Hirsigate: Persverklaring Ayaan Hirsi Ali

[Dr. Marc-Alexander Fluks]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Bron:  Ayaan Hirsi Ali
Datum: 16 mei 2006
URL:   http://www.vvd.nl/index.aspx?FilterId=974&ChapterId=1147&ContentId=4980


Persverklaring Ayaan Hirsi Ali
------------------------------

In de zomer van 1992 ben ik naar Nederland gekomen. Ik wilde mijn leven in eigen
hand nemen. Omdat ik me niet wil laten vangen in een toekomst die anderen voor
mij uitstippelen. Zoals velen heb ik gekozen voor de bescherming van de
vrijheid. Die vrijheid heb ik hier gevonden.

Hier heb ik de mogelijkheden gekregen en aangegrepen voor mijn strijd tegen
religieuze terreur.

In de winter van 2003 ben ik lid van de Tweede Kamer geworden. Dat was op
uitnodiging van de VVD.  Mijn voorwaarde was dat ik woordvoerder emancipatie en
integratie zou worden. Dat is gelukt, maar in de politiek gaat niets vanzelf.
Want wat wilde ik in het parlement bereiken?

Allereerst wilde ik de ondergeschikte positie van migrantenvrouwen aan de orde
stellen, en met name die van moslimvrouwen.
Ik wilde aandacht voor de cultuur en religie van etnische minderheden en niet
alleen voor hun sociaal-economische omstandigheden.
Ten slotte wilde ik dat het tot de politici hier zou doordringen dat de islam op
belangrijke punten onverenigbaar is met de liberale rechtstaat.

En nu mag ik mij afvragen: ben ik hierin geslaagd?
Politiek was voor mij een kwestie van vallen en opstaan. Soms was het
frustrerend en ging mij het allemaal veel te langzaam. Maar dit weet ik zeker:
op mijn manier heb ik bijgedragen aan de debatten. Over de islam, de bedreiging
van de vrijheid van meningsuiting, de scheiding tussen kerk en staat, huiselijk
geweld, eerwraak, vrouwenbesnijdenis, het dumpen van vrouwen in hun land van
herkomst. Deze zorgwekkende onderwerpen zijn niet meer weg te denken uit Den
Haag.
De maatregelen die het kabinet neemt geven mij voldoening. Veel illusies over de
multiculturele samenleving zijn voorgoed verdwenen: we zijn veel realistischer
en opener geworden in het debat.

Intussen zijn mijn ideeën ook in het buitenland doorgedrongen. De afgelopen
jaren heb ik in Europa en Amerika veel lezingen gehouden en debatten gevoerd.
Ik moest een afweging gaan maken. Ga ik verder in de Nederlandse politiek of
moet ik mijn standpunten in een internationale omgeving uitdragen? In het najaar
van 2005 vertelde ik Gerrit Zalm en Jozias van Aartsen dat ik niet beschikbaar
zou zijn voor de lijst van 2007.

Ik kies nu voor een internationaal podium, omdat ik wil bijdragen aan het
grensoverschrijdende debat over de emancipatie van moslimvrouwen en de
ingewikkelde relatie tussen de islam en het Westen.

Ik wil de VVD bedanken voor mijn jaren in het parlement. Dat deze partij  mij
heeft gevraagd en - belangrijker nog - het met me heeft uitgehouden, is niet
vanzelfsprekend. In het bijzonder wil ik mijn waardering uitspreken voor mijn
fractiegenoten.
Ik wil mijn collega's in de kamer bedanken, voor hun steun, al waren de
debatten soms vinnig en scherp. Femke, dank je wel. Dank ook aan die 30.758
mensen die hun stem toevertrouwden aan een nieuweling.

Nu zult u zeggen, waarom blijf ik niet tot aan de verkiezingen van volgend jaar?
Waarom heb ik besloten om na bijna drieëneenhalf jaar mijn lidmaatschap van de
kamer te beëindigen?

Sinds ik in het voorjaar van 2002 publiekelijk over de islam ben gaan spreken,
zijn de bedreigingen begonnen. Al ruim voordat ik in de politiek ging, is mijn
bewegingsvrijheid daardoor ernstig beperkt. Dat is na de moord op Theo van Gogh
alleen maar erger geworden.

De directe aanleiding voor het beëindigen van mijn kamerlidmaatschap is dan ook
dat ik voor het einde van de zomer uit mijn huis moet vertrekken. Op 27 april
heeft het hof die uitspraak gedaan. Naar aanleiding van een klacht die mijn
buren hebben ingediend - omdat zij zich in mijn buurt niet veilig voelen - heeft
het Hof hen in het gelijk gesteld en mij vier maanden de tijd gegeven om mijn
huis te verlaten.
Nu moet ik weer verhuizen, maar ook mijn nieuwe buren weten van de uitspraak van
dit Hof.

