Koerscrisis: Van der Laan dient geroyeerd te worden als D66-lid

[Hein van Meeteren]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Mark Giebels wrote:

> REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
>
> Achteraf kunnen we opgelucht concluderen dat de fractie en de
> ministers prima hebben geopereerd en dus de fouten van het
> Uruzgandebacle niet hebben herhaald. Na het 'unanieme' van Balkenende
> begon het weer te spoken in mijn hoofd. Er was immers weinig reden om
> erop te vertrouwen dat men nu wel consistent en gezamelijk zou
> optreden. In dat licht moet je mijn verbazing over jouw vermeende
> optimisme over een donker mogelijk scenario dan ook zien. Van de
> belangrijkste oppositiekandidaat tegen de partijtop had ik een iets
> andere insteek verwacht. Mijn excuses als ik je verkeerd begrepen heb.

Dat gebeurde ook bij mij. Je zit op afstand naar die buis te turen en
ziet het drama zich ontrollen. "Wat gebeurt er?", denk je. Bij dat
"unaniem" had ook ik het idee dat Pechtold en Brinkhorst in het kabinet
wensten te blijven, en dat de fractie aanstuurde op breuk. Dat zou een
verscheurd D66 hebben zichtbaar gemaakt. Vervolgens probeerde ik, gezien
díe mogelijkheid, te bedenken of er nog voordeel te behalen zou zijn met
zo'n scenario: Pechtold een podium als lijsttrekker, de fractie
consistent in het aansturen op en het veroorzaken van en breuk.
Achteraf kan je zeggen dat fractie en bewindslieden op één lijn zaten.
Dat is goed nieuws. Toch is dat "unanieme"  merkwaardig: als er dan toch
al een onvermijdelijke val van het kabinet zit aan te komen, waarom dan
niet ín het crisisberaad van het kabinet al eruit stappen? De redenatie
kan zijn: dan heeft D66 wèrkelijk de breuk veroorzaakt, nu kan je zeggen
dat het kabinet zèlf heeft gekozen voor het einde. Want het adagium is:
wie breekt betaalt. En D66 heeft nu *niet* gebroken, slechts Verdonk
willen wegsturen.  Het kabinet heeft *zichzelf* gebroken....
Ik blijf met één probleem zitten: waarom heeft de fractie de
generaal-pardonkwestie stelselmatig NIET gewogen als aanleiding voor
breuk, en deze Ayaan-kwestie wèl. Waarom werd steeds opnieuw vóór het
kabinet gekozen, op majeure zaken als gekozen burgemeester, Uruzgan en
generaal pardon, en is deze relatief mineure zaak wèl als breekijzer
gebruikt? Ik kan maar één antwoord verzinnen: de
lijsttrekkersverkiezing. Tijdens de lijsttrekkersverkiezing hebben drie
andere kandidaten hard aangedrongen op breken met Rita. Zelf heb ik dat
meerdere malen gesteld: als Rita de 30.000 voor 1 juli geen zekerheid
geeft, of als er geen pardon komt zoals het congres dat heeft
opgedragen, dan moeten we breken. Daarop hebben Lousewies en Alexander
tijdens de verkiezingsperiode steeds afwijzend gereageerd, en hebben
slechts opnieuw een datum verschoven (Pechtold: "we moeten haar een
beetje tijd gunnen"): juli werd december, december werd oktober, maar
zij kozen opnieuw voor soepelheid t.a.v. Rita's asielbeleid. Daarop kwam
harde kritiek in de campagne, en de doordringende oproep die daarop kwam
om op te houden met pappen en nathouden en dóór te bijten heeft
waarschijnlijk mede bijgedragen aan de houding van de fractie. Mooi zo.

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********