ontslagrecht

[Martijn Meijering]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

> Kern van mijn verhaal was dat ik - mijn leven lang ambtenaar in diverse
> wetenschappelijke instellingen - weet erg veel baat gehad te hebben bij
> vormen van ontslagbescherming, zoals overname oude diensttijd bij de
> nieuwe instelling, die zelfs niet meer van deze tijd zijn.

Het lijdt geen twijfel dat ontslagbescherming voor veel mensen (nl de
mensen met een vaste aanstelling) erg prettig is. Da's mooi natuurlijk,
ware het niet dat dit ten koste van een nadeel voor de rest gaat. Het is
dus feitelijk een kwestie van herverdeling. De vraag is dan waarom je de
ene groep zou bevoordelen boven de ander.

Een goede reden zou kunnen zijn als het de zwakkeren beschermt. Het
probleem is helaas dat het juist de sterkeren beschermt en een aantal
zwakkeren (werklozen, mensen met een tijdelijke aanstelling) benadeelt.

Dit moet ik nuanceren. Het benadeelt niet uitsluitend zwakkeren. Ook
ondernemers worden opgezadeld met de plicht om voor een ander werk te
zoeken. Die zijn dan weliswaar meestal niet zielig, maar waarom komt die
plicht bij werkgevers terecht? Ik vind dat volstrekt onrechtvaardig. Het
lijkt me terechter als dat de zorg voor diegenen die het risico lopen door
de markt onder de voet te worden gelopen een collectieve
verantwoordelijkheid is die uit collectieve middelen wordt betaald,
bijvoorbeeld door middel van een basisinkomen. En dan zijn het uiteraard
de sterkste schouders die de zwaarste lasten dragen. Dat hoef je niet te
overdrijven, maar het is een goed principe.

En ook niet iedereen zonder vaste aanstelling voelt zich daaronder
onprettig. Ik heb momenteel bijvoorbeeld als freelancer in de ICT niks te
klagen. Maar onrechtvaardig is het wel. Als het over een paar jaar slecht
gaat, waarom zou dan iemand die al langer bij een bedrijf is dienst is per
definitie voorrang moeten krijgen? Waarom moeten de regels specifieke niet
zielige groepen kiezers voortrekken? Naar mijn mening is hier geen
rechtvaardiging voor, het is gewoon de dictatuur van de meerderheid.

> Als je
> eenmaal op 55-jarige leeftijd buiten bent geraakt, kun je het wel
> vergeten nog aan het werk te komen. Ik heb het van dichtbij gezien, aan
> collega's, en zelf bijna op het randje meegemaakt.

Laten we oorzaak en gevolg niet uit het oog verliezen. Waarom komen
ouderen niet meer aan werk? Omdat ze - soms - minder productief en veel
duurder zijn. Qua CAO-schaal, qua pensioen. /Dat/ deugt dus niet. Als je
aanvaardt dat je inkomen niet per se alleen maar omhoog gaat, maar aan het
begin en einde van je carriere lager kan zijn dan op het hoogtepunt,
kunnen ouderen best aan een baan komen.

Je zult in je eigen carriere toch ook wel van dichtbij hebben kunnen
meemaken hoe oudere hoogleraren die over hun hoogtepunt heen zijn een
leerstoel warmhouden en budgetruimte innemen waardoor briljante postdocs
maar niet aan de bak komen? Is dat rechtvaardig? Een goede besteding van
belastinggeld? Ik vind van niet.

Als we aanvaarden dat niet iedereen volgens dezelfde rigide - en te dure -
CAO moet worden betaald, als we niet langer accepteren dat vakbonden
part-time krachten en flexwerkers benadelen, dan is er werk zat.

Het is met andere woorden gewoon een kwestie van inkomenspolitiek. En dan
niet zozeer in het voordeel van de zwaksten, die zitten nl in de bijstand,
maar in het voordeel van de (lagere) middenklasse en de ambtenarij.

Als de arbeidsmarkt wordt geliberaliseerd, is er voor iedereen werk. Ook
ouderen komen gewoon aan werk. Als je je baan verliest, is er absoluut
geen man overboord, je vindt wel weer wat anders. Het grote punt dat
niemand noemt is volgens mij dit: de prijs is dat de inkomensverschillen
groter worden en dat de lagere middeninkomens (maar niet per se de
koopkracht) omlaag gaan, of minder hard omhoog.

De huidige regels beschermen niet de zwakkeren, maar spekken de lagere
middeninkomens. En dat vind ik weinig beter dan diefstal.

> Zeker als je gebruik wilt maken van de vaardigheden waarvan je weet dat
> je ze wel bezit, maar die in simpeler werk, of werk waarvoor je de
> energie niet meer kunt opbrengen, niet van belang zijn.

Maar is het rechtvaardig dat de maatschappij daarvoor opdraait? En degene
die de energie wel heeft maar door CAO's, ontslagbescherming, bevoordeling
van vaste krachten niet aan de bak komt? Ik vind van niet.

> Ik geloof echt niet dat het veel zal uitmaken - minder
> ontslagbescherming! Werkgevers blijven hun personeel uitzoeken zoals
> sportclubs hun (beroeps)spelers. Wie niet heel goed is, of zich erg goed
> kan verkopen, vist naast het net.

Alleen als hij zichzelf uit de markt prijst. Of erger nog: door vakbonden
gedwongen wordt zich uit de markt te prijzen.

> In onze eigen partij heb ik ook mensen meegemaakt die zich erg goed
> kunnen "verkopen". Bij mensen die solliciteerden voor het lidmaatschap
> in commissies.  Prachtige CV's, waarin ook hun lidmaatschap voor
> commissies waarin ik toen zat. Potverdikkeme, ik heb hem (haar) nog
> nooit gezien! Make believe!
> En als je dat niet kunt...? Omdat je gewoonweg te nuchter bent, te
> sceptisch?

Of te duur, te verwend en te veeleisend.

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********