zowel blanke als zwarte leden van de middenklasse.
Voor de zwarte onderklasse, die dag in dag uit met het
alledaagse racisme in de VS te maken heeft, is het minder
vanzelfsprekend.

Obama mag dan zwart zijn, hij is zeker niet links en ook
niet heel erg progressief. Wie serieus kijkt naar het
stemgedrag en de plannen van Obama ziet dat hij geen leiding
kan geven aan de fundamentele veranderingen die hij belooft.
Obama mag een vredesduif lijken, hij zal zich, mocht hij
inderdaad president worden, snel ontwikkelen tot een havik
met een scherpe snavel en bloedige klauwen. Zo keert hij
zich tegen de oorlog in Irak. Maar in 2004 nog stelde Obama
en public dat er wat betreft Irak weinig ruimte zat tussen
zijn opvattingen en die van Bush. En sinds januari 2005
heeft Obama voor meer dan 300 miljard dollar aan
oorlogskredieten gesteund. Bovendien verzwijgt Obama in zijn
campagne dat hij van plan is zestigduizend soldaten in Irak
te houden om ‘tegen het terrorisme te vechten’. Zo groot is
het verschil tussen Obama en McCain uiteindelijk niet. Zo
steunde Obama ook de herbevestiging van de Patriot Act, de
zwaarste aanval op de burgerrechten in de VS in de afgelopen
vijftig jaar.

Ook als het om Israël gaat loopt Obama achter rechts aan. Zo
sprak Obama vorig jaar tijdens een bijeenkomst van het
AIPAC, de Amerikaanse pro-Israël lobby, waar hij braaf
verkondigde wat van hem verwacht werd. Hij lepelde een
eenzijdige geschiedenis van de regio op en beloofde
militaire steun voor het land dat de mensen van Gaza
uithongert en bombardeert.

Obama mag zich dan presenteren als de kampioen van de armen
en de midden-klasse, voor een groot deel is dat retoriek in
plaats van werkelijkheid. Zo steunde Obama in het verleden
meer dan eens wetten die de positie van werknemers
verslechterden. Zelfs iemand als Clinton, niet bepaald links
te noemen, heeft meer steun onder de blanke arbeidersklasse
dan Obama. Ook arme en slecht opgeleide zwarten voelen zich
amper door Obama vertegenwoordigt. Hij wordt daarentegen wel
gesteund door hoogopgeleide, succesvolle zwarten, die in
Obama een lotgenoot herkennen, een zwarte die de Amerikaanse
droom heeft waargemaakt.

Toen de senator begin 2007 in San Francisco was, weigerde
hij zijn foto met de burgemeester van die stad te laten
nemen. De reden: burgemeester Gavin Newsom neemt het al
jaren op voor de homogemeenschap en is een warme voorstander
van het homohuwelijk. Een foto waarop de beide heren samen
stonden zou wel eens de indruk kunnen wekken dat Obama ook
voor het homohuwelijk is. Is deze Obama de hoop voor
progressief Amerika?

Natuurlijk zijn nuances belangrijk. Natuurlijk is het
walgelijk dat uiterst rechts de race card speelt. Natuurlijk
is Obama een betere kandidaat dan McCain, die behalve
neoliberaal en oorlogszuchtig ook nog eens tegen
bijvoorbeeld abortus is. Natuurlijk is Obama minder dan
Clinton een kandidaat van het Democratische
partij-establishment. Maar Obama zal de change die hij
belooft niet waarmaken. Misschien gaat het de linkse mensen
die hem steunen daar ook niet om. Waar het om gaat is dat
Obama echt kan winnen en dat dit een klap in het gezicht van
de rednecks en van religieus rechts zou zijn.

Of en welke ruimte er is voor een onafhankelijke linkse
kandidaat moet de komende maanden blijken. De kandidatuur
van Ralph Nader en zijn running mate Matt Gonzales, die
buiten de Green Party om een gooi doen naar het
presidentschap, lijkt eerder een stapje achteruit dan
vooruit. Misschien dat de Green Party Cynthia McKinney
kandideert, een voormalige Democrate met een goede staat van
dienst in de strijd tegen de oorlog de afgelopen jaren. Dat
zou interessant zijn. Maar zowel Nader als McKinney zouden
het onvoorstelbaar zwaar hebben tegen het populisme en de
ijzersterke retoriek van Barrack Obama. Het blijft de vraag
of Obama inderdaad de kandidaat wordt die het tegen McCain
op moet nemen. De kandidatuut kan hem nog gemakkelijk
ontgaan, want Clinton heeft veel meer steun onder het
partij-establishment, die een grote stem heeft in het
nomineren van de presidentskandidaat. En ook als Obama het
op mag nemen tegen McCain is een overwinning verre van
zeker: het racisme onder de Amerikaanse bevolking moet niet
onderschat worden.

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********



More information about the D66 mailing list