AHA Basta

[Henk Elegeert]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

w.t. jouwstra wrote:

> REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
>
> -----Oorspronkelijk bericht-----
> Van: w.t. jouwstra [mailto:tjouwstra at wxs.nl]
> Verzonden: zaterdag 3 juni 2006 0:20
> Aan: 'Dr. Marc-Alexander Fluks'; 'D66 at NIC.SURFNET.NL'
> CC: 'Henk Vreekamp'
> Onderwerp: RE: Hirsigate: Atheiste AHA studeerde voor christelijk
> evangeliste
>
> Ok Marc,
>
> Punt genoteerd en nu gaan we gewoon weer over tot de orde van de dag.
>
> Groet,
>
> Tjerk
>
> PS: Als je nu nog een bericht over AHA hier publiceert, ben je in mijn ogen
> niet meer geloofwaardig en zou je eens heel hard moeten nadenken. Ik zal op
> deze lijst dan alleen replyen met Fout 1 etc.

Tjerk ... het gaat om onze democratie ....
Of wat daar nog van over is .....

http://www.politiek.net/iskander/15536

"
IK STAAR AYAAN MET WEEMOED NA
door Bart Jan Spruyt

Commentaar [ Ayaan Hirsi Ali was zowel in het linkse als in het rechtse
kamp zowel geliefd als gehaat. Haar vertrek vervult me met jaloezie en
weemoed. ]

"Ongetwijfeld heeft het feit dat Ayaan Hirsi Ali zich tegen
multiculturele naïviteit en achteloosheid heeft gekant, stevig
bijgedragen aan de vijandigheid van links tegen haar, terwijl het
emancipatiedenken haar ook niet de liefde van rechts heeft gebracht. Per
saldo stond ze er betrekkelijk alleen voor", schreef Hendrik Jan Schoo
in de Volkskrant (17 mei). Zijn constatering is treffend juist. Ayaan
was een lone wolf, die door een gerichte actie van de VARA, de
omroepvereniging van de linkse kerk, ten val is gebracht. Maar de afkeer
van haar persoon en ideeën van de kant van rechts – zoals die ook op
deze website worden geuit – bezorgen mij een ongemakkelijk gevoel,
vooral omdat ik die kritiek tamelijk ondoordacht vind.

Voor de goede orde eerst twee feiten:

Ik behoor niet tot Ayaans kring van intimi. Ik heb de afgelopen jaren
heel wat publicaties onder ogen gehad waarin linkse journalisten het
bedreigende rijtje van rechtse mensen opsomden, en waarin ik mijzelf tot
mijn verrassing in één adem genoemd vond met Ayaan (en anderen). Dat
rijtje suggereerde een gesloten front van mensen die elkaar goed kenden
en hun acties zorgvuldig coördineerden. Maar dat front heeft nooit
bestaan. Ayaan had wel een kring van mensen om zich heen met wie zij
discussieerde, die haar steunden en adviezen gaven, maar ik ben nooit
bij een van die bijeenkomsten aanwezig geweest. Mijn contacten met haar
waren sporadisch en vluchtig. Zij beperkten zich tot korte gesprekken op
recepties en in de wandelgangen. Afspraken voor een lunch gingen steeds
niet door. En ik wil best toegeven dat ik dat jammer vond, want zij
fascineerde mij nogal.

Ayaans agenda en die van mij stemden, ten tweede, niet geheel overeen.
De huidige discussie over de relatie tussen het Westen en de Islam wordt
op het eerste gezicht door twee kampen gevoerd. De islamitische haat
jegens het Westen wordt ingegeven door een beeld van het Westen dat
wordt bepaald door de Verlichting en de moderniteit. Volgens het andere
kamp, waarin Ayaan zich bevond, was dat beeld juist omdat de essentie
van de westerse beschaving in de waarden van de Verlichting en de
moderniteit bestaat. Tegenover de Ayaans die het liberale en vrijzinnige
Westen onverkort en onvoorwaardelijk verdedigen staan religieuze fanaten
die het Westen zo door en door verrot achten dat de vernietiging of
overname van Europa de enige oplossing is. De positie van de
conservatieven is een andere.

Geïnspireerd door denkers als Alexis de Tocqueville en Leo Strauss
geloven zij dat de waarden van de Verlichting en de moderniteit het
Westen in een crisis hebben doen belanden en dat we moeten teruggrijpen
op bepaalde pre-moderne waarden om de schaduwzijden of zelfs
pathologieën van de moderne liberale democratie te corrigeren en te
helen. De opdracht tot genezing en correctie staat hier apart van de
islamitische drang tot vernietiging en de vrijzinnige verheerlijking van
de moderniteit. Maar het is wel diezelfde moderne liberale democratie
die, anders dan de Islam, ruimte laat aan deze conservatieve agenda. En
in dat opzicht staan de Ayaans, de Cliteurs, de Ellians en de De Winters
aan hetzelfde front als conservatieven.

"Geen traan om Ayaan’, zei een SGP-jongetje bij Ayaans vertrek naar de
Verenigde Staten (Reformatorisch Dagblad, 16 mei 2006). Die uitspraak is
typerend voor het dédain en de afkeer waarmee christelijk-rechts
Nederland altijd op haar heeft gereageerd. Op zulke momenten kan ik
eenzelfde dédain voor dat christelijk-rechtse Nederland bijna niet
onderdrukken.

