broncode

[Henk Elegeert]

REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl

Fritz van Rikxoort wrote:

> REPLY TO: D66 at nic.surfnet.nl
>
> Precies Henk,
>
> Die veronderstelling die ik ook bestrijd is dat elke achtereenvolgende
> pixelrepresentatie, in zijn film zijn het hoofd- en kleine letters, zo
> willekeurig verschillend is dat er geen enkele samenhang dus compressie of
> codering van gegevens mogelijk is en dat het aantal mogelijke pixelfilms
> (film per pixel) dus exponentieel explodeert met het aantal beeldjes achter
> elkaar ofwel de tijdsduur van de film. Zijn film van een letter per beeld is
> wiskundig niet wezenlijk anders dan een film van één pixel breed en hoog met
> een bepaalde kleurdiepte.

Nee, ze bevat teveel aan informatie, althans meer dan nodig
is om het beeld opnieuw op te kunnen bouwen.

> Zijn tweede veronderstelling is dat Sloot al die
> denkbare ook op maar één beeldmoment verschillende unieke films elk moeten
> kunnen worden opgeslagen of gecodeerd (een unieke sleutel moet krijgen die
> wordt opgeslagen).


De uniek code ontstaat door het coderen van die
pixels(informatie) in zijn sleutel.

> Jouw voorbeeld van fietsen is niet alleen naar de fiets kijkend leuk, maar
> een routeplanner zou zo ook alle willekeurige routes dwars buiten de paden
> moeten kunnen representeren, zelfs als beep me up scotty her en der per stap
> verschijnend ipv op naastliggende punten. Gelukkig zijn op de land- en
> wegenkaart hoe precies je je planner ook maakt toch steeds maar een veel
> beperker aantal aaneensluitende routes mogelijk.
>
> Maken we films preciezer door meer pixelbeeldjes per seconde en langer in
> totale kijktijd, dan wil dat niet zeggen dat we ook meer films moeten maken
> die we uniek moeten kunnen versleutelen.

Nee, je kunt ook een copy maken van de sleutel, de daarin
opgeslagen informatie.

[..]
> Hij veronderstelt dus dat je persé alle niet gemaakte
> films uniek moet kunnen versleutelen

Dat kan ook. de versleuteling vindt immers plaats aan de
hand van de film zelf. Ook daarin gemaakte fouten komen dan
in de sleutel gecodeerd (uniek dus) terecht.

[...]
> Terugcoderen of comprimeren naar een efficiënt hergebruik van identieke
> beeldinformatie van gescande beelden is moeilijker maar zo we weten niet
> onmogelijk. Ik zou beginnen met het lineair in de tijd comprimeren van elk
> pixelbeeld in een film, veel filmsbeeldjes blijven immers lange tijd
> hetzelfde, en zo zouden de efficiënt gemaakte animaties ook net zo wiskundig
> efficiënt maar dan per pixel weer worden opgeslagen. Bij echte films bereik
> je minder extreme efficiëntie, maar exponentieel groter dan Plasterks
> veronderstelde pixel- of letterbeeldje voor beeldje representatie.

Jan maakt ook gebruik van 'animatie'.

> Besluitend, Plasterk veronderstelt dat we bij digitale technieken al dan
> niet in geheugen, op schijf of dvd moeten vasthouden aan de lineaire
> techniek van de analoge filmbeeldjes of de lineaire videoband, waarbij
> inderdaad elk filmbeeld steeds opnieuw volledig wordt opgeslagen. Ik vermag
> niet in te zien waarom...

Ik ook niet. Het kan op een andere manier waarbij je slechts
de technisch noodzakelijk informatie opslaat.

Alle informatie die vanuit een oorspronkelijk bestand tot
beeld wordt gegenereerd kun je dan achterwege laten.

Henk Elegeert

**********
Dit bericht is verzonden via de informele D66 discussielijst (D66 at nic.surfnet.nl).
Aanmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SUBSCRIBE D66 uwvoornaam uwachternaam
Afmelden: stuur een email naar LISTSERV at nic.surfnet.nl met in het tekstveld alleen: SIGNOFF D66
Het on-line archief is te vinden op: http://listserv.surfnet.nl/archives/d66.html
**********