Minister Donner is in beroep gegaan tegen deze uitspraak en ik ben hem daar
erkentelijk voor: want hoe zal het anderen vergaan die worden bedreigd wanneer
deze uitspraak overeind blijft? Aan mijn situatie verandert het niets: ik moet
in afwachting van het beroep weer mijn koffers pakken.

Een andere aanleiding voor mijn vertrek vormt de discussie over het tv-programma
De heilige Ayaan. Daarbij gaat het om twee kwesties: de onjuiste gegevens die ik
heb verstrekt om erkend te worden als vluchteling en het verhaal over mijn
uithuwelijking.

Over het feit dat ik met een onjuiste naam en geboortedatum, en met een onjuist
vluchtverhaal, naar Nederland ben gekomen, ben ik altijd zeer open geweest. In
2002 heb ik op televisie de precieze toedracht rond mijn aankomst voor het eerst
uit de doeken gedaan. Sindsdien heb ik het tientallen keren herhaald, in binnen-
en buitenland, in kranten, op radio en televisie. In de persmap vindt u een
selectie hiervan. Ik heb vele malen de naam van mijn vader genoemd, ik heb mijn
geboortedatum gegeven.


Nu vraagt u zich wellicht af: Hoe heet ik?

Ik ben Ayaan,
de dochter van Hirsi,
die de zoon is van Magan,
de zoon van Isse,
de zoon van Guleid,
die de zoon was van Ali,
die de zoon was van Wai’ays,
die de zoon was van Muhammad,
van Ali, van Umar,
van het geslacht Osman, de zoon van Mahamud.
Ik ben van deze clan. Mijn oervader is Darod, die achthonderd jaar geleden
vanuit Arabie naar Somalië kwam en de grote stam van de Darod stichtte. Ik ben
een Darod, een Macherten, een Osman Mahamud, en een Magan.

Vorige week was er nog enige verwarring over mijn naam.
Hoe ik heet ?
U weet nu hoe ik heet.

Er schijnen juridische vragen te bestaan omtrent de rechtsgeldigheid van mijn
naturalisatie. Minister Verdonk heeft een onderzoek gelast. Ik kan de juridische
problematiek niet overzien, maar ik wil wel zeggen: Hoe vaak geven mensen op de
vlucht uit angst andere namen op? Wanneer het gaat om louter onjuiste
persoonsgegevens is het ontnemen van de nationaliteit, in alle gevallen, ik
herhaal: alle gevallen, een buitenproportionele sanctie.

Dan het verhaal over de uithuwelijking. Het tv-programma van vorige week trekt
mijn geloofwaardigheid in twijfel. De slotconclusie van de makers is dat het
allemaal erg ingewikkeld is. Ik kan u zeggen: dat valt wel mee.

De stelling dat ik vrijwillig een huwelijk ben aangegaan en aanwezig ben geweest
op de bruiloft, is eenvoudigweg volledig onwaar. Er komt een verre neef uit
Canada. Hij vraagt mijn vader om een van zijn vijf dochters. Mijn vader wijst
mij aan. Ik kan u verzekeren mijn vader neemt geen genoegen met een 'nee'.
Onderweg naar Canada heb ik van een tussenstop in Duitsland gebruik gemaakt om
naar Nederland te gaan en hier asiel aan te vragen.
Dat is in alle eenvoud het verhaal. Niets meer. Niets minder.


Kortom.

Ik ben dertien jaar geleden naar Nederland gekomen om mijn leven in eigen hand
te nemen, om me niet te laten vangen in een leven dat anderen voor me
uitgestippeld hadden.
Echter.
Het is moeilijk om met zoveel dreiging en politiebescherming te leven.
Het is moeilijk om als volksvertegenwoordiger te werken als je geen huis hebt.
Moeilijk, maar nog niet onmogelijk.
Het is onmogelijk geworden nu de minister een hard oordeel over mijn
Nederlanderschap heeft geveld.
Dit stemt me treurig, want ik zou mijn mandaat als kamerlid graag tot september
willen afmaken.

Ik ga weg, maar de vragen blijven. De vragen over de toekomst van de islam in
ons land, over de onderdrukking van vrouwen in de islamitische cultuur en over
de integratie van de vele moslims in het Westen. Het is zelfbedrog om te denken
dat alles weer zal worden als vroeger: na elf september is de wereld veranderd.
Ik ga door met het stellen van ongemakkelijke vragen. De weerstanden die dat
oproept, zijn voor iedereen duidelijk. Ik voel de plicht om anderen te helpen in
vrijheid te leven, zoals anderen dat ook voelen voor mij. Dat ik aan die
emancipatie kan bijdragen - of dat nu in Nederland is of in een ander land -
stemt mij gelukkig.

Ik ben Ayaan, de dochter van Hirsi, die de zoon was van Magan.
Vandaag leg ik mijn lidmaatschap van de Tweede Kamer neer.
Ik ga Nederland verlaten.
Verdrietig en opgelucht zal ik opnieuw mijn koffers pakken.
Ik ga door.

--------
(c) 2006 Ayaan Hirsi Ali

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********