Allereerst omdat uit die houding een benepen en kleinburgerlijk gebrek
aan gevoel voor klasse spreekt. We hebben hier te maken met een vrouw
die, naar eigen zeggen, haar leven ‘in eigen hand wilde nemen’. Die niet
wilde dat anderen, die haar eerst al hadden met een besnijdenis hadden
verminkt, haar toekomst door een gearrangeerd huwelijk zouden bepalen.
Die als jonge vrouw via Duitsland naar Nederland is gevlucht, zich hier
de Nederlandse taal op een voortreffelijke wijze heeft eigen gemaakt, en
binnen no time een zetel op het hoogste politieke podium in Nederland
verwierf om van daaruit te strijden tegen de gevaren van de Islam en de
onderdrukking van vrouwen binnen de islamitische cultuur. Ze was iemand,
en dat wordt in een land van christelijke en niet-christelijke grijze
muizen maar matig gewaardeerd.

Fier en trost als een koningin schreed zij door de gangen van de macht
en verspreidde zij waardig en duidelijk haar ongemakkelijke boodschap in
een land dat – als het domein van de Nietzscheaanse ‘laatste mens’- nog
maar één ambitie kent: ‘Wij willen alleen nog maar dat we nergens meer
bang voor hoeven te zijn’. Zij was het harde tegenbeeld van een
samenleving die alleen nog maar de waarden van de tedere vermurwing kent
– en dat harde tegenbeeld dus ook niet kan verdragen. Als de Verdonken
van deze wereld een vergelijkbare klasse hadden gehad, zouden zij geen
urendurend nachtelijk debat nodig hebben gehad om de zaak-Ayaan te
bespreken. ‘On n’arrête pas Voltaire’, zou het enige zijn geweest wat
zij hadden gezegd. (De uitspraak is van De Gaulle, toen
collega-ministers op de arrestatie van Sartre aandrongen).

Ayaan Hirsi Ali is te grazen genomen door de onheilige alliantie tussen
linkse wraakzucht, de gelding- en profileringdrang van een boerin met
een paar jaar sociologie (Verdonk dus) en de krokodillentranen van
collega’s die diep in hun hart natuurlijk ook gewoon blij zijn dat ze
van haar af zijn. We waren getuige van een bewust geregisseerde actie,
een afrekening die in haar openbare executie heeft geresulteerd. En waar
niemand het over heeft: de bron van alle narigheid zijn natuurlijk de
bedreigingen aan haar adres van islamitische idioten die haar uit de weg
willen ruimen. Haar hachelijke situatie, haar leven omringd door
bodyguards en op geheime adressen, en het vooruitzicht weer te moeten
verhuizen, gecombineerd met de suggestieve retoriek van de oude wijn in
nieuwe zakken van de Zembla-uitzending, hebben haar gedwongen tot het
besluit haar heil elders te gaan zoeken. Mohammed Bouyeri en kornuiten
trekken een goede fles champagne open.

Ayaan Hirsi Ali neemt nu de wijk naar de Verenigde Staten, waar zij gaat
werken voor de neoconservatieve denktank van het American Enterprise
Institute (AEI): een fantastische club mensen, waarmee de Edmund Burke
Stichting een jaar geleden hier in Nederland nog een congres over de
Islam en de toekomst van Europa heeft georganiseerd. Neoconservatieven
zijn geen libertijnen, en kritiek op religie in het algemeen is aan hen
niet besteed. Maar let eens, zo zou ik rechts-christelijk Nederland
willen raden, op de grootmoedigheid waarmee deze Amerikanen Ayaan
onthalen. Ik citeer uit de aanstellingsbrief van directeur Chris DeMuth
van dinsdag 16 mei j.l.:

"We are confident that your work at AEI could make important
contributions to urgent issues of politics and social understanding - in
particular, to furthering the reconciliation of Muslim teachings with
the ideals of individual freedom and responsibility and the "open society".

"We appreciate that your views have been controversial and are likely to
remain so; we believe that controversies such as these, when conducted
in a spirit of civility and reasoned inquiry, are essential to
intellectual progress, and are to be welcomed rather than feared."

(...)

"Let me add that I have been deeply angered by the unfair and partisan
attacks that have been levelled against you and have admired your
courage and fortrightness in the face of this hounding."

Hounding! ‘Geen traan om Ayaan’, zegt echter het SGP-jongetje.

Dat het geestelijk onderscheidingsvermogen onder christelijk-rechts zo
goed als geheel is verdwenen, blijkt ook uit het feit dat niemand uit
die kring tot nog toe blijk heeft gegeven van enig benul van de context
waarin de afrekening met Ayaan heeft plaatsgevonden – en dat die context
richting zou moeten geven aan je positiekeuze. Voor wie niet ziende
blind is, is het duidelijk dat velen met vereende krachten aan een
restauratie van de verhoudingen van voor mei 2002 werken. Er zouden
daarvan vele en overtuigende voorbeelden te geven zijn. Politiek en
media willen dolgraag terug naar de manier waarop wij in Nederland
politiek bedreven en met elkaar discussieerden zoals dat in de periode
voor de Fortuyn-revolte gebruikelijk was. ‘Genuanceerd’, politiek
correct, naïef, welwillend, niet polariserend en dus sussend en
ontkennend. ‘Wij willen alleen nog maar dat we nergens meer bang voor
hoeven te zijn’. Gelukkig zijn Fortuyn en Van Gogh inmiddels dood. En
deze week was Ayaan aan de beurt om als lastpak en vredeverstoorder
geneutraliseerd te worden.

"Geen traan om Ayaan", glimlachte het SGP-jongetje minzaam.

Succes Ayaan! Ik staar je met jaloezie en weemoed na.
"

